You Are Here: Home - ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ , ΚΟΙΝΩΝΙΑ , ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ , ΠΟΛΙΤΙΚΗ , ΣΥΡΙΖΑ , ΤΣΙΠΡΑΣ - Από τις παροχές στις... παραδοχές

Το καλάθι των υποσχέσεων του Τσίπρα στη ΔΕΘ ήταν χωρίς πάτο γι’ αυτό και μέσα σε ελάχιστες μέρες οι παροχές άρχισαν να δίνουν τη θέση στις παραδοχές και τη συνειδητοποίηση ότι από την πρόθεση έως την εκτέλεση υπάρχει μια τεράστια απόσταση. Δεν είναι μόνο τα ιλιγγιώδη νούμερα, ακόμα κι αυτά που παραδέχεται ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι και η ελαφρότητα με την οποία μεταφέρουν ποσά από τη μια δράση στην άλλη (πότε 3, πότε 5 δις για την ανεργία), αλλαγή χρήσης πόρων του ΕΣΠΑ ή μέρους των αδιάθετων κεφαλαίων από την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.

Ο Δραγασάκης αναγκάστηκε για να διατηρήσει ψήγματα σοβαρότητας να παραδεχτεί ότι οι 300 χιλιάδες θέσεις εργασίας που υπόσχονται δεν θα είναι μόνο πλήρους απασχόλησης, βάζοντας για πρώτη φορά το αριστερό χέρι στο «μέλι» των ελαστικών μορφών εργασίας που τόσο απεχθάνονται. Ο Σταθάκης είχε ήδη παραδεχτεί ότι μια μεγάλη επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής και μείωση των επιτοκίων μπορεί να φέρει το ίδιο αποτέλεσμα με ένα απευθείας «κούρεμα» δημοσίου χρέους 50%, θα πρόσθετα και χωρίς διακρατικές προστριβές, διατηρώντας ομαλό πλάνο ετήσιων πληρωμών τόκων.

Η ανθρωπιστική κρίση δεν περιμένει τις παρεμβάσεις Τσίπρα για να αντιμετωπιστεί. Παρά τις δημοσιονομικές δυσκολίες 1 εκατομμύριο συμπολίτες μας (χαμηλόμισθοι και χαμηλοσυνταξιούχοι πήραν μέρος του κοινωνικού μερίσματος καλύπτοντας εισοδηματικές απώλειες ακόμα και αντίστοιχες του δώρου Χριστουγέννων που υποσχέθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ. Εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες διαθέτουν κοινωνικό τιμολόγιο στη ΔΕΗ, η πρόσβαση ανασφάλιστων στα νοσοκομεία έχει ήδη επιτευχθεί, τα κοινωνικά παντοπωλεία και φαρμακεία λειτουργούν ως αντίβαρο στα δεδομένα κοινωνικά αδιέξοδα. Όσο περνάμε σε αναπτυξιακή φάση και οι δημοσιονομικές δυνατότητες το επιτρέπουν τόσο τα επόμενα χρόνια θα αυξάνονται ανάλογες παρεμβάσεις.

Ο ΣΥΡΙΖΑ κοστολογεί το πρόγραμμα του στα 11,5 δις, που στην πραγματικότητα είναι 13,5 δις αν λάβουμε υπόψη ότι η αρχική πρόταση Δραγασάκη αναφερόταν σε 5 κι όχι 3 δις για την καταπολέμηση της ανεργίας. Τα 10 δις για τη «σεισάχθεια» ιδιωτικών δανείων θα χρειάζονταν αν στόχευε σε μια γενικευμένη και άκριτη ρύθμιση, Επειδή όμως υποθέτω ότι θα διαθέτουν την ελάχιστη σύνεση να βάλουν κοινωνικά και περιουσιακά κριτήρια, είναι πιθανό το κόστος να περιοριστεί στα 5 δις.

Βέβαια ακόμα κι αν κάποιος θεωρήσει ότι τα αδιάθετα κεφάλαια του ΤΧΣ θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για αυτό το σκοπό (αν κι εφόσον δοθεί η σχετική έγκριση από τους εταίρους!) ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη ανακοινώσει αυθαίρετη χρήση αυτών των ποσών, όπως και άλλων από το ΕΣΠΑ για άλλες υποσχέσεις του! Άρα θεωρεί ότι μπορούν αυτή τη στιγμή να υπάρξουν νέες αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου των τραπεζών άνω των 5 δις; Μόνο ως ανέκδοτο μπορεί να το εκλάβει κάποιος!

Συνοπτικά το κόστος των εξαγγελιών Τσίπρα θα κινηθεί τουλάχιστον στα 19-20 δις ευρώ. Πάνω από 11% του ΑΕΠ, πάνω από το συνολικό ποσό που δίνεται για μισθούς στο δημόσιο, περίπου το 1/3 των συνολικών κρατικών εσόδων. Μάλλον τελικά δεν ήταν τυχαία η αναφορά του σε είσπραξη 20 δις από τα ληξιπρόθεσμα! Τρεισήμισι φορές δηλαδή το «λεφτά υπάρχουν» του Γιώργου Παπανδρέου!

Υ.Γ. Όσοι επιχειρούν να συγκρίνουν τα «Ζάππεια» του Αντώνη Σαμαρά με την παροχολογία Τσίπρα ηθελημένα παραβλέπουν ότι δεν περιλαμβάνονταν καμιά παροχή σε αυτά παρά μόνο εναλλακτικά δημοσιονομικά μέτρα που έδιναν περισσότερα κίνητρα στην ανάπτυξη κι ότι κάθε τόσο επικαιροποιούνταν για να ανταποκρίνονται στη διαρκή οικονομική επιδείνωση. Λησμονούν επίσης ότι ένα μεγάλο μέρος των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων ψηφίζονταν τότε από τη ΝΔ σε αντίθεση με τον Τσίπρα που παραμένει σε ένα ολοκληρωτικό στείρο «όχι».

Κων/νος Μανίκας

Οικονομολόγος –Ψυχολόγος

Tags: ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ , ΚΟΙΝΩΝΙΑ , ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ , ΠΟΛΙΤΙΚΗ , ΣΥΡΙΖΑ , ΤΣΙΠΡΑΣ