Του Πάνου Αμυρά

Τα λάθη πάντα πληρώνονται, αυτός είναι ο κανόνας στη ζωή και την οικονομία. Σύμφωνα με την επιστημονική μελέτη ερευνητών του ΚΕΠΕ και του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου, που δημοσίευσε χθες ο Τύπος της Κυριακής, η λανθασμένη συνταγή του πρώτου Μνημονίου κόστισε στην ελληνική οικονομία περίπου 9 δισεκατομμύρια, στα τρία χρόνια εφαρμογής της δημοσιονομικής προσαρμογής. Οι ερευνητές εκτίμησαν ότι το μίγμα πολιτικής που εφαρμόστηκε το 2010 στέρησε δυνητικά από την ελληνική οικονομία 1,68% του ΑΕΠ, δηλαδή η χασούρα σε ετήσια βάση ήταν 3 δισεκατομμύρια ευρώ.

Ο καβγάς που έχει ξεσπάσει στο εσωτερικό της τρόικας για το «λάθος» του ελληνικού προγράμματος μπορεί να έχει ακαδημαϊκό ενδιαφέρον ή να αναδεικνύει την πρόθεση του ΔΝΤ να αποχωρήσει από τα ευρωπαϊκά προγράμματα διάσωσης, όμως δεν θα έχει κανένα πρακτικό αποτέλεσμα για τη χώρα μας εάν δεν υπάρξει ανασχεδιασμός της οικονομικής πολιτικής.

Και εδώ την ευθύνη δεν μπορεί να την έχει η τρόικα, δεν μπορείς να περιμένεις το σωστό από κάποιον που επέμεινε στο λάθος. Η μπάλα βρίσκεται αποκλειστικά στην ελληνική πλευρά. Αλλωστε λάθος δεν ήταν μόνο η υπερφορολόγηση εισοδημάτων και κεφαλαίων, που επιλέχθηκε το 2010 από την κυβέρνηση Παπανδρέου και την τρόικα. Μεγαλύτερο λάθος είναι το γεγονός ότι ακόμη δεν έχει διευρυνθεί η φορολογική βάση, με την ένταξη του αγροτικού τομέα στα συστήματα του υπουργείου Οικονομικών.

Οι παραγωγοί δεν φορολογούνται με βάση βιβλία και τιμολόγια αλλά με τεκμαρτά εισοδήματα, τα οποία είναι κατά κανόνα μικρότερα από τα πραγματικά, με αποτέλεσμα οι μεσάζοντες να οργανώνουν πάρτι εικονικών τιμολογήσεων που οδηγούν σε παράνομες επιστροφές φόρων και σε υψηλότερες τιμές για τους καταναλωτές.

Λάθος δεν ήταν μόνο η απόφαση της τρόικας να μην κουρέψει το 2010 τα ελληνικά ομόλογα. Μεγαλύτερο σφάλμα είναι ότι μέχρι τώρα δεν έχει γίνει καμία προσπάθεια για τον εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης, παρά μόνο οριζόντια κουρέματα μισθών. Το κράτος παραμένει εχθρικό στις ιδιωτικές επενδύσεις, η γραφειοκρατία και τα γρηγορόσημα βασιλεύουν. Εάν δεν υπάρξει αναδιάρθρωση του δημόσιου τομέα, τότε κάθε αναπτυξιακή προσπάθεια θα πέφτει στα συρτάρια των υπουργείων.

Επομένως, καλό είναι να αξιοποιήσουμε τα λάθη του ΔΝΤ στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα, όμως η διορθωτική πορεία είναι δική μας υπόθεση. Και μάλιστα χωρίς καμία καθυστέρηση, γιατί, ως γνωστόν, κανένα λάθος δεν αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνση από το ταμείο

ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ
http://www.e-typos.com/Opinions.aspx?id=35229&title=%25CE%2594%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE%2520%25CE%25BC%25CE%25B1%25CF%2582%2520%25CF%2585%25CF%2580%25CF%258C%25CE%25B8%25CE%25B5%25CF%2583%25CE%25B7%2520%25CE%25B7%2520%25CE%25B4%25CE%25B9%25CF%258C%25CF%2581%25CE%25B8%25CF%2589%25CF%2583%25CE%25B7%2520%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%2520%25CE%25BB%25CE%25AC%25CE%25B8%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2582