Του Αλέξανδρου Κριτσίκη,
Δικηγόρου, Υπ. ΔΝ
Πέντε χρόνια μετά την είσοδο της χώρας
στο Μνημόνιο βιώσαμε μία πρωτοφανή οικονομική κρίση, με μεγάλο τμήμα της
κοινωνίας να μένει άνεργο, ανασφάλιστο, να φτωχοποιείται και να εξαθλιώνεται.
Πολιτική αναταραχή επικράτησε, οι κυβερνήσεις αλλάζουν διαρκώς, τα Κοινωνικά
δικαιώματα και το κράτος πρόνοιας συρρικνώνεται, ενώ η ευρωπαϊκή πορεία
της χώρας ιδίως μετά το Δημοψήφισμα
διακινδύνευσε. Διχαστήκαμε σε Μνημονιακούς και Αντιμνημονιακούς,
αλληλοκατηγορηθήκαμε με βαρύτατους χαρακτηρισμούς (λ.χ «γερμανοτσολιάς»,
«προδότης»), με συνέπεια να απειλείται σοβαρά ακόμη και η κοινωνική συνοχή της
χώρας. Αναμφίβολα, βιώσαμε έναν εμφύλιο σπαραγμό ανάλογο του εμφυλίου πολέμου.
Η πολιτική ηγεσία, δυστυχώς, για λόγους λαϊκισμού και κομματικού συμφέροντος
ουκ ολίγες φορές προκάλεσε όξυνση του διχασμού. Το ευρωπαϊκό κεκτημένο της χώρας κινδύνευσε, όταν πολιτικοί
απαξίωναν τους Ευρωπαίους εταίρους μας χαρακτηρίζοντας τους ως εκβιαστές,
τοκογλύφους κτλ. Με το πρόσφατο δε δημοψήφισμα οι Έλληνες διχάστηκαν βαθύτερα
σε Ευρωπαϊστές και Αντί-Ευρωπαϊστές.
Οφείλουμε να στείλουμε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας τον ολέθριο λαϊκισμό της Μεταπολίτευσης, να γίνουμε ρεαλιστές και με ομοψυχία να κάνουμε τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, ώστε να προσελκύσουμε παραγωγικές επενδύσεις, που θα αλλάξουν το παραγωγικό μοντέλο της χώρας. Επιτέλους, οφείλουμε να ωριμάσουμε, και να συνειδητοποιήσουμε ότι το δίλημμα είναι ένα πλέον: «Ευρώ ή ολική καταστροφή». Το τέλος του Διχασμού είναι στο χέρι μας. Θα το πράξουμε για το συμφέρον της χώρας ή θα ανατινάξουμε αυτήν;;;
0 σχόλια