Η κινηματικού τύπου εκλογή του Αντώνη Σαμαρά στην αρχηγία της ΝΔ, μέσα από κοινωνικές διεργασίες που ξεπερνούσαν τα κομματικά στεγανά και τους γνωστούς μηχανισμούς, δημιούργησε μεγάλες προσδοκίες για το συνολικότερο άνοιγμα της παράταξης στον κοινωνικό ιστό που την στηρίζει, αλλά και την εντονότερη ενεργοποίηση ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων που έβλεπαν σε αυτές τις εξελίξεις την υπέρβαση της κατεστημένης λογικής των ερμητικά κλειστών και ελεγχόμενων κομματικών κύκλων. Η κριτική και η γκρίνια, για την ταχύτητα με την οποία προχώρησε αυτή η αναγεννητική προσπάθεια, δεν έλειψαν. Άλλωστε είναι σύνηθες φαινόμενο να «απαιτούμε» ακόμα και με ελλιπή γνώση των δεδομένων ή με αντιπαραβολή παραδειγμάτων από εντελώς άσχετους χώρους, την αντανακλαστική αντίδραση ακόμα και των πιο δυσλειτουργικών οργανισμών (όπως είναι τα κόμματα).
Οι πρόσφατες, ξεκάθαρες δηλώσεις του Αντώνη Σαμαρά δίνουν πλέον το διαυγές στίγμα στο οποίο στοχεύει η παράταξη. Το στίγμα μιας παράταξης που σεβόμενη την ιστορία, τις αρχές και την προσφορά των στελεχών της, ανταποκρίνεται πλήρως στα κελεύσματα των καιρών. Που περνά από την, σε σημαντικό βαθμό, υποτυπώδη ή παθητική κομματική λειτουργία, που μετατρέπει την κοινωνία σχεδόν σε άβουλο δορυφόρο των εξελίξεων, στην αναζήτηση και αξιοποίηση του «κρυμμένου» δυναμικού της.
Που αντιλαμβάνεται ότι οι πάντες οφείλουν να αξιολογούνται βάση της διαρκούς απόδοσης και προσφοράς τους κι οι επιλογές οφείλουν να γίνονται μέσα από κριτήρια που αντικατοπτρίζουν την ανταπόκριση του καθενός στις σημερινές απαιτήσεις (υπενθυμίζουμε τις προτάσεις μας για μια αποτελεσματική αξιολόγηση στελεχών από τον περασμένο Μάιο "Η ώρα για τις αξίες και τους άξιους..."
Μιας παράταξης φύσης και θέσης λαϊκής αλλά ταυτόχρονα και φιλελεύθερης που αποζητά την αξία και την αναδεικνύει, δίνοντας ευκαιρίες εκεί όπου τα «συστατικά» στοιχεία, δίνουν σοβαρά εχέγγυα επιτυχίας. Μιας παράταξης που αντιλαμβάνεται την κοινωνία ως συνοδοιπόρο και συνδημιουργό μιας πορείας προς την επόμενη φάση της Δημοκρατίας μας.
Ο Αντώνης Σαμαράς κατανοεί πλήρως ότι η προώθηση εφικτών και καινοτόμων οικονομικών προτάσεων, σε συνδυασμό με την εμμονή στην αναδιάρθρωση του θεσμικού πλαισίου και την αναζωογόνηση του πολιτικού προσωπικού με ικανές, αδέσμευτες φωνές, είναι η «συνταγή» της επιτυχίας για τη ΝΔ. Οι τελευταίες δηλώσεις του, απλά υπενθύμισαν σε όσους αμφέβαλλαν για την εμμονή του σε αυτή τη διαδρομή, ότι ούτε διαπραγματεύεται τις προτεραιότητες του, ούτε είναι διατεθειμένος να παρεκκλίνει των στόχων του.
