You Are Here: Home - ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ , ΔΕΘ , ΚΟΙΝΩΝΙΑ , ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ , ΠΟΛΙΤΙΚΗ , ΤΣΙΠΡΑΣ - Επιστροφή Τσίπρα στο... 1981!

Κάποιες φορές η επιστροφή στο παρελθόν είναι ζητούμενο, κυρίως όταν αναζητάς τις ρίζες παραμελημένων αρχών και αξιών ή βουτάς στις μνήμες για να αντλήσεις διδάγματα από εσφαλμένες επιλογές του παρελθόντος. Άλλες φορές πάλι, υπάρχουν και κάποιες αναδρομές, εκείνες οι απόπειρες μιμητισμού ενός παλαιού προτύπου και συγκεκριμένων πρακτικών που ο ίδιος ο χρόνος απέδειξε ότι μόνο σε δεινά οδήγησαν.

Ο Τσίπρας βάλθηκε να μας αποδείξει με την παρουσία του στη ΔΕΘ ότι έχει χωθεί τόσο βαθιά στα νερά της πρώιμης ΠΑΣΟΚικής «επαναστατικότητας» που δεν παριστάνει μόνο σωματομορφικά και ρητορικά τον Ανδρέα Παπανδρέου αλλά έχει επιλέξει να ακολουθήσει μέτρο, μέτρο το μονοπάτι μιας άλλης εποχής που τόσο ελάχιστα έχει να κάνει με το σημερινό σκηνικό. Αν όντως η ιστορία επαναλαμβάνεται ως δράμα ή ως φάρσα πολύ φοβάμαι ότι ο Τσίπρας είναι έτοιμος να «παίξει» με άγνοια κινδύνου και περισσή επιπολαιότητα μια ανεπανάληπτη φαρσοτραγωδία.

Αν επικεντρωθείς στις γενικότητες του λόγου του θα βρεις και σημεία στα οποία όλοι θεωρητικά μπορούν να συμφωνήσουν. Ακόμα δε περισσότερο περιγράφει ως προσωπικό στόχο, εξελίξεις που ήδη δρομολογούνται στα πλαίσια της αντίδρασης στον αποπληθωρισμό, όπως η πιστωτική χαλάρωση από τον Ντράγκι, ή οι πρωτοβουλίες για την απασχόληση και την ανάπτυξη (έχουν υπάρξει σχετικές κινήσεις και έχει προγραμματιστεί Σύνοδος αποκλειστικά με αυτή τη θεματολογία). Εκλαμβάνει ακόμα και την σιωπή ευγενείας κάποιων Ευρωπαίων αξιωματούχων ως αποδοχή κάθε μαξιμαλιστικού του στόχου!

Μιλά ασαφώς για το κούρεμα του χρέους όταν δικά του στελέχη έχουν αποδεχτεί ότι αυτό που θα πετύχει ο Σαμαράς με την μεγάλη επιμήκυνση της αποπληρωμής και τον περαιτέρω περιορισμό των επιτοκίων θα έχει ισόποσο αποτέλεσμα (50% μείωση ). Μιλά για ενίσχυση της απασχόλησης και των ΜμΕπιχειρήσεων, για ένα.. ευέλικτο και λειτουργικό δημόσιο τομέα και για παραγωγική ανασυγκρότηση αλλά κάτω από αυτές τις επικεφαλίδες αποκαλύπτεται ένα τεράστιο κενό απτών προτάσεων και δράσεων.

Πως να μιλήσεις για κίνητρα στους επενδυτές όταν αντιδράς σε κάθε σχετικό πλάνο; Πως να αρθρώσεις κουβέντα για ένα νέο δημόσιο όταν συντάσσεσαι με κάθε συντεχνιακή διεκδίκηση κι αντιτίθεσαι στην αξιολόγηση; Πως να προτείνεις παραγωγικές προτεραιότητες όταν οι σημαντικότεροι τομείς (τουρισμός, ναυτιλία κλπ) θεωρείς ότι ελέγχονται από πλουτοκράτες που αντιμάχεσαι!

