ΜΑΧΗΤΙΚΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ: 2014-03-16

Του Γ. Καπόπουλου

«Τέλος Εποχής» ή σε πιο παραδοσιακή γαλλική διατύπωση «Fin de Regne» (Τέλος Βασιλείας) για την πολιτική της μονομερούς δημοσιονομικής λιτότητας στην Ευρωζώνη;

Σε κάθε περίπτωση όλα δείχνουν προς αυτή την κατεύθυνση με ορίζοντα το δεύτερο εξάμηνο του 2014, καθώς οι ευρωεκλογές στα τέλη Μαΐου είναι ένα κρίσιμο ορόσημο - το αναμενόμενο απειλητικό για την πολιτική σταθερότητα της Ε.Ε. - Ευρωζώνης μήνυμα που θα προκύψει από τις κάλπες είναι βέβαιο ότι θα επιταχύνει ήδη δρομολογημένες εξελίξεις.

Εκτός απροόπτου προερχόμενου από Ανατολάς, αν και είναι πλέον κοινή διαπίστωση ότι ουδείς από τους εμπλεκομένους επενδύει στην όξυνση της κρίσης στην Ουκρανία.

Η στροφή προς την οποία κινείται η Ευρωζώνη έχει ήδη προεξοφληθεί από τις αγορές και τους αρμόδιους αναλυτές, που εκτιμούν ως επικείμενες αποφασιστικές κινήσεις του επικεφαλής της ΕΚΤ Μ. Ντράγκι προς την κατεύθυνση ποσοτικής χαλάρωσης, με στόχο την αποτροπή εγκλωβισμού στον αποπληθωρισμό και τον συνακόλουθο φαύλο κύκλο παρατεταμένης ύφεσης και μαζικής ανεργίας. Το φάντασμα μιας χαμένης δεκαετίας -κατά το πρότυπο της Ιαπωνίας στην περίοδο 1990-2000- έχει αρχίσει να σκιάζει ακόμη και τον ορίζοντα της αθεράπευτης αισιοδοξίας των Μουτζαχεντίν της λιτότητας στο Βερολίνο και στη Φραγκφούρτη.

Καταλυτικό ρόλο διαδραμάτισαν οι ανατροπές στις παγκόσμιες οικονομικές ισορροπίες από τον Δεκέμβριο του 2012 μέχρι και πρόσφατα.

Η προσγείωση άρχισε με τη διαπίστωση της πιστωτικής τάσης της Ανάπτυξης στην Ομάδα Χωρών BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική) που στην πορεία περιέλαβε το σύνολο των αναδυόμενων αγορών.

Η τάση αυτή επιταχύνθηκε με την απόφαση της Fed στις ΗΠΑ να περιορίσει σταδιακά την ποσοτική επέκταση: Λιγότερο φθηνό χρήμα για θεσμικούς και μη επενδυτές για επενδύσεις στις αναδυόμενες, αύξηση των επιτοκίων από τις χώρες αυτής της Ομάδας για να αποτρέψουν περαιτέρω φυγή επενδύσεων και τελικά περαιτέρω συρρίκνωση της ανάπτυξης.

Όλα τα παραπάνω αθροιστικά προσγειώνουν απότομα όλους όσοι στο Βερολίνο πανηγύριζαν, μάλλον πρόωρα, τον θρίαμβο της πολιτικής τους στη διαχείριση της Κρίσης στην Ευρωζώνη: Οι αναδυόμενες αγορές ως εναλλακτική διέξοδος τω γερμανικών εξαγωγών που δεν θα μπορούσε πλέον να απορροφήσει ο αποστραγγισμένος και συμπιεσμένος Νότος της Ευρωζώνης δεν υπάρχει πια...

Τα γεγονότα είναι ξεροκέφαλα όπως συνήθιζε να λέει ο Λένιν: Αν ο Νότος της Ευρωζώνης συν τη Γαλλία ξανακερδίσουν τον κύριο ρόλο στην απορρόφηση των γερμανικών εξαγωγών, τότε χρειάζονται επειγόντως ρευστότητα για αναθέρμανση της ζήτησης.

