Της Άννας Παναγιωταρέα

Η «εξ ων συνετέθησαν» κατάσταση που επικρατεί στο κόμμα του κ. Καμμένου, ήταν ως προαναγγελθείσα εκ συστάσεώς της. Ηταν μια κίνηση με σημαία ευκαιρίας, στην οποία αναμφίβολα πρωτοστάτησε ο κ. Καμμένος όταν αποφάσισε ότι ήθελε να γίνει και αυτός αρχηγός. Για τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ δεν αποτέλεσε και έκπληξη. Ο κ. Καμμένος έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να βρίσκεται σε ενός είδους πολιτική επικαιρότητα είτε με ακρότατες θέσεις που έπαιρνε είτε με μια μανία καταδιώξεως υπό το κράτος της οποίας μονίμως βρίσκεται είτε με το μανδύα του «καλού παιδιού και αδικημένου».

Νομίζω ότι κύριο ρόλο στη διαμόρφωση της πολιτικής του προσωπικότητας, η οποία χαρακτηρίζεται από ανασφάλεια και αστάθεια, έπαιξε το γεγονός ότι ο ίδιος ως σήμερα δεν έχει κερδίσει ένα ευρώ εργαζόμενος. Και ο τίτλος σπουδών που κατάφερε να αποκτήσει από ιδιωτικό εκπαιδευτικό ίδρυμα σε κάποια πόλη της Γαλλίας είναι βέβαιο ότι δεν θα μπορούσε να αξιολογηθεί ως σημαντικό προσόν ούτε για πρόσληψη στην ιδιωτική επιχείρηση του σημαντικού επιχειρηματία πατέρα του, με τις πλάτες του οποίου μπήκε στην πολιτική.

Όταν δημιούργησε την κίνησή του μιλήσαμε με τους πρόθυμους που έτρεξαν να σταθούν κάτω από τη σημαία του, γνωρίζοντας το χάος το οποίο θα υπήρχε στις μεταξύ σχέσεις τους: Κάποιοι πήγαν, με πλήρη επίγνωση της αδυναμίας πολιτικής σκέψης που τον διακρίνει, περιμένοντας το momentum να αναλάβουν αντ’ αυτού τα ηνία, κάποιοι πήγαν για να βολευτούν ως βουλευτές και κάποιοι -οι τα πάντα προσουρήσαντες, κατά τον Αριστοφάνη-μετά από πέρασμα από πολλούς κομματικούς χώρους βρήκαν απάγκιο μαζί με την έξοδό τους στη σύνταξη. Αλλά έτσι δεν συγκροτείται κόμμα παρά ένα πρώιμο κομματικό ΚΑΠΗ για απασχόληση εν Πρυτανείω.

Το γεγονός ότι βρέθηκαν μερικές χιλιάδες ψηφοφόροι και ψήφισαν τους «ανεξάρτητους» δεν αποτελεί θέμα κοινωνικής έρευνας τη στιγμή που η εκλογική αναμέτρηση του Μαΐου -αλλά και του Ιουνίου- έγινε υπό το κράτος ανώριμης συναισθηματικής έκφρασης και όχι της εκλογίκευσης της δεινής θέσης στην οποία βρισκόταν η χώρα. Είμαι απολύτως βέβαιη ότι στις επόμενες εκλογές -οψέποτε- το κόμμα Καμένου θα περάσει στην πολιτική Ιστορία με δυο-τρεις παραγράφους.

Ωστόσο, θα αποδειχθεί εξαιρετικά χρήσιμη εμπειρία για όσους ματαιόσπουδους θεωρούν ότι «υπάρχει χώρος» για να δημιουργηθούν νέα κόμματα. Διότι καταρχήν «νέο» κόμμα δεν μπορεί να συσταθεί από παλιά, φθαρμένα υλικά. Και μετά γιατί το «νέο» το επιβάλλει η κοινωνία με τις ανάγκες που εκφράζονται κατά περίσταση.

Όπως και να έχουν τα πράγματα η επιτυχία του Αντώνη Σαμαρά να ρυθμίσει και να αναβαθμίσει τα των σχέσεών μας με την Ευρωπαϊκή Ενωση δεν τσάκισε μόνον τα «κοράκια» της δραχμής. Εκλεισε ουσιαστικά την πόρτα για την είσοδο νέων κομμάτων στο πολιτικό προσκήνιο. Οι επίδοξοι μνηστήρες έχασαν τη σύγχρονη Πηνελόπη…

ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ
http://www.e-typos.com/Opinions.aspx?id=26406&title=%25CE%259F%25CE%25B9%2520%25CE%2591%25CE%25BD%25CE%25B5%25CE%25BE%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B9%2520%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9%2520%25CE%25B7%2520%25CE%25A0%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25B5%25CE%25BB%25CF%258C%25CF%2580%25CE%25B7