Ένα χρηματικό έπαθλο και η φιλοδοξία κατάκτησης του, 24ώρη παρακολούθηση της καθημερινότητας των συμμετεχόντων, διφορούμενες δηλώσεις και λαϊκίστικες συμπεριφορές με την ελπίδα θετικής καταγραφής τους στη συνείδηση του κοινού, προσωπικές στρατηγικές, πρόσκαιρες συμμαχίες, διαχείριση συναισθημάτων και καταστάσεων, ώστε να εξωθηθούν οι «συμπαίκτες» σε αντιδράσεις που θα τους εκθέσουν στη συλλογική αντίληψη. Κάπως έτσι θα μπορούσε κάποιος να περιγράψει το πλαίσιο του τηλεοπτικού reality «Big Brother” Πόσο άραγε μας θυμίζουν αυτά τα χαρακτηριστικά και τη λειτουργία πολιτικών διαδικασιών. Μπορεί τελικά οι πολιτικές εξελίξεις να καθορίζεται από αντίστοιχους κανόνες; Υπάρχει διέξοδος από την ανακύκλωση αυτών των νοοτροπιών;
Ολοκληρώθηκε με επιτυχία και ο επόμενος κύκλος διαδικτυακών δημοσκοπήσεων όσον αφορά τις απόψεις των πολιτών για την ιεράρχηση της σημαντικότητας κάποιων από τις προτεινόμενες θεσμικές αλλαγές, καθώς και την νέα αποτύπωση της εκλογικής δύναμης των κομματικών σχηματισμών. Εξαιρετικά ενδιαφέροντα τα αποτελέσματα που παρατίθενται στα διαγράμματα που ακολουθούν.
Πολύ συχνά αναφερόμαστε όλοι μας στη νεολαία περιγράφοντας γλαφυρά το ότι αποτελούν το μέλλον και την ελπίδα εξέλιξης του τόπου. Ταυτόχρονα όμως είμαστε εμείς η ίδιοι ως κοινωνία που με τις συμπεριφορές και τις αξιακές προτεραιότητες μας τους οδηγούμε κάπου ανάμεσα στην απολιτικοποίηση ή την τυφλή εκτόνωση της επιθετικότητας με «επαναστατικούς» βερμπαλισμούς που σπάνια μπορούν να παράξουν αποτέλεσμα.
Μια κρισιμότατη χρονιά τόσο σε εσωτερικό όσο και σε διεθνές επίπεδο ξεκίνησε. Αν επιχειρούσαμε να συνοψίσουμε τα ζητούμενα αυτής της χρονιάς θα τα περιγράφαμε ως τρεις προκλήσεις και μια «απειλή». Ως «απειλή» (αδόκιμος προσδιορισμός σε ένα δημοκρατικό καθεστώς) θα αναφέραμε την πιθανότητα προκήρυξης εθνικών εκλογών. Οι τρεις σημαντικές προκλήσεις αφορούν την πορεία των μεταρρυθμίσεων και της ύφεσης στην οικονομία (με όλες τις συνέπειες της), το μέλλον του ευρώ και της Ε.Ε., και τη δυνατότητα αναδιάρθρωσης του πολιτικού συστήματος, ώστε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των καιρών (ιδιαίτερα η ΝΔ που βρίσκεται σε μια διαδικασία αναδιοργάνωσης) και να εκφράσει τις μετα-μεταπολιτευτικές κοινωνικές ανάγκες.
Τα σαρδάμ μπορεί να μην αποδεικνύουν με αξιοπιστία τη ρητορική δεινότητα ή τη διανοητική ευστροφία ενός ατόμου, άλλωστε όλοι μας έχουμε υποπέσει κατά καιρούς σε τέτοια σφάλματα, είναι όμως μια χαρακτηριστική εκδήλωση αδυναμίας αμεσότητας και δομής στο λόγο και όπως θα έλεγε και ο "πατέρας" της ψυχανάλυσης ο Φρόυντ συχνά υπκρύπτουν στην τεθλασμένη λογική τους και νοήματα που μπορεί ασυνείδητα να απωθούμε τήν έκφραση τους. Καλή χρονιά λοιπόν με χαμόγελο από τους συνειρμούς των λεκτικών ατοπημάτων που ακολουθούν. Αποολαύστε ένα βίντεο με τα 100 καλύτερα σαρδάμ!!!