Η στροφή που επιβάλλεται δεν είναι εύκολη και κινδυνεύει να έχει και εσωτερικό πολιτικό αλλά και ευρωπαϊκό κόστος για τη συγκυβέρνηση Μέρκελ - Γκάμπριελ.

Έτσι ξεκίνησε μια προσπάθεια επικοινωνιακής αποδραματοποίησης και υποβάθμισης των αναμενόμενων κινήσεων Ντράγκι, με πιο χαρακτηριστικό δείγμα γραφής την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Καρλρσρούης να κηρύξει εαυτόν αναρμόδιο για τη νομιμότητα ή όχι της προ διετίας δέσμευσης του επικεφαλής της ΕΚΤ να αγοράσει, αν χρειασθεί, μαζικά κρατικά ομόλογα από την πρωτογενή αγορά. Η υπόθεση παραπέμφθηκε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και συνοδεύθηκε με ένα σκεπτικό γεμάτο επιφυλάξεις και ανησυχίες που δεν αναιρούν όμως, παρά τα περί του αντιθέτου γραφόμενα, το «πράσινο φως» της Γερμανίας προς τον Ιταλό κεντρικό τραπεζίτη της Ευρωζώνης.

Έτσι μπορούμε να ερμηνεύσουμε την επικοινωνιακή υπερκινητικότητα του Ιταλού πρωθυπουργού Ρέντσι, που διαγράφει πιρουέτες μεταξύ περικοπών και ενίσχυσης της ανάπτυξης που δεν μπορεί παρά να είναι ευτυχής, καθώς οι κινήσεις του συμπατριώτη του Ντράγκι θα συμπέσουν από ό,τι φαίνεται με την ανάληψη από την Ρώμη της εξάμηνης προεδρίας της Ε.Ε. γις το δεύτερο εξάμηνο του 2014.

Προεξόφληση ανατροπής

Η στροφή προς την οποία κινείται η Ευρωζώνη έχει ήδη προεξοφληθεί από τις αγορές και τους αρμόδιους αναλυτές που εκτιμούν ως επικείμενες αποφασιστικές κινήσεις του επικεφαλής της ΕΚΤ Μ. Ντράγκι προς την κατεύθυνση ποσοτικής χαλάρωσης, με στόχο την αποτροπή εγκλωβισμού στον αποπληθωρισμό.

ΠΗΓΗ: ΗΜΕΡΗΣΙΑ
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=27689&subid=2&pubid=113241154

Η 18η Μαρτίου θα καταγραφεί από τους ιστορικούς του μέλλοντος ως σημείο καμπή για τη νεότερη ελληνική ιστορία. Μετά από τέσσερα χρόνια μνημονιακών πιέσεων κι αμφισβητήσεων, η χώρα ξαναποκτά αποδεδειγμένα δημοσιονομική υγεία, αρχίζει να επουλώνει κοινωνικές πληγές, δημιουργεί συνθήκες για ευνοϊκότερη ρύθμιση του χρέους, αλλάζει οριστικά την διεθνή εικόνα της (όπως αποτυπώνεται κι από τις θετικές αντιδράσεις των αγορών). Ο Σαμαράς αποδεικνύει ότι η στρατηγική ανάκτησης της αξιοπιστίας και ταχύτερης του αναμενόμενου επίτευξης των στόχων, ώστε οι διαπραγματεύσεις με δανειστές κι εταίρους να γίνονται υπό πιο ισόρροπες προϋποθέσεις, ήταν απολύτως επιτυχημένη.

Ο κύκλος της εσωστρέφειας και της κατήφειας κλείνει οριστικά, με τα πρώτα σημάδια θετικού πρόσημου στην ανάπτυξη μέσα στο δεύτερο εξάμηνο της χρονιάς να επιβεβαιώνουν την αμετάκλητη αλλαγή σελίδας. Από την ανάκτηση της διεθνούς αξιοπιστίας περνάμε στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των πολιτών. Ο Σαμαράς βρίσκεται μπροστά στο μεγάλο βήμα που μετά την υπέρβαση του μνημονίου θα σημάνει και την ολοκληρωτική υπέρβαση της μεταπολίτευσης.