Η απασχόληση που μπαίνει πριν την ανάπτυξη, με πιο άλλο τρόπο άραγε εκτός από δημόσιες επενδύσεις για τις οποίες δεν υπάρχουν τα ποσά κι έτσι κι αλλιώς δεν επαρκούν για να φέρουν τους συνεχείς ρυθμούς ανάπτυξης άνω του 3%. Σιωπή για το πως θα βελτιωθεί το επενδυτικό κλίμα, ούτε μια λέξη για φορολογικές ελαφρύνσεις στις επιχειρήσεις, παντελής έλλειψη στρατηγικού σχεδίου για το παραγωγικό μοντέλο των επόμενων ετών.

Αρκείται στην διαχρονική πιπίλα της φοροδιαφυγής που αποδεδειγμένα ακόμα κι αν ο περιορισμός της ξεπερνούσε κάθε προσδοκία δεν θα απέφερε περισσότερα από 4-5 δις ανά έτος σε βάθος χρόνου και την επανάληψη του μύθου των ληξιπρόθεσμων, που χρησιμοποίησε κι ο Γιώργος Παπανδρέου όταν μας κεραυνοβολούσε με το «λεφτά υπάρχουν», από τα οποία ο Τσίπρας προσδοκά 20 δις έσοδα! Ήδη όμως έχουν εισπραχθεί μόνο το 2013 4 δις από αυτά και είναι πλέον γνωστό σε όλους ότι από τα συνολικά 68 δις η πλειοψηφία ανήκει σε πτωχευμένες εταιρείες και θεωρούνται δεδομένα ανείσπρακτα.

Αναμασά τα αριστερά τσιτάτα για φορολόγηση του πλούτου. Προφανώς δεν τον απασχολεί η πιθανή φυγή επιχειρήσεων. Δεν νοιάζεται για το ότι η ασάφεια του στον προσδιορισμό του ορίου πάνω από το οποίο θα πέσει ο πέλεκυς του σοσιαλιστικού φόρου επί του πλούτου οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε κυνήγι μαγισσών όσων ακόμα διαθέτουν εισοδήματα πάνω από 25-30 χιλ. ευρώ. Αλλιώς δεν προκύπτουν τα δις εσόδων που αναμένει. Δεν σκοτίζεται για το ότι... ο Ευρωπαϊκού τύπου φόρος για τα ακίνητα (οι Βορειοευρωπαϊκές επιβαρύνσεις είναι βαρύτερες των ελληνικών) που ετοιμάζει θα εκμηδενίσει τις αξίες των εμπορικών ακινήτων (που υπερφορολογούνται στο Βορρά) και θα διώξει κάθε ενδιαφερόμενο επενδυτή σε ακίνητα.

Ίσως όλα αυτά να ακούγονταν ευχάριστα και πιστευτά σε μια εποχή που υπήρχε η δυνατότητα άκρατου δανεισμού, μεταβιβάζοντας ουσιαστικά τα βάρη στις φορολογικές επιβαρύνσεις των επόμενων γενεών, και το «όπλο» της τύπωσης πληθωριστικού χρήματος χρησιμοποιώντας την ψευδαίσθηση του υποτιμημένου χρήματος, αλλά σήμερα δεν αποτελούν παρά μια κακοπαιγμένη φάρσα που θα καταλήξει μια απροσδιόριστου μεγέθους τραγωδία.

Υ.Γ. Παρά το γεγονός ότι η ΝΕΡΙΤ είχε ως επαρκή δικαιολογία την ισότιμη προβολή όλων των πολιτικών αρχηγών (μια εκδήλωση για τον καθένα) ήταν μάλλον περιττή η μη αναμετάδοση της ομιλίας Τσίπρα στη ΔΕΘ. Πέρα από το γεγονός ότι οι αντιφάσεις και οι υπερβολές καλό είναι να ακούγονται για να αποδομούνται άμεσα (αυτό όφειλε επικοινωνιακά να κάνει η κυβέρνηση και η ΝΔ να έχει ενισχύσει την παρουσία της στα social media και τα ΜΜΕ με στιβαρά αντεπιχειρήματα), δίνεται και η αίσθηση, ακόμα κι αν δεν ισχύει ενός φόβου απέναντι σε φληναφήματα που θα έπρεπε να επιθυμούμε να ακούγονται δυνατά, όσο δυνατός είναι κι ο πάταγος με τον οποίο προσκρούουν στη λογική!

Κων/νος Μανίκας

Οικονομολόγος –Ψυχολόγος

Tags: ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ , ΔΕΘ , ΚΟΙΝΩΝΙΑ , ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ , ΠΟΛΙΤΙΚΗ , ΤΣΙΠΡΑΣ