Κων/νος Μανίκας
Οικονομολόγος - Ψυχολόγος
Μιας παράταξης φύσης και θέσης λαϊκής αλλά ταυτόχρονα και φιλελεύθερης που αποζητά την αξία και την αναδεικνύει, δίνοντας ευκαιρίες εκεί όπου τα «συστατικά» στοιχεία, δίνουν σοβαρά εχέγγυα επιτυχίας. Μιας παράταξης που αντιλαμβάνεται την κοινωνία ως συνοδοιπόρο και συνδημιουργό μιας πορείας προς την επόμενη φάση της Δημοκρατίας μας.
Περιμέναμε το 2004 να μπει φραγμός στην διάλυση του κράτους απο το ΠΑΣΟΚ (επανίδρυση είχε πει ο Κ.Καραμανλής). Αντι αυτού μας ποδοπατήσανε και βγήκανε μπροστα τα λυγούρια και τα λαμόγια (από στελέχη μέχρι υπουργούς) και είδαμε όλο απορία το δημόσιο χρέος μέσα σε πέντε χρόνια να διπλασιάζετε. Τώρα μας λύθηκαν όλες οι απορίες και θα περιμένουμε την μαγική συνταγή του Σαμαρά για ανάπτυξη να βγούμε από την κρίση. Φιλάκια και αν μας δείτε γράψτε μας. Πάμε ΛΑΟΣ.
Ααπητέ κ.Γερμίδη νομίζω ότι η όποια κριτική για τα πεπραγμένα της κυβέρνησης Καραμανλή έχει εξαντληθεί κι όσοι καλόπιστοι αναγνωρίζουν τις αστοχίες, τις παραλήψεις ή τις λάθος επιλογές προσώπων. Θα ήθελα όμως με την ίδια αντικειμενικότητα που αναγνωρίζεται τα λάθη, να επισημαίνεται και την προσπάθεια για μεταρρυθμίσεις που έβρισκε σύσσωμο το πολιτικοοικονομικό και συνδικαλιστικό κατεστημένο απέναντι (ελπίζω τότε να στηρίζατε αυτές τις κυβερνητικές επιλκογές ή την ξεκάθαρα πατριωτική στάση σε θέματα ενέργειας και εξωτερικής πολιτικής).
Εεπιδή σέβομαι τους ψηφοφόρους του ΛΑΟΣ, ανάμεσα στους οποίους βρίσκονται πολλοί άνθρωποι με ειλικρινείς αγωνίες, δεν περίμενα να ακούσω αναπαραγωγή ΠΑΣΟΚικών συνθημάτων για την αύξηση του χρέους ενώ γνωρίζεται ότι οφείλεται τα τοκοχρεωλύσια των δανείων της εποχής Σημίτη, κι ότι ως ποσοστό του ΑΕΠ οι διαφορές δεν είναι μεγάλες.
Όσο για τη μαγική λύση Σαμαρά για την ανάπτυξη αν δε την έχετε καταλάβει ποιλύ ευχαρίστως να σας την εξηγήσω. Δεν βλέπω όμως ποια είναι η δική σας πρόταση για έξοδο από την κρίση. Η υπερψήφιση του μνημονίου εν μέσω "άγνοιας" των συνεπειών του και κατόπιν η καταγγελία των όρων που αποτελούσαν αναπόσπαστο κομμάτι αυτού που ψηφίσατε; Ας σοβαρευτούμε΄όλοι γιατί οι καιροί δεν χωρούν λαϊκισμούς και άσκοπους βερμπαλισμούς. Τους έχει σιχαθεί πρωτίστως η κοινωνία!!!