Το ένα σκέλος της υπέρβασης αφορά την εκπόνηση ενός μακροπρόθεσμου αναπτυξιακού πλάνου που θα θέτει εθνικούς στόχους, θα αναδεικνύει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του τόπου μας και τους τομείς επιπρόσθετης αξίας, θα δημιουργεί ένα επενδυτικό πλαίσιο σταθερότητας, απλότητας και φιλικότητας. Πολλά απαραίτητα βήματα έχουν ήδη γίνει, αυτό που απομένει είναι η εξειδίκευση, η κωδικοποίηση, η επικοινωνία με την κοινωνία ενός σχεδίου που με ξεκάθαρο χρονοδιάγραμμα αντιμετωπίζει το παραγωγικό έλλειμμα και την αναδιάρθρωση της απασχόλησης σε πιο δημιουργικές βάσεις.

Το άλλο σκέλος σχετίζεται με τη θεσμική και κομματική αναγέννηση που άρρηκτα συνδεδεμένη με το πέρασμα στη νέα εποχή. Μια τέτοια προσπάθεια δεν μπορεί να εγκλωβίζεται σε στατικούς όρους όπως επανένωση της παράταξης ή επάνοδος στελεχών. Η πραγματική ελπίδα και η συστράτευση της κοινωνίας σε αυτή, δεν επιτυγχάνεται με συμβατικούς όρους που θυμίζουν επ-ανάληψη. Χρειάζονται παράγοντες προ-ωθητικοί. Προσθήκη νέων, άφθαρτων και κοινωνικά ενεργών στελεχών, προώθηση διαδικασιών αξιολόγησης κι ανάδειξης ανεξάρτητους από ομαδοποιήσεις και δημοσιοσχετίστικες λογικές, προάσπιση ιδεολογικών αξιών με συνέπεια, προστασία θεσμών και διαφάνειας.

Ο Σαμαράς απέδειξε στη διαχείριση της κρίσης ότι ξέρει να θέτει στρατηγικές στη βάσανο της αποτελεσματικής εκτέλεσης και να πετυχαίνει. Με την ίδια διορατικότητα θα θέσει και στη βάσανο της κοινωνικής αποδοχής τη στρατηγική για τη διαμόρφωση του πλαισίου της επόμενης μέρας.

Κων/νος Μανίκας

Οικονομολόγος – Ψυχολόγος

Έφτασε η ώρα που με σταθερότητα μπαίνουμε στο δρόμο της ανάκαμψης και της ανάπτυξης, είπε ο Αντώνης Σαμαράς, στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε από τις Βρυξέλλες στο πλαίσιο της Κοινωνικής Συνόδου Κορυφής.

«Στην Ελλάδα βγαίνουμε τώρα από την κρίση χάρη στις θυσίες του λαού και στη στήριξη των εταίρων μας» είπε, τονίζοντας, ωστόσο, ότι υπάρχει ακόμη αρκετός δρόμος μπροστά.

Ο κ. Σαμαράς αναφέρθηκε στην κρίσιμη συμφωνία που επετεύχθη για την τραπεζική ενοποίηση στην ΕΕ, κάνοντας λόγο για «ορόσημο» και για «σημαντικό βήμα μπροστά».

«Δεν γίνεται ανάκαμψη χωρίς ρευστότητα» τόνισε και υποστήριξε ότι βασική προτεραιότητα είναι η πρόσβαση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στη ρευστότητα και στον τραπεζικό τομέα. «Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις είναι σημαντικό κομμάτι της λύσης του προβλήματος της ανεργίας» δήλωσε χαρακτηριστικά.

