Του Αλέξανδρου Κριτσίκη,
Δικηγόρου, Υπ. ΔΝ

Λίγες μέρες μετά την συνεδρίαση της ΚΕΦΕ της ΝΔ, η οποία αποφάσισε ομόφωνα στις 22 Νοέμβριου να διεξαχθεί τελικά η εκλογική αναμέτρηση στη ΝΔ για την εκλογή προέδρου του κόμματος και στις 29 του μήνα, αν χρειασθεί, ο δεύτερος γύρος, όλοι αναρωτιόμαστε, άσχετα αν είμαστε φίλα προσκείμενοι σε αυτήν ή όχι, αν οι εσωκομματικές αυτές εκλογές θα προσφέρουν κάτι. Για το αν θα αλλάξει κάτι με αυτές τις εκλογές ή απλά θα είναι μια ακόμη τυπική εσωτερική διαδικασία ενός ιστορικού κόμματος, που τυγχάνει την συγκεκριμένη χρονική περίοδο να είναι στην αξιωματική αντιπολίτευση. Δεν είναι λίγοι μάλιστα αυτοί που στις καθημερινές τους συζητήσεις, όταν σχολιάζουν τις εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ. υποστηρίζουν χαρακτηριστικά «εκλογές στη Ν.Δ; and so what;;;»

Δεν πρέπει όμως να αντιμετωπίζουμε έτσι τη δεδομένη κατάσταση. Βρισκόμαστε σε εξαιρετικά κρίσιμες για τη χώρα συγκυρίες και το μέλλον ενός ιστορικού κόμματος, που έχει τόσα προσφέρει στην χώρα πρέπει νομίζω να απασχολεί όλους μας. Είναι δυστυχώς πλέον αναμφισβήτητο γεγονός, πως σήμερα περισσότερο από ποτέ έχει χαθεί το χαμόγελο σε όλους μας. Η μελαγχολία και η κατάθλιψη τείνει πλέον να εξελιχθεί σε εθνικό χαρακτηριστικό μας γνώρισμα.

Ως πότε θα συντηρείται η νοσηρή αυτή κατάσταση; Θαρρώ, πως οι εκλογές αυτές, που πέρα των άλλων επιβεβαιώνεται πανηγυρικά η εσωκομματική δημοκρατία, που επιτάσσεται έμμεσα στο Σύναγμα, συνιστούν την ευκαιρία να αναγεννηθεί η ελληνική κοινωνία, με το να αναδειχθεί από αυτές το πρόσωπο εκείνο, που θα την εμπνεύσει και πάλι. Είθε το πρόσωπο αυτό να είναι άφθαρτο, νέο (και δεν αναφέρομαι αποκλειστικά στην ηλικία, αλλά στη νοοτροπία), που θα συγκεντρώνει τα ηγετικά εκείνα χαρακτηριστικά και τις γνώσεις που θα μας βγάλουν από την κρίση και το τέλμα στο οποίο βρισκόμαστε.

Είθε αναδειχθεί από αυτές ένα πρόσωπο, που θα τολμήσει να αναμετρηθεί με τον λαϊκισμό, την μάστιγα της ελληνικής κοινωνίας στη μεταπολίτευση  και θα τον νικήσει, ενώ θα επιφέρει τις αναγκαίες εκείνες μεταρρυθμίσεις, που τόσο έχει ανάγκη ελληνική κοινωνία. Είθε να αναδειχθεί από αυτές ένα πρόσωπο ηγέτης και όχι ένας μεταβατικό πρόσωπο, ο οποίος θα λειτουργήσει ως ένας νέος «Αντι-Τσίπρας» για περιορισμένο μάλιστα χρονικό διάστημα. Με κακές απομιμήσεις άλλωστε κανείς δεν προόδευσε. Είθε τέλος αναδειχθεί εκείνος, που θα φέρει την ελπίδα και το χαμόγελο στα χείλη όλων μας…