Αγαπητέ Μανίκα,
Τα 5 χρόνια του Καραμανλή δεν διαγράφονται απλά λέγοντας ότι η κριτική έχει εξαντληθεί. Επειδή για αυτά τα 5 χρόνια προσωπικά περίμενα από το 85 και έπεισα τον εαυτό μου ότι παρά την περίοδο Μητσοτάκη θα έπρεπε να επιμείνουμε αισθάνθηκα πλήρως απογοητευμένος από τον 1ο χρόνο της Νέας Διακυβέρνησης. Δεν έχει νόημα να επαναλάβω ακόμα για μια φορά ότι τα λιγούρια πήραν το πάνω χέρι αμέσως, αυτοί είχαν συγκεκριμένους στόχους, Εμείς απλά πιαστήκαμε κορόιδα.
Προσωπικά , επειδή είμαι πολύ παλιός και στον συνδικαλισμό αλλά και στην αγορά θα πω ότι η ανάπτυξη που λέει ο Σαμαράς είναι μια Μπαρούφα. Ανάπτυξη χωρίς χρήμα δεν υπάρχει , τα δε περί μηδενισμού του ελλείμματος ακούγονται κωμικά. Όσο για τον ίδιο είναι γέννημα θρέμμα του πολιτικού συστήματος που μας χρεοκόπησε (ΛΑΙΚΙΣΜΟΣ) να μην αναφερθώ στο παρασκήνιο της πτώσης Μητσοτάκη και της στην συνέχεια ολικής επαναφοράς του ΠΑΣΟΚ με την πρόταση του για τον πρόεδρο της Δημοκρατίας (ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΟΙΞΗ).
Για το Δημόσιο χρέος δυστυχώς τα νούμερα δείχνουν Καραμανλή και μόνον Καραμανλή και αφήστε τα “βολικά” παραμύθια. Μην ξεχνάτε ότι για να είναι μικρό το ποσοστό σε σχέση με το ΑΕΠ αυξήσανε υπερβολικά τον παρονομαστή . Για τον Καραμανλή δυστυχώς μόλις έπεσε η μάσκα των πληρωμένων δημοσιογράφων του Ρουσόπουλου είδαμε που είχαμε ποντάρει.
Η δική μου πρόταση για την έξοδο από την κρίση είναι
-Tο πετσόκομμα των μισθών του δημοσίου με πλαφόν 3,000€ (περιλαμβανομένων ΔΕΚΟ, δικαστών ,γιατρών, στρατιωτικών, υπαλλήλων Βουλής και ευγενών σωμάτων πχ διπλωμάτες).Σε όποιον δεν αρέσει ή δεν φτάνουν μπορεί να πάει στον ιδιωτικό τομέα για περισσότερα.
-Κατάργηση των χιλιάδων οργανισμών και ερευνητικών!!!!! Ινστιτούτων και απόλυση όλων αυτών που υποτίθεται ότι εργάζονται σ’ αυτά.
-Ιδιωτικοποίηση όλων των δραστηριοτήτων του δημοσίου (ΔΕΗ,ΕΥΔΑΠ,Καθαριότητα, Αέριο, Πολεοδομίες κοκ πχ Σλοβακία).
-Ανασύνταξη στου στρατού στο σύνολο του με καταργήσεις στρατοπέδων και μετατάξεις κηφήνων που παριστάνουν τους στρατηγούς (πιο πολλοί από τους φαντάρους).
-Κατάργηση όλων των ΤΕΙ και απόλυση των αγραμμάτων που παριστάνουν τους Καθηγητές (οι εγγράμματοι να μεταταγούν στα Πανεπιστήμια) .
-Απαγόρευση της χρηματοδότησης των ΜΚΟ (αποδείχτηκε ότι είναι όχημα πλουτισμού υπουργών και μεσολαβητών πχ Γιατροί χωρίς Σύνορα ή κάτι παρόμοιο )…..
O ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΤΕΛΕΙΩΤΟΣ και χρειάζονται κότσια για να γίνουν που δεν έχουν οι τρέχοντες πολιτικοί . Η κατάσταση είναι ΕΚΤΑΚΤΗ και χρειάζονται ΕΚΤΑΚΤΑ μέτρα για να επιβληθούν οι Αποφάσεις.
