You Are Here: Home - ΑΝΑΠΤΥΞΗ , ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ , ΔΕΘ , ΚΟΙΝΩΝΙΑ , ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ , ΠΟΛΙΤΙΚΗ , ΣΑΜΑΡΑΣ - Με οδηγό την αλήθεια και το φιλότιμο...

Ποιος ήταν τελικά ο «οδικός χάρτης» του Αντώνη Σαμαρά για τη μεταμνημονιακή εποχή; Κάποιοι έμειναν αποκλειστικά στις ανακοινώσεις για ορισμένες άμεσες φοροελαφρύνσεις, άλλοι στις γενικές αναφορές για το παραγωγικό μέλλον της χώρας (όσοι επισημαίνουν ότι δεν ήταν εκτενής η περιγραφή του νέου παραγωγικού προσανατολισμού, λησμονούν την αναλυτικότατη σχετική παρουσίαση στο Αμφιθέατρο του Μουσείου Μπενάκη με βασικές κατευθύνσεις από τις μελέτες Mc Kinsey και ΙΟΒΕ εμπλουτισμένες με την αξιοποίηση ειδικών χαρακτηριστικών όπως η ιστορία κι ο πολιτισμός). Επειδή όμως μια νέα εποχή οριοθετείται και κατευθύνεται από τις αξιακές της αρχές το όραμα Σαμαρά συμπυκνώνεται ουσιαστικά σε δυο μόνο λέξεις της ομιλίας του, αλήθεια και φιλότιμο!

Αλήθεια στον τρόπο που η πολιτική ρητορεία αντιμετωπίζει τα σοβαρά ζητήματα της χώρας. Οι περίοδοι των καθησυχαστικών μύθων έσκασαν πρόσφατα με απρόσμενο πάταγο εκτοξεύοντας στα πρόσωπα μας το ψυχρό υπόλειμμα τους. Οι λαϊκίστικοι μέθοδοι επίλυσης πολύπλοκων και αλληλοεξαρτούμενων θεμάτων αποδείχτηκαν το πρόσκαιρο κατευναστικό φάρμακο που απέφευγε συστηματικά την αναγκαία θεραπεία ώσπου αυτή κατέστη πιο επώδυνη από ότι αν ακολουθούνταν με έγκαιρο προγραμματισμό.

Ο ψηφοθηρικός οπορτουνισμός εξασφάλισε σε έναν μικρό κύκλο κομματικά ευνοούμενων πρόσβαση στην εξουσία και ειδικά προνόμια, αποσάθρωσε όμως το αξιακό υπόβαθρο μιας ολόκληρης κοινωνίας και την μετέτρεψε σε υποχείριο μιας πολιτικής ελίτ που αρέσκονταν στην εξάρτηση της επιβίωσης των πολλών από τις ρουσφετολογοικές επιλογές των λίγων. Η αλήθεια έπαψε να αποτελεί προαπαιτούμενο άσκησης της πολιτικής και υποβαθμίστηκε σε εύπλαστο παράγοντα χειραγώγησης των πολιτών.

Το φιλότιμο, αυτή η ξεχωριστή, μοναδική ελληνική έννοια έδωσε αργά και βασανιστικά τη θέση του στον ωχαδερφισμό, τον άκοπο ωφελιμισμό, την θολή προσωπική εικόνα. Ο Έλληνας του εργασιακού κόπου, της ευρηματικότητας, του ανοικτού και δημιουργικού πνεύματος εγκλωβίστηκε στη δαγκάνα του «τζογαδόρικου» πλουτισμού, της δημοσιο-υπαλληλικής τακτοποίησης, της δανεικής γκλαμουριάς.

Αν δεν ανακτήσουμε στο μέγιστο βαθμό την αλήθεια ως νοητικό λίπασμα αμφίδρομης κοινωνικοπολιτικής επικοινωνίας και το φιλότιμο ως καταλυτικό εργαλείο προσωπικής κινητροδότησης κανένα αναπτυξιακό σχέδιο επί χάρτου δεν πρόκειται να μετατραπεί σε βιωματικό ερέθισμα ικανό να τραβήξει οριστικά τη χώρα από το βάλτο των χρόνιων αδιεξόδων της.

Κων/νος Μανίκας

Οικονομολόγος –Ψυχολόγος

Tags: ΑΝΑΠΤΥΞΗ , ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ , ΔΕΘ , ΚΟΙΝΩΝΙΑ , ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ , ΠΟΛΙΤΙΚΗ , ΣΑΜΑΡΑΣ