Όσο κι αν αποφεύγουμε να το παραδεχτούμε, για τα κορυφαία στελέχη της
κεντρικής πολιτικής σκηνής, η ενασχόληση με την τοπική αυτοδιοίκηση συνήθως
αποτελούσε πάρεργο. Εθισμένοι στην... υψηλή ιδεολογική διανόηση δεν
μπορούσαν εύκολα να προσαρμοστούν στην... απλή θεματολογία της καθημερινότητας,
πολύ δε περισσότερο να αφήσουν πίσω τους μακρόπνοους σχεδιασμούς για την
πολιτική τους καριέρα. Το πέρασμα από τους δήμους και τις νομαρχίες (αργότερα
τις περιφέρειες) αποτελούσε είτε μέσο ισχυροποίησης της εκλογικής θέσης
τους και διευθέτησης εσωκομματικών ισορροπιών, είτε το ενδιάμεσο βήμα προβολής
για την εξυπηρέτηση ενός ηγεμονίστικου μελλοντικού στόχου.
Ακόμα και η ευρωβουλή, ένα σώμα στο οποίο εδώ και χρόνια παίρνονται οι
κρισιμότερες αποφάσεις για το μέλλον μας αλλά ποτέ δεν απέκτησε την ανάλογη
αίγλη στα μάτια των πολιτών, χρησιμοποιούνταν από αρκετούς ως καταφύγιο αποφυγής
εμπλοκής με την καυτή πολιτική καθημερινότητα ή ως μια ενδιάμεση στάση πριν
την τελική αποστρατεία. Άλλωστε κανείς ποτέ δεν ενοχλήθηκε από τα παχυλά
εισοδήματα των Βρυξελλών και τον ευρωπαϊκό αέρα αξιοπιστίας και
υπερβατικότητας στα πανιά του!
Η απόφαση Σαμαρά για την παραίτηση όσων βουλευτών επιθυμούν να
συμμετάσχουν στο ευρωψηφοδέλτιο άνοιξε το δρόμο για τον ουσιαστικό επανακαθορισμό
της σχέσης των πολιτικών με θέσεις που τις χαρακτήριζαν ως δευτερεύουσες ή
εργαλεία για την πορεία τους στην κεντρική πολιτική σκηνή. Το κλίμα που
δημιουργήθηκε από αυτή την πρωτοβουλία έφερε παράπλευρες εξελίξεις και στο
χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης με παραιτήσεις στελεχών κάτω κι από την
ευρύτατη κοινωνική αποδοχή της αντίληψης ή παπάς, παπάς ή ζευγάς, ζευγάς!
Πέρασε ανεπιστρεπτί η εποχή που οι πολίτες γοητεύονταν από τη μεταφορά
των κεντρικών πολιτικών μαχών στο πεδίο της αυτοδιοίκησης καλύπτοντας έτσι
τα πραγματικά προβλήματα της καθημερινότητας που απαιτούν άμεση κι αποδοτική
αντιμετώπιση. Πολύ δε περισσότερο κουράστηκαν από τις προσωπικές στρατηγικές
και τις φιλοδοξίες ορισμένων στελεχών.
Η απαίτηση των καιρών είναι μεθοδικός σχεδιασμός και ρεαλιστικές
προσεγγίσεις, συνέπεια στην εκτέλεση, απτά μετρήσιμα αποτελέσματα. Αν
αυτά συνδυαστούν και με προσωπικότητες έτοιμες να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις
των καθηκόντων τους με σύνεση, ταπεινότητα ακόμα και προσωπική θυσία,
τότε μπορεί να εκπλαγούμε από τις θετικές εξελίξεις.
Κων/νος Μανίκας
Οικονομολόγος –Ψυχολόγος
0 σχόλια