Το ΛΑΟΣ δείχνει ότι έχει αντιληφθεί το πρόβλημα σε αντίθεση με το ΠΑΣΟΚ που δημιούργησε τις χαίνουσες πληγές και την ΝΔ όπου στελέχη της ακόμα ορέγονται διαχείριση εξουσίας και ΝΕΕΣ αρπαχτές.
Κλείνω με το δικό σας :
Ας σοβαρευτούμε όλοι γιατί οι καιροί δεν χωρούν λαϊκισμούς και άσκοπους βερμπαλισμούς.
Φυσικά κάποιος φέρελπις που ονειρεύεται να “προσφέρει” δεν πρόκειται να δει τίποτα πέρα από το στόχο του και δυστυχώς έχω γνωρίσει πολλούς τέτοιους που μας ήρθαν από τις Αμερικές να μας σώσουν……….
Αγαπητέ κ.Γερμίδη,
Τίποτα δεν διαγράφεται και τίποτα δεν ξεχνιέται (ούτε τα θετικά, ούτε τα αναρητικά). Η αναφορά ήταν κυρίως προσωπική γιατί ανατρέξετε σε παλαιότερες αναρτήσεις μου έχω εξαντλήσει το θέμα που σε κάποια ζητήματα όπως η επανίδρυση του κράτους ή η ασφάλεια των πολιτών ήταν ιδιαιτέρως αιχμηρή. Στις δημοκρατίες όμως η καταψήφιση από το λαό είναι η μεγαλύτερη τιμωρία. Από εδώ και πέρα ας αναλογιστεί η νέα ηγεσία τι θα κρατήσει και τι θα αφήσει από το παρελθόν κι ας αναλάβει τις δικές της ευθύνες. Δεν μπορούμε να απολογούμαστε διαρκώς για θέματα που τα έχουμε τονίσει επανειλλημένα. Η κριτική θα πρέπει να είναι στο κατά πόσο στις επόμενες κινήσεις μοιάζουμε να έχουμε διδαχθεί από τα πεπρεαγμένα του παρελθόντος.
Φυσικά και ανάπτυξη χωρίς χρήματα δεν επιτυγχάνεται, κυρίως όμως αποαιτείται ένα σύγχρονο νομικό και φορλογικό πλαίσιο που θα προσελκύσει νέους επενδυτές. Κι αυτό ούτε το επιχειρεί, ούτε το μπορεί πλέον η κυβέρνηση, λόγω περιορισμών του μνημονίου. Εδώ δεν αποδέχτηκε το δάνειο με 1% επιτόκιο από Ευρ. Τραπ. Επενδύσεων για να καλυφθεί η εθνική συμμετοχή σε σημαντικά έργα υποδομής, αφήνοντας ειδικά την περιφέρεια στο έλεος της υπανάπτυξης. Δέν είναι εδώ ο χώρος για τόσο μακρόσυρτες αναλύσεις, αλλά υπάρχει μεγάλο περιθώριο τακτικών κινήσεων τόνωσης κρίσιμων τοιμέων της οικονομίας κι αντί αυτού βλέπουμε υπερφορολόγηση και τίποτα άλλο. Όσο για το μηδενισμό του ελλείμματος, η αναφοιρά έγινε με τα δεδομένα του περσινού Ιουνίου κι εφόσον όλα τα παραπάνω και πολλά ακόμα προωθούνταν άμεσα. Πάντως το ζήτημα για μένα δεν είναι ο ακριβής απότερος στόχος που έτσι κι αλλιώς είναι ο μηδενισμός του ελλείμματος αλλά ο τρόπος που προσεγγίζουμε το ζήτημα.