Στην κοινή συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε με τους προέδρους της Κομισιόν Ζοζέ Μπαρόζο, του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν Φαν Ρομπάι και τους εκπροσώπους των κοινωνικών εταίρων ο κ. Σαμαράς τόνισε ότι μετά από πολλές δεκαετίες έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα νωρίτερα από τους στόχους του προγράμματος, με αποτέλεσμα να διαμορφωθεί ένα κοινωνικό μέρισμα 525 εκατ. ευρώ που θα δοθεί στους πιο ευάλωτους σε έναν μήνα, κάτι που αποτελεί επιτυχία του ελληνικού λαού, ο οποίος υπέστη τεράστιες θυσίες.

«Επιτύχαμε τη μεγαλύτερη δημοσιονομική διόρθωση με ένα φιλόδοξο πρόγραμμα διαρθρωτικών αλλαγών και τώρα βασικός στόχος είναι να διορθώσουμε τα λάθη με την αποκατάσταση της κοινωνικής συνοχής» υπογράμμισε ο πρωθυπουργός.

Aν και το χειρότερο της κρίσης είναι πίσω μας αυτό δεν είναι ακόμη ορατό στην αγορά εργασίας και στους δείκτες κοινωνικές συνοχής, ανέφερε ο πρωθυπουργός, ο οποίος τόνισε ότι έμφαση θα πρέπει να δοθεί στο ανθρώπινο δυναμικό που αποτελεί το μεγαλύτερο συγκριτικό μας πλεονέκτημα, το οποίο δεν θα πρέπει να υποβαθμιστεί περαιτέρω από το χρόνιο πρόβλημα της ανεργίας. (Διαβάστε περισσότερα...)

ΠΗΓΗ: ΤΟ ΒΗΜΑ
http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=578858

Για νέο ξεκίνημα και μια νέα αφετηρία με τελικό στόχο μια…«νέα Ελλάδα» μίλησε το μεσημέρι της Τρίτης ο Πρωθυπουργός κ. Αντ. Σαμαράς, ανακοινώνοντας και επίσημα από το υπουργείο Οικονομικών την επίτευξη συμφωνίας με την τρόικα, μετά από επτά μήνες έντονων, δύσκολων και πολύπλοκων διαδικασιών.

«Σήμερα γίνεται ένα νέο ξεκίνημα με ελπίδα, γιατί οι θυσίες αποδίδουν» τόνισε χαρακτηριστικά ο Πρωθυπουργός και επισημαίνοντας ότι η κυβέρνηση τηρεί τις δεσμεύσεις της περιέγραψε σειρά άμεσων μέτρων που θα ανακουφίσουν εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας που επλήγησαν από την οικονομική κρίση.

Ο Πρωθυπουργός ξεκαθάρισε, εν μέσω διαρροών και συζητήσεων για νέο μνημόνιο, ότι δεν θα χρειαστεί, ούτε πρόκειται να υπάρξουν νέα μέτρα λιτότητας, «όπως με μόνιμη κακοπιστία προεξοφλούσαν ορισμένοι»

Παράλληλα, ο κ. Σαμαράς αφού αναφέρθηκε στα μέτρα που θα ανακουφίσουν πολλές εκατοντάδες Έλληνες, διευκρίνισε, στέλνοντας και ένα μήνυμα στους πιστωτές, ότι ένα μέρος του πλεονάσματος θα δοθεί για αποπληρωμή του χρέους κατά τα συμφωνημένα και «πάντως νωρίτερα από τις προβλέψεις».

Ο κ. Σαμαράς ανακοίνωσε ότι περισσότερα από 500 εκατ. ευρώ, που αποτελούν τμήμα του πρωτογενούς πλεονάσματος, θα δοθούν σε ένα εκατομμύριο Έλληνες με βάσει τα περιουσιακά και οικονομικά τους στοιχεία, δηλ. στους φτωχότερους και σε όσους έχουν πραγματική ανάγκη, όπως είπε, ενώ τμήμα αυτών των χρημάτων θα διανεμηθεί και στους ένστολους που λαμβάνουν μισθό κάτω από 1.500 ευρώ.

