.png "English"){kind=small}
Ο Ελληνισμός είναι ίσως ο πιο διαδεδομένος προορισμός καταφυγής για ανεύρεση δικαιολογιών σχετικά με ένα μεγάλο εύρος αντικρουόμενων θεμάτων. Η οικουμενικότητα και οι πανανθρώπινες αξίες του, μετατρέπονται με χαρακτηριστική ευκολία σε μέσο συναισθηματικής χειραγώγησης. Ορισμένοι δεν φείδονται αξιοποίησης διάσπαρτων στοιχείων του, ώστε μέσα από τη στρέβλωση και την καπήλευση τους να αποκτήσουν επικοινωνιακή επιρροή σε πλατιά λαϊκά στρώματα.
Ούτε μια στάλα Ελληνισμού δεν υπάρχει στην κατά το δοκούν υπακοή στους νόμους και την ερμηνεία τους με βάση πρόσκαιρα προσωπικά ή πολιτικά συμφέροντα. Τίποτα δεν διδαχτήκαμε από την επιμονή του Σωκράτη να καταπιεί το κώνειο τιμώντας τους θεσμούς, ανεξάρτητα από το δίκαιο ή όχι της δικαστικής στάσης απέναντι του;
Ούτε μια στάλα Ελληνισμού δεν υπάρχει στην ανάδειξη της βίας και της αυτοδικίας σε βασικό μοχλό επιβολής της οποιασδήποτε άποψης. Τίποτα δεν διδαχτήκαμε από την χριστιανική παράδοση της κατανόησης, του σεβασμού και της αλληλεγγύης;
Ούτε μια στάλα Ελληνισμού δεν υπάρχει στην προσπάθεια καταπάτησης του δημοκρατικού κεκτημένου με ακραίες οχλοκρατικές ή στρατοκρατικές μεθόδους που θυμίζουν Τζιχάντ και Ταλιμπάν. Τίποτα δεν διδαχτήκαμε ούτε από τις προτροπές του Αριστοτέλη για αποφυγή του πολιτικού λαϊκισμού, ούτε από την φοβική δολοφονία του Καποδίστρια ή την μεταπολιτευτική δράση της τρομοκρατίας;
Ούτε μια στάλα Ελληνισμού δεν υπάρχει στη διάδοση του μίσους και της μισαλλοδοξίας ως «εγχειριδίου» κοινωνικής συμπεριφοράς. Τίποτα δεν διδαχτήκαμε από την ανεπιτήδευτη υπεροχή του αρχαίου πνεύματος ή την άδολη χριστιανική αγάπη και σύνεση;
Στην κωμικοτραγική σημερινή πραγματικότητα οι αρνητές της δημοκρατίας και κάθε συλλογικού θεσμού εγκαλούν το σύστημα, που διαρκώς απαξιώνουν, ότι παρεκκλίνει από την πίστη τήρηση των κανόνων του (αυτών που αμφισβητούν και θέλουν να καταργήσουν!). Καταγγέλλουν κυνήγι των ιδεών τους (ενώ είναι προφανές ότι διώκεται αποκλειστικά η ανομία), όταν δαιμονοποιούν συστηματικά κάθε αντίθετη άποψη. Οι ιδέες είναι σεβαστές όπως θεμιτή είναι και η ανάδειξη των αντιφάσεων και της απύθμενης υποκρισίας.
Κων/νος Μανίκας
Οικονομολόγος – Ψυχολόγος
0 σχόλια