Του Αλέξανδρου Κριτσίκη,
Δικηγόρου, Υπ. ΔΝ

Βρισκόμαστε λίγες μέρες μετά την αποτυχία των εσωκομματικών εκλογών και η κατάσταση στη ΝΔ κάθε άλλο παρά ήρεμη είναι. Στην πραγματικότητα και χωρίς υπερβολές το ιστορικό αυτό κόμμα μοιάζει σαν καζάνι, που βράζει και είναι έτοιμο να εκραγεί. Σαν να μην πέρασε πολύς καιρός από τη νέα μεγάλη ήττα που γνώρισε στις τελευταίες εκλογές και όλοι φαίνεται ότι το έχουν λησμονήσει. Έχουν φαίνεται ξεχάσει, ότι η ΝΔ από το 2009 και έκτοτε, με εξαίρεση μία νίκη και αυτή λόγω συγκυριών, μετρά δυστυχώς μόνο ήττες! Τα πρωτοκλασάτα στελέχη μάλιστα με περισσό θράσος και όχι θάρρος βγαίνουν στα ΜΜΕ και βάλλουν εναντίον αλλήλων. Ο ένας λχ  με τα γαλλικά του «στολίζει» τον άλλον, ο άλλος ζητά παραιτήσεις των συνυποψήφιων του, ο άλλος επιρρίπτει ευθύνες και αναζητά υπαιτίους και έτσι εδώ και αρκετές μέρες παρακολουθούμε μια καινούργια κινηματογραφική θα έλεγα εκδοχή της γνωστής αμερικάνικης δραματικής ταινίας παραγωγής του 1979 «Κράμερ εναντίον Κράμερ».

Ειλικρινά δεν θα έμπαινα στον κόπο καν να συγγράψω το παρόν την Κυριακή το βράδυ, όταν διαπίστωσα ότι οι εσωκομματικές εκλογές, οι οποίες ως γνωστό συμβολίζουν το θρίαμβο της εσωκομματικής δημοκρατίας και κατ’ επέκταση του ίδιου του πολιτεύματος της δημοκρατίας, απέτυχαν παταγωδώς. Οι εκλογές μετατράπηκαν τελικά σε ένα τεράστιο φιάσκο όπως άλλωστε δίκαια χαρακτηρίστηκε. Θέλω δε να πιστεύω, ότι αυτό προκλήθηκε εξαιτίας ενός τεχνικού καθαρά ζητήματος και δεν υποκρύπτεται κάποιο πολιτικό θέμα, όσο και αν κάποιοι κακοπροαίρετοι και άσπονδοι φίλοι του κόμματος προσπαθούν να παρουσιάσουν. Να πολιτικοποιήσουν δηλαδή ένα καθαρά τεχνικό ζήτημα για δικούς τους ιδιοτελείς λόγους. Εκείνο, όμως που με θλίβει, είναι ότι στην προσπάθεια τους αυτή βρίσκουν βοηθούς ακόμη και τα ίδια τα στελέχη της ΝΔ και δη τους υποψήφιους προέδρους, που με περισσή ευκολία διαπληκτίζονται μεταξύ τους.  Κάποιοι μάλιστα έφτασαν στο σημείο να αμφισβητήσουν ακόμη και τις εσωκομματικές εκλογές του 2009, ενώ άλλοι μίλησαν για το ιστορικό τέλος της Μεταπολίτευσης!

Αλήθεια όλοι αυτοί δεν είναι μέλη του ίδιου κόμματος, της μεγάλης κεντροδεξιάς παράταξης  που κινείται ιδεολογικά σύμφωνα με το καταστατικό του κόμματος από τις παρυφές της αριστεράς ως την δεξιά; Όλοι αυτοί δεν είναι μέλη της ίδιας πολιτικής οικογένειας; Όλοι φαίνεται να ψάχνουν ένα εξιλαστήριο θύμα, να επιρρίψουν ευθύνες και έτσι να ξεπεράσουν τον σκόπελο, που οι ίδιοι συλλογικά δημιούργησαν. Προφανώς κατέληξαν στον Γραμματέα της Παράταξης. Αλλά αυτό είναι το θέμα; Να βρούμε ένα «θύμα» και να το χτυπήσουμε τώρα που είναι πληγωμένο; Γιατί δεν τον χτυπούσαν τον συγκεκριμένο όταν ήταν στην άνοδο του. Και αν τον χτυπήσουν τι ακριβώς θα πετύχουν; Το κόμμα είναι ιδιοκτησία ενός ατόμου ή λειτουργεί συλλογικά; Την οργή του απλού κόσμου της παράταξης που θέλησε να εκφραστεί την Κυριακή δια των εκλογών, αλλά δεν του έδωσαν το δικαίωμα να το πράξει την αντιλήφθηκαν;

Με αυτά λοιπόν δεν έχουν άδικο όσοι υποστηρίζουν, ότι ο Αλέξης κερδίζει φέτος όποιες εκλογές γίνουν, ακόμη και αν δεν συμμετέχει. Είναι όμως μόνο αυτές οι συνέπειες του πολιτικού φιάσκου της Κυριακής; Όχι βέβαια. Το κυριότερο είναι, ότι αφήνουν την χώρα χωρίς αξιωματική αντιπολίτευση. Μπορεί άραγε μια Δημοκρατία να λειτουργήσει χωρίς αυτήν;

Δεν υπάρχουν άλλα νομίζω λόγια να περιγράψουν το «μπάχαλο» που συμβαίνει αυτή τη στιγμή στο ιστορικό αυτό κόμμα. Ωστόσο, θα όφειλαν τα στελέχη αυτά την ύστατη έστω στιγμή να σεβαστούν τη ιστορία του κόμματος, που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και τόσα προσέφερε στη χώρα στη Μεταπολίτευση και να φερθούν όπως απαιτούν οι περιστάσεις. Αυτή τη στιγμή θαρρώ η ομόνοια και ομοψυχία είναι η μοναδική διέξοδος. Όλοι μαζί να βγουν στον κόσμο και να δείξουν, ότι η ΝΔ έχει ένδοξο παρελθόν, παρόν και ακόμη περισσότερο μέλλον. Να μην δίνουν άλλο αφορμές σε κακοπροαίρετους φίλους, δημοσιογράφους, αρθρογράφους κτλ που πλέον κάνουν λόγο για διάσπαση της ιστορικής παράταξης. Να διεξάγουν εκλογές το συντομότερο δυνατό με όποιο τρόπο τελικά βρουν (χειρόγραφο ή ηλεκτρονικό) και να μην θίγουν άλλο την αξιοπιστία του κόμματος. Αλήθεια, έχουν αναλογιστεί πως θα αντιδρούσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής αν ξαφνικά εμφανιζόταν και έβλεπε τα καμώματα τους;