You Are Here: Home - ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ , ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ , ΜΝΗΜΟΝΙΟ , ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ , ΟΜΟΛΟΓΑ - Ποιο νέο πακέτο βοήθειας;

Δημοσιογραφικά είναι ενδιαφέρον το ζήτημα των πιθανών δημοσιονομικών και χρηματοδοτικών κενών. Σελίδες γεμίζουν με αναλύσεις, παραπολιτικά σχόλια προκύπτουν, σχετική αρθρογραφία αναπτύσσεται. Και πολιτικά όμως η ανακίνηση του θέματος ανοίγει ενδιαφέρουσες αντιπαραθέσεις εντός κι εκτός Ελλάδας, χρησιμοποιείται από εγχώριους αλλά και ξένους παράγοντες για διάφορους επικοινωνιακούς σκοπούς, δίνει το περιθώριο σε πολιτικούς να ξεδιπλώνουν τακτικές κινήσεις.

Στην πράξη η συζήτηση είναι χωρίς αντικείμενο. Θυμίζει τις περσινές σχετικές απόψεις για πιθανά ανάλογα κενά στον προϋπολογισμό του 2014, όταν τελικά καμιά τέτοια πρόβλεψη δεν επιβεβαιώθηκε. Κι αυτό έγινε τόσο γιατί η τωρινή κυβέρνηση κατορθώνει να ακολουθεί πιστά την εκτέλεση των αριθμών και να ξεπερνά τους αρχικούς στόχους της κι από την άλλη οι δήθεν βαρύγδουπες εκτιμήσεις στηρίζονται σε υποθέσεις που δεν λαμβάνουν υπόψη τους τις διεθνείς πολιτικές εξελίξεις και τις αποφάσεις της Ε.Ε. που βελτιώνουν τα δεδομένα.

Τα δεδομένα είναι πολύ πιο απλά και ξεκάθαρα από όσο επιχειρούν να τα παρουσιάσουν οι, εγκλωβισμένοι στα πολιτικά αδιέξοδα τους, κήρυκες της καταστροφής. Τα πρωτογενή πλεονάσματα ξεπερνούν διαρκώς τους στόχους (πλέον και λόγω της αύξησης του ΑΕΠ) και το 2014 αυτή η υπέρβαση προβλέπεται, με την μέχρι τώρα εξέλιξη του προϋπολογισμού, να ξεπεράσει το 1 δις, πιθανότατα να αγγίξει και το 1,5 δις. Αυτό το γεγονός πέρα από τη δυνατότητα αυξημένου κοινωνικού μερίσματος επιτρέπει και την κάλυψη ενός μέρους για την αποπληρωμή των τόκων.

Ταυτόχρονα η κυβέρνηση χρησιμοποιεί με τον σοφό τρόπο του βραχυχρόνιου εσωτερικού δανεισμού τη «λευκή» τρύπα στα αποθεματικά της, καλύπτοντας χρηματοδοτικές ανάγκες και αναμένει την τελική διευθέτηση του κρατικού χρέους που θα μειώσει περαιτέρω το ποσό που θα χρειάζεται για την καταβολή των ετήσιων τόκων.

Είναι επίσης γνωστό ότι μετά τον Νοέμβριο που θα ολοκληρωθούν τα stress tests των τραπεζών θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν τα αδιάθετα ποσά από την κυβέρνηση, όπως φυσικά πάντα θα υπάρχει η δυνατότητα προσφυγής στις αγορές (τα spreads συνεχώς αποκλιμακώνονται όσο υπάρχει πολιτική σταθερότητα) τουλάχιστον με ένα 3ετές ή και 7ετές ομόλογο.

Είναι σίγουρο ότι ακόμα κι αν η ρύθμιση θα περιορίζει σε βάθος χρόνου το συνολικό ελληνικό χρέος ακόμα και κατά 50%, η εγχώρια αντιπολιτευτική μιζέρια θα μιλήσει για χρέη που φορτώνονται στις επόμενες γενιές! Τι κι αν οι μειωμένοι τόκοι αποδεσμεύουν πόρους για την ανάπτυξη και την απασχόληση και τελικά στην πορεία του χρόνου κάνουν τους τόκους ένα πολύ μικρό ποσοστό του ΑΕΠ;

Άλλωστε διαθέτουν τη «μαγική» λύση για την απομείωση του χρέους. Μονομερής διαγραφή με... συνέχιση όμως της χρηματοδότησης, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. από τους κουτόφραγκους Ευρωπαίους! Τι κι αν η αυτή διαγραφή δεν έχει καμιά σχέση με την οικειοθελή ρύθμιση του PSI για τους ιδιώτες επενδυτές; Τι κι αν η άμεση διαγραφή κρατικού χρέους, ακόμα κι αν πέρναγε από τα κοινοβούλια όλων των χωρών της Ε.Ε. (κυρίως των πιο φτωχών!) θα άνοιγε μια επικίνδυνη συζήτηση για ανάλογες διαγραφές και άλλων κρατών (πχ την Ιταλία που το χρέος της κινείται στο όριο της βιωσιμότητας) που θα αφορούν τρις ευρώ! Το πολύ, πολύ να εκτοξευθούν τα επιτόκια δανεισμού Ιταλίας, Ισπανίας και λοιπών μόνο με την υποψία μιας τέτοιας συζήτησης. Αλλά ποιος νοιάζεται! «Λύσεις»... υπάρχουν!

Κων/νος Μανίκας

Οικονομολόγος –Ψυχολόγος

Tags: ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ , ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ , ΜΝΗΜΟΝΙΟ , ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ , ΟΜΟΛΟΓΑ