Επίσης, ο Πρωθυπουργός είπε ότι θα ληφθεί ειδική μέριμνα για το πιο αδύναμο μέρος της ελληνικής κοινωνίας τους αστέγους και θα δοθεί έκτακτη ενίσχυση 20 εκατ. ευρώ σε υπηρεσίες που τους βοηθούν, ενώ θα γίνουν και πιο εξειδικευμένες ανακοινώσεις εντός των προσεχών ημερών.

Ακόμη, ο κ. Σαμαράς είπε ότι από την 1η Ιουλίου θα μειωθούν οι ασφαλιστικές εισφορές και για εργαζόμενους και για εργοδότες, κατά 3,9% και έτσι θα μειωθεί το εργασιακό κόστος.

Ιδιαίτερη έμφαση έδωσε ο κ. Σαμαράς στην διανομή εντός του 2014 ποσού ενός δισεκ. ευρώ επιπλέον για επιστροφές ληξιπρόθεσμων οφειλών από το δημόσιο προς τους ιδιώτες, ενώ αναφέρθηκε και στις πολλές και σημαντικές διαρθρωτικές αλλαγές αναπτυξιακού χαρακτήρα που μειώνουν τις τιμές και αυξάνουν την ανταγωνιστικότητα και οι οποίες υπάρχουν στη συμφωνία των δυο πλευρών.

Ο Πρωθυπουργός έστρεψε και τα πυρά του στην αντιπολίτευση, αν και δεν την κατονόμασε και είπε ότι όταν άλλοι αμφισβητούσαν τα επιτεύγματα της οικονομίας και προσπαθούσαν να ματαιώσουν την κυβερνητική πολιτική, η κυβέρνηση έκανε ενωμένη και με σοβαρότητα την αποστολή τους που είναι να βγάλει τη χώρα από την κρίση.

«Είχαμε υποσχεθεί να αποτρέψουμε την έξοδο της χώρας από το ευρώ και το πετύχαμε. Είχαμε υποσχεθεί να βγάλουμε τη χώρα από την ύφεση και το καταφέραμε. Επίσης πετύχαμε πρωτογενές πλεόνασμα πολύ πιο νωρίς απ’ ότι προέβλεπε το πρόγραμμα και η χώρα δεν θα εξαρτάται άμεσα από νέα δάνεια» τόνισε ο Πρωθυπουργός και συμπλήρωσε ότι η κυβέρνηση τηρεί και τη δέσμευσή της να μοιράσει την υπέρβαση του στόχου του πρωτογενούς πλεονάσματος.

«Η προσπάθεια συνεχίζεται. Θα γίνουμε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή οικονομία» είπε και τελείωσε με λυρικό ύφος, λέγοντας: «Τα φτερά μας τα κολλάει, λένε ορισμένοι, κάποιος άλλος στους ώμους. Τα φτερά, δεν μας τα κολλάνε, βγαίνουν από την ψυχή μας. Την Ελλάδα την πιστεύουμε και θα την σηκώσουμε πάλι ψηλά».

Από την πλευρά του ο υπουργός Οικονομικών κ. Ι. Στουρνάρας ευχαρίστησε τον Πρωθυπουργό για την αμέριστη στήριξή του, αλλά και τους στενούς του συνεργάτες, τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών κ.Χρ. Σταϊκούρα, κ.α. και είπε ότι τελειώσαμε μια δύσκολη διαπραγμάτευση.

ΠΗΓΗ: ΤΟ ΒΗΜΑ
http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=578114

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΑΣ - Αρχικά αγοράζουν την προοπτική υπεραξιών. Στο βαθμό που το επενδυτικό περιβάλλον θα γίνεται όλο και πιο φιλικό, σταδιακά θα αγοράζουν και σταθερότητα. Διαβάστε το σχετικό ρεπορτάζ...