Για το θέμα του ΑΕΠ, ακόμα και το ΠΑΣΟΚ παραδέχεται πλέον ότι η ουσιαστική εκτίναξη έγινε επί Α. Παπανδρέου. Τι εννοείται αηξήσαν τον παρανομαστή. Προφανώς και με ρυθμό αύξηση του ΑΕΠ πέριξ του 3% για αρκετά χρόνια ο παρανομαστής αυξανόταν (δεν αναφερόμουν στην περιοδική λογιστική αύξηση του 9% αλλά στα νούμερ ως το 2009). Σε αυτό που νομίζω ότι θα συμφωνήσουμε είναι ότι ούτε ο Σημίτης ούτε ο Καραμανλής παρά τους μεγάλους ρυθμούς αύξησης του ΑΕΠ, συνέχιζαν τον υπέρογκο δανεισμό για να συντηρείται ένα αδηφάγο και σπάταλο κράτος. Με τέτοια αύξηση του ΑΕΠ, θα μπορούσαμε με έστω και λίγο καλύτερη διαχείριση του δημοσίου να βρισκόμασταν προ κρίσης κοντά στο 80% χρέος κι όχι σταθερά στο 100-110%.
Πολλές από τις προτάσεις που κάνετε βρίσκονται και στα δικά μου γρφόμενα. Βέβαια κάποιες χρειάζονται εξειδίκευση και πολλές βελτιώσεις αν θέλουμε να είναι αποδοτικές (πχ συμφωνώ απόλυτα για τις ιδωτικοποιήσεις, τον περιορισμό των ΑΕΙ και ΤΕΙ που έγινα για ψηφοθηρικούς λόγους, τις ΜΚΟ κλπ).
Το θέμα της απευθείας απόλυσης υπαλλήλων μπορεί να μοιάζει ελκυστικό αλλά ας αρχίσουμε επιτέλους με ένα ορθότερο human resource management και βλέπουμε, χωρίς να το αποκλείω και αυτό σε συγκεκριμένες περιπτώσεις (είχα κάνει συγκεκριμένη πρόταση σε σχετικό άρθρο για τις ΔΕΚΟ).
Είστε σίγουρος ότι το ΛΑΟΣ ασπάζεται αυτές τις θέσεις, γιατί πολύ αμφιβάλλω. Ας κρατήσει μια σταθερά στις απόψεις του που αλλάζουν μέρα με τη μέρα και μετά να κρίνουμε την αξιοπιστία τους.
Δεν ξέρω σε ποιους φέρελπις αναφέρεστε και δεν διαφωνώ ότι ισχύει σε μεγάλο βαθμό αυτό που λέτε, αλλά επειδή αυτό το μπλογκ αφορά τις δικές μου απόψεις, προτιμώ να κρίνομαι από αυτές. Και είναι προφανές και λογικό ότι δεν τις γνωρίζετε πλήρως. Υπάρχουν όμως καταγεγρμμένες και πολλές φορές πολύ πιο έκυρα και έγκαιρα από πολλούς επίσημους ή μη διαύλους! Προς το παρών απολογούμε για αυτές και μόνο!!
Υ.Γ. Αν δεν σας κάνει κόπο όταν αναφέρεστε στο άτομ μου να χρησιμοπιείτε το κύριος όπως κάνω κι εγώ. Υποθέτω ότι το παραλείψατε εκ παραδρομής. Πάντως και στο "Κώστας" ανταποκρίνομαι το ίδιο. Καλό σας απόγευμα!!
Ευχαριστώ για την ανταλλαγή απόψεων.
Η παράλειψη του κύριος ήταν παραδρομή και ζητώ συγνώμη.
Να είστε καλά, κι εγώ ευχαριστώ για τη γόνιμη συζήτηση. Ήμουν σίγουρος ότι δεν υπήρχε κανένας δόλος στην προσφώνηση σας. Να ζητήσω κι εγώ συγνώμη για τα πολλά ορθογραφικά και συντακτικά λάθη της 2ης απάντησης μου, γιατί έγινε υπό εξαιρετικά περίεργες συνθήκες!!