Ο Μαντέλης θεωρεί απολύτως φυσικό να αναζητεί «χορηγούς» που προφανώς εκτίμησαν τα μοναδικά πολιτικά του προσόντα, ο Τσοχατζόπουλος εν μέσω ανυπέρβλητης χλιδής διακηρύσσει με συντριβή την πολιτική δίωξη που κάποιοι επιχειρούν εναντίον, η Τζάκρη ανακαλεί την επιτυχημένη λογική Βουλγαράκη περί της συνάφειας νόμου και ηθικής στην πολιτική διαχείριση για να δικαιολογήσει το διορισμό συγγενών και ψηφοφόρων της στο δημόσιο, ενώ Ρουσόπουλος και Παυλίδης δηλώνουν αδικημένοι και διαφορετικής, από τα τετριμμένα, νοοτροπίας, ο πρώτος τιμώντας το μυστήριο της εξομολόγησης στον πνευματικό του καθοδηγητή μοναχό Ευφραίμ και ο δεύτερος θεωρώντας τον εαυτό του, σε αντιδιαστολή με τη σημερινή ΝΔ, δείγμα σύγχρονου πολιτικού λόγου.

Στα πλαίσια μιας διαχρονικά αντιδραστικής κοινωνίας σε κάθε καινοτόμα κίνηση αλλά και των δυσκίνητων κομματικών μηχανισμών που συχνά, με χαρακτηριστική καθυστέρηση αντιλαμβάνονται κι ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις των κοινωνικών και τεχνολογικών εξελίξεων, η παρουσίαση του Γραμματέα Νέων Τεχνολογιών, Έρευνας & Καινοτομίας Μανούσου Βολουδάκη και των συνεργατών του, στην Πολυθεματική Συνδιάσκεψη, υπήρξε ιδιαίτερα ενθαρρυντική. Παρουσιάστηκαν καινοτόμες προτάσεις κομματικής παρουσίας με διευρυμένες δυνατότητες έκφρασης του πολίτη και διασύνδεσης του με τα πολιτικά δρώμενα που αναμένεται η περαιτέρω εξειδίκευση κι η εκτέλεση τους.

Ενημερωθήκαμε με πηγαίους τίτλους και τις γνωστές στομφώδεις ανακοινώσεις των ΜΜΕ, για τις διαφωνίες και τις αντεγκλήσεις στο τελευταίο υπουργικό συμβούλιο, με κύριο πεδίο σύγκρουσης την ακολουθούμενη κυβερνητική πολιτική στο χώρο των αποκρατικοποιήσεων. Η αναγκαία επικοινωνιακή προσέγγιση απαιτεί, από τη μια να περιγράφουμε ως επίπονο αλλά απαραίτητο μονόδρομο τις κυβερνητικές επιλογές, από την άλλη να προβάλουμε και τις αντιδράσεις, τις αντιρρήσεις κάποιων υψηλόβαθμων αξιωματούχων, ως αντιστάθμισμα στο λαϊκό αίσθημα αδικίας και τάσης προς κοινωνική έκρηξη.