.png "English"){kind=small}
Του Αλέξανδρου Κριτσίκη,
Δικηγόρου, Υπ. ΔΝ.
Σήμερα θυροκολλήθηκε το προεδρικό διάταγμα για τη διάλυση της Βουλής και την προκήρυξη των εθνικών εκλογών στις 20 Σεπτεμβρίου. Για Τρίτη ουσιαστικά φορά συμπεριλαμβανομένου και του δημοψηφίσματος η χώρα οδηγείται σε εκλογές. Καλώς ή κακώς η ιστορία θα δείξει. Σε κάθε εκλογική αναμέτρηση το κέντρο βάρους του προεκλογικού αγώνα ως συνήθως εστιάζεται στους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων εξουσίας. Εν προκειμένω στον Ε. Μειμαράκη, τον ευρέως γνωστό ως «Βαγγέλα» και στον Αλέξη Τσίπρα. Όλα τα γκάλοπ μέχρι τώρα δείχνουν ελαφρά υπεροχή του Αλέξη και του κόμματος του, αλλά συγκλίνουν στο ότι πρόκειται για ντέρμπυ.
Το ερώτημα/δίλημμα λοιπόν που ανακύπτει σε αυτήν την εκλογική αναμέτρηση είναι γιατί ο Αλέξης και όχι ο «Βαγγέλας» ή γιατί ο «Βαγγέλας» και όχι Αλέξης. Είναι γεγονός, ότι η αναζήτηση της ουσιαστικής αλήθειας είναι ο απώτερος στόχος κάθε επιστήμης, πόσο μάλλον του συγκεκριμένου εκλογικού διλήμματος. Όσο όμως και αν φαντάζει δυσκολονόητη η απάντηση του συγκεκριμένου εκλογικού διλήμματος είναι αντίθετα πολύ απλή μέσω των ακόλουθων ερωτημάτων.
Συγκεκριμένα, γιατί να ψηφίσουμε τον Αλέξη, ο οποίος τελείως αδικαιολόγητα και χωρίς πραγματικό λόγο σύρει τη δεδομένη χρονική στιγμή τη χώρα για Τρίτη φορά σε εκλογές; Διευκρίνισε αλήθεια σε κανένα διάγγελμα του ο πρωθυπουργός τον αληθινό λόγο που παραιτήθηκε ο ίδιος και η κυβέρνηση του; Μόνο αφελής μπορεί να είναι κάποιος αν δεν θεωρεί ότι η επίσπευση των εκλογών έγινε για κομματικά και όχι δυστυχώς εθνικά συμφέροντα. Διαφωνεί κανείς, ότι οι εκλογές έγιναν προκειμένου να «ξεκαθαριστούν» κομματικοί λογαριασμοί. Για του λόγου το αληθές δεν αποδεικνύεται ξεκάθαρα αυτό, όταν πρωτοκλασάτοι υπουργοί και στελέχη του, που είχαν έλθει μάλιστα πρώτα σε σταυρούς προτίμησης στις περιφέρειες τους στις προηγούμενες εκλογές, τώρα σε αυτές τις εκλογές κατέρχονται ως υποψήφιοι με το νέο κόμμα του Λαφαζάνη, τον ΣΥΡΙΖΑ 2 όπως ευρέως αποκαλείται στην πολιτική «πιάτσα», ή δεν θα είναι καν υποψήφιοι. Δεν πρέπει να μας προβληματίζει έντονα το γεγονός πως τα ίδια τα πρωτοκλασάτα στελέχη του, αυτά που χάραζαν μέχρι πρότινος την κυβερνητική πολιτική στις επικείμενες εκλογές κλείνουν την πόρτα στον Αλέξη; Εάν αυτό δεν το χαρακτηρίζαμε έμπρακτη αποδοκιμασία στον Αλέξη, πώς αλλιώς θα το χαρακτηρίζαμε;
Αμφισβητεί κανείς, ότι η κυβέρνηση του Αλέξη αύξησε τους μήνες της κυβερνητικής της θητείας την ανασφάλεια, έθεσε σε κίνδυνο ακόμη και την διασφάλιση της ευρωπαϊκής προοπτικής της χώρας και διακηρύσσει τώρα περίτρανα, πως αυτή η αβεβαιότητα θα τελειώσει με τις εκλογές. Πιστεύει αλήθεια κανείς, ότι οι εκλογές θα αλλάξουν κάτι; Είναι λογικό τέλος ο Πρωθυπουργός αμέσως μετά την υπογραφή της συμφωνίας να δηλώνει, ότι θα εφαρμόσει τη συμφωνία αν και δεν την πιστεύει. Αλήθεια μπορείς να εφαρμόσεις κάτι όταν δεν το πιστεύεις;
Από την άλλη πολλοί πιστεύουν, ότι ο Αλέξης εκφράζει το νέο, το άφθαρτο. Αλήθεια, είδε κανείς στους μήνες της κυβερνητικής του θητείας να εφαρμόζονται νέες πολιτικές; Αντίθετα, διαπιστώσαμε όλοι πως το μόνο «νέο» που εφάρμοσε, ήταν το άνοιγμα της ΕΡΤ και ο διορισμός ημετέρων.
Από την άλλη ο Βαγγέλας αν και είναι χρόνια στο πολιτικό κουρμπέτι εκφράζει μία συνέπεια, μια ειλικρίνεια, ακόμη και μία φρεσκάδα. Μπορεί να μην είναι ο χαρισματικός ηγέτης τύπου Ανδρέα Παπανδρέου ή Κωνσταντίνου Καραμανλή, αλλά πόσοι υπάρχουν τέτοιοι σήμερα; Αλήθεια χρειαζόμαστε τέτοιους, όταν κυριαρχούν οι Αγορές ή απλά υπεύθυνους διαχειριστές, που θα μας βγάλουν από την κρίση; Άλλωστε το κόμμα του ως το κατεξοχήν ευρωπαϊκό κόμμα στην χώρα είναι ίσως το μόνο, που μπορεί να εγγυηθεί την διασφάλιση της ευρωπαϊκής πορείας και προοπτικής της χώρας. Συγχρόνως, ο «Βαγγέλας» και το κόμμα του εν αντιθέσει με τους άλλους, πιστεύουν κάποιες από τις μεταρρυθμίσεις και αναδιαρθρώσεις του μνημονίου και θα προσπαθήσουν να τις εφαρμόσουν.
Τέλος η χώρα σήμερα χρειάζεται αναμφισβήτητα ρεαλιστές ειλικρινά ευρωπαϊστές πολιτικούς, που θα τολμήσουν να υπερνικήσουν τον λαϊκισμό, τα συντεχνιακά συμφέροντα και τις ιδεοληψίες, που τόσο ζημίωσαν τη χώρα μας στην Μεταπολίτευση. Δεν χρειάζεται κομπογιαννίτες, αιθεροβάμονες και ιδεοληπτικούς πολιτικούς. Στο χέρι μας είναι να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και να πράξουμε το σωστό αυτήν τη φορά. Δεν είμαστε ΑΜΟΙΡΟΙ των ευθυνών μας σε καμία περίπτωση…
0 σχόλια