Oι ξένοι, προεξοφλώντας το σενάριο βελτιωμένης πορείας για την Ευρώπη και μακροπρόθεσμου ανοδικού κύκλου για την ελληνική οικονομία, αγοράζουν μετοχές, ομόλογα και ακίνητα από τη χώρα μας.

Μέχρι σήμερα, οι τοποθετήσεις τους είναι επιλεκτικές και εστιάζουν στον χρηματοοικονομικό τομέα, στις ισχυρές επιχειρήσεις, σε εταιρείες που δεν επηρεάζονται ιδιαίτερα από την πορεία της ελληνικής οικονομίας, καθώς και σε ποιοτικά ακίνητα.

Οι επόμενοι μήνες του έτους είναι καθοριστικοί για τη διαμόρφωση του κλίματος στις τάξεις των ξένων, ωστόσο κύκλοι της αγοράς δεν πιστεύουν σε σοβαρή επιδείνωση της κατάστασης μέχρι τις επικείμενες εκλογές του Μαΐου.

Το έντονο ενδιαφέρον ξένων επενδυτών για την πρώην Εμπορική Leasing, αποτελεί ένα μόνο παράδειγμα για την πρόθεση διεθνών κεφαλαίων να τοποθετηθούν στη χώρα μας (κίνηση που αφορά τη διάθεση αγοράς τόσο δανείων προς ελληνικές επιχειρήσεις όσο και ακινήτων, καθώς μέρος των δραστηριοτήτων αποτελεί το sale and lease back).

Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα, βέβαια, είναι η διαφαινόμενη άνεση των ελληνικών τραπεζών να αντλήσουν στις μέρες μας κεφάλαια, που στο παρελθόν θα έπρεπε να... ιδρώσουν για να κάνουν κάτι τέτοιο. Το γεγονός ότι οι τράπεζες μπορούν να αντλούν δισεκατομμύρια ευρώ, σε μια περίοδο όπου το ένα stress test διαδέχεται το άλλο και το ζήτημα των μη εξυπηρετούμενων δανείων βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας, αναμφίβολα είναι θετική έκπληξη.

Ανάλογη εικόνα επικρατεί και στο Χρηματιστήριο της Αθήνας, όπου, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, ο Γενικός Δείκτης έχει επιδείξει πολύ ισχυρή αντοχή σε εξελίξεις οι οποίες σε άλλες εποχές θα ωθούσαν πολλούς επενδυτές σε πωλήσεις.

Ακόμη και σε πολύ μεγάλα projects, όπως αυτό του Ελληνικού, εκδηλώθηκε ενδιαφέρον. Όσο κι αν πολλοί θα ήθελαν οι διεκδικητές να είναι περισσότεροι, το γεγονός ότι έστω και μία κοινοπραξία ενδιαφέρθηκε ως το τέλος για να επενδύσει πολλά δισ. ευρώ στην Αττική είναι είδηση με μεγάλη σημασία. (Διαβάστε περισσότερα...)

ΠΗΓΗ: EURO2DAY.GR
http://www.euro2day.gr/news/economy/article/1193483/giati-oi-xenoi-agorazoyn-ellada-tora.html

Η χώρα βρέθηκε στη δίνη τεράστιων δημοσιονομικών και εμπορικών ελλειμμάτων. Από τη μια ο υπερδανεισμός κι ο ανορθολογικός δημόσιος τομέας κι από την άλλη ο παραγωγικός αφανισμός μιας ανάπτυξης που στηρίχτηκε κυρίως στην κατανάλωση, δημιούργησαν τους δίδυμους πύργους της ανυποληψίας. Η ένταση με την οποία επιχειρήθηκε να εξαλειφθούν έφερε μεν αποτελέσματα αλλά άφησε πίσω της κοινωνικές συνέπειες η επούλωση των οποίων θα χρειαστεί αρκετά χρόνια και συνεπή αλλαγή νοοτροπίας σε μια σειρά από ζητήματα. Σε αυτή την πορεία όμως, που πολλοί αμφισβήτησαν ακόμα και τους βασικούς στόχους, το επόμενο βήμα βάζει νέα, εξίσου κρίσιμα, διπλά διλήμματα.

Έως ότου η αριστερά αποδεχτεί την ανάγκη ισοσκελισμένων προϋπολογισμών, οι αριθμοί αντιμετωπίζονταν όχι ως αντανάκλαση της καθημερινότητας αλλά ως τυχαίες κουκκίδες σε ένα κομμάτι χαρτί. Ακόμα και τώρα πίσω από τις τυπικές δηλώσεις συμμόρφωσης σε κάποιους γενικούς κανόνες υποβόσκει η αντίληψη ότι το δημόσιο μπορεί να ξοδεύει με σχετική άνεση αφού, όπως διαχρονικά υπόσχονται οι αντιπολιτεύσεις, και ο ΣΥΡΙΖΑ θα πατάξει πλήρως τη φοροδιαφυγή.

Να υπενθυμίσουμε απλώς ότι στην Ελλάδα του κατακερματισμένου ιδιωτικού τομέα (33% αυτοαπασχολούμενοι, αντί του 16% στην Ε.Ε.) η καθημερινή φοροδιαφυγή είναι δύσκολο να περιορισθεί πλήρως, όπως επίσης κι ότι η υπερφορολόγηση έχει ήδη απομακρύνει μεγάλες επιχειρήσεις από τη χώρα κι ο στόχος δεν μπορεί να είναι η περαιτέρω επιβάρυνση τους. Σε γενικό πλαίσιο ακόμα κι αν η παραοικονομία μειωνόταν στους Ευρωπαϊκούς μέσους όρους τα ετήσια οφέλη για τη χώρα δεν θα ξεπερνούσαν στην καλύτερη περίπτωση τα 4-5 δις ευρώ.

Στο νέο δίλημμα λοιπόν, φορολογικές επιβαρύνσεις ή μειώσεις και επενδυτικές διευκολύνσεις δεν υπάρχουν απαντήσεις με μισόλογα. Ή επιθυμείς τη στήριξη της επιχειρηματικότητας ή φαντασιώνεσαι τη.. «δίωξη» του πλούτου! Ή προσελκύεις κεφάλαια ή τα αποστρέφεσαι. Γενικές ενθαρρυντικές αναφορές που καταλήγουν στη δαιμονοποίηση κάθε μεγάλης επιχειρηματικής δραστηριότητας δε νοούνται. Εκτός κι αν κάποιοι οραματίζονται μια περιχαρακωμένη και κλειστοφοβική Ελλάδα που θα αναπαράγει εσαεί την κρατικοδίαιτη δομή της οικονομίας της.

Από την άλλη το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών, η πιο αξιόπιστη εικόνα της παραγωγικής μας καχεξίας, αμφισβητείται ως δείκτης κυρίως από πιο φιλελεύθερες φωνές. Ξεκινώντας από τον πρώην διοικητή της FED Μπερνάκε αναπτύχθηκε εντονότερα μια φιλολογία για την διπλή ανάγνωση του συγκεκριμένου μεγέθους. Είναι γεγονός ότι υπάρχει αντιστοιχία ανάμεσα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών και τη διαφορά επενδύσεων με αποταμιεύσεις. Είναι άλλωστε λογικό μια χώρα με παραγωγική αδυναμία να βρίσκεται σε άμεση ανάγκη για επενδυτικά κεφάλαια. Επίσης επισημαίνεται ότι η εισδοχή ποσών από το εξωτερικό πχ για αγορά μετοχών καταγράφεται τελικά αρνητικά στο ισοζύγιο πληρωμών δίνοντας συνολική στρεβλή εικόνα.

Το ζήτημα είναι αν η ανάγνωση αυτού του δεδομένου μπορεί να είναι κοινή για όλες τις χώρες ή τα συμπεράσματα θα πρέπει να διαφοροποιούνται ανάλογα με την αναπτυξιακή φάση καθεμιάς. Ο προβληματισμός ότι από τη μια ελλείμματα τρεχουσών συναλλαγών εμφανίζουν οι ΗΠΑ, η Μεγάλη Βρετανία κι η Αυστραλία, ενώ από την άλλη μεγάλα πλεονάσματα αραβικές χώρες είναι λίγο παραπλανητικός. Αντίστοιχα όμως ελλείμματα παρουσίαζε κι η Ελλάδα και πολλές άλλες σχετικά μικρές οικονομίες, όπως πλεονάσματα έχουν διαχρονικά η Γερμανία και η Κίνα.

Η απάντηση δεν βρίσκεται ούτε στο μέγεθος, ούτε στην ισχύ ή την εικόνα μιας χώρας. Σε ώριμες οικονομίες όπως των ΗΠΑ ή της Μεγάλης Βρετανίας οι επενδύσεις κεφαλαίου που έρχονται ουσιαστικά να ισορροπήσουν το εμπορικό έλλειμμα αντικατοπτρίζουν είτε τη συναλλαγματική σιγουριά ενός αποθεματικού νομίσματος, είτε την επενδυτική σταθερότητα ανεπτυγμένων χρηματοοικονομικών αγορών και σταθερών παραγωγικών διαδικασιών. Ακόμα κι εκεί όμως, όσο το δημοσιονομικό πρόβλημα διευρύνεται τόσο το ελλειμματικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών λειτουργεί ως επιπρόσθετη τροχοπέδη, στο βαθμό που οι αγορές κι οι επενδυτές αρχίζουν να χάνουν την εμπιστοσύνη τους στην προοπτική σταθερότητας.

Σε υπό ανάπτυξη χώρες με ανορθολογικές δομές, όπως η δική μας, τα χρηματοοικονομικά κεφάλαια που εισέρχονται μπορεί, κι έχει αποδειχτεί στο παρελθόν, πρόσκαιρα κι απολύτως κερδοσκοπικά, ενώ ακόμα και οι πιο παραγωγικές ξένες επενδύσεις όταν δεν συνδυάζονται με την ύπαρξη συνθηκών πολιτικής και οικονομικής σταθερότητας (φορολογικό, υποδομές, ενεργειακά, ψηφιακά) μπορεί να καταλήξουν παροδική τοποθέτηση με σκοπό αποκλειστικά το μεταπωλητικό κέρδος.

Για να έχει νόημα η σύγκριση με περιπτώσεις όπως αυτή μεγάλων δυτικών οικονομικών θα πρέπει να έχεις αποκτήσει την αξιόπιστη οντότητα που κατέχουν οι ίδιες. Πρώτα λοιπόν θα χτίσεις την παραγωγική σου βάση, θα ενισχύσεις τον εξωστρεφή προσανατολισμό σου και θα υπερβείς τις δομικές σου αδυναμίες και μετά θα μπορείς να λοξοκοιτάζεις παραδείγματα όπου όντως το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών μπορεί να σηματοδοτεί έναν ισχυρό και μόνιμο επενδυτικό μαγνήτη για ξένα, χρηματοοικονομικά και όχι μόνο, κεφάλαια.

Αλλιώς παίζεις ένα επικίνδυνο παιχνίδι ασταθούς ισορροπίας όπου παριστάνεις κάτι που δεν είσαι και που δεν μπορείς να γίνεις, πιστεύοντας ότι υπηρετείς μιας θεωρητικολογία που δεν σε αφορά κι επί της ουσίας δεν αποκλείεται να οδηγήσει με ταχύτητα φωτός στην καταστροφή, μόλις ανακαλυφθούν αλλού χαμηλότερες χρηματιστηριακές αποτιμήσεις οι ευκαιρίες γρήγορων επενδυτικών υπερκερδών.

Κων/νος Μανίκας

Οικονομολόγος –Ψυχολόγος

Μετάφραση

Πληροφορίες

Σύνδεσμοι

Αρχείο

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Ιστολόγια