Τι αποζητάς όταν γυρίζεις από διακοπές και σε... τρομάζει η επαναφορά
στη ρουτίνα της καθημερινότητας; Αυτή τη μεζούρα αλατοπίπερο που θα κάνει
την προσαρμογή σου κάπως πιο ευχάριστη και συναισθηματικά αποδεκτή! Ευτυχώς
λοιπόν, μια στάλα Πούτιν και δυο κουταλιές Τσίπρας αρκούσαν για να
μετατρέψουν μια... οδυνηρή διαδικασία σε υγιεινό νοητικό περίπατο!
Λίγος Τσίπρας με... οικολογικές ευαισθησίες για τα καδρόνια και τα καύσιμα στο Πολυτεχνείο! Είναι που έχει αυξηθεί η εγκληματικότητα, να μην έχεις κι ένα κομμάτι ξύλο να προστατευτείς από καμιά επίθεση εντός του ιδρύματος; Το κόστος της ενέργειας που έχει αυξηθεί κατακόρυφα, που το βάζεις; Να μην έχεις δυο μπιτονάκια ως κάβα για εναλλακτική λύση τα κρύα χειμωνιάτικα βράδια που θα σε δέρνει τ’ αγιάζι;
Από την άλλη, ως υπεύθυνος εν δυνάμει... πρωθυπουργός να μην διαβεβαιώσεις
την κοινωνία ότι όλα μπορούν να παραμείνουν όπως είναι; Άλλωστε αν δεν
«χαϊδέψεις» την αδυναμία και τις εμμονές των άλλων, πως θα πουλήσεις το
πολιτικό σου προϊόν; Όσο υπάρχει ο ΣΥΡΙΖΑ οι συνεχείς προσλήψεις στο δημόσιο
τομέα θα είναι κάτι σαν προστατευόμενο είδος, δεν θα γίνει ποτέ κανένας
πλειστηριασμός (ήταν πάγια θέση της ριζοσπαστικής αριστεράς εξ απ’ ανέκαθεν
υπάρξεως κόσμου, ή μάλλον όχι;) και το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα θα
γονατίσει αλλάζοντας άμεσα μορφή, κάτω από τη στιβαρή ηγεσία του Αλέξη!
Μέσα λοιπόν σε όλα αυτά τα «επαναστατικά» σκάει και το θέμα με τις δηλώσεις
Πούτιν για την απαξιωμένη επενδυτικά Ελλάδα. Παγώσαμε όλοι από την απογοήτευση
για το «ξανθό γένος» που όχι μόνο δεν ασχολείται επισταμένα με τη σωτηρία
μας (κάτι θα χάθηκε στη μετάφραση από τις προτροπές Λιακόπουλου στο Βλαδίμηρο!)
αλλά, ω του θαύματος, κινείται με αποκλειστικό γνώμονα τα εσωτερικά
οικονομικά της συμφέροντα και το γεωπολιτικό της σχεδιασμό για αντιμετώπιση
των συνεπειών από την εμπορική συμφωνία ΗΠΑ - Ε.Ε.
Δεν είχαμε πιάσει εγκαίρως το υπονοούμενο, όταν οι Ρώσοι εγκατέλειπαν
στο έλεος του μνημονιακού τυφώνα την Κύπρο για να μην δακρύσουν τα μάτια
του ισχυρού εμπορικού της εταίρου της Γερμανίας, ούτε όταν προσπαθούσαν να
κλείσουν συμφωνίες για ιδιωτικοποιήσεις στη χώρα μας με ειδικούς όρους
και συνθήκες για να τις εγκαταλείψουν την τελευταία στιγμή με Ευρωπαϊκό
αντίτιμο την ευνοϊκότερη στάση της Ε.Ε απέναντι στις ανταγωνιστικές παρατυπίες
τους στην υπόλοιπη ήπειρο. Με τις αμετακίνητα ακριβές τιμές πώλησης φυσικού
αερίου προς τη χώρα ως μπόνους!
Είναι σίγουρο ότι παντού υπάρχει ένας μύθος. Από το μυαλό των
ηγετών, ως το υποσυνείδητο κάθε ανθρώπου. Το πρόβλημα προκύπτει όταν αυτός ο
μύθος από πιθανό κίνητρο δράσης ή μαξιλάρι συναισθηματικής εκτόνωσης
μετατρέπεται σε ψυχαναγκαστική εμμονή επιβολής μιας ατελείωτης αλληλουχίας
ρητορικών και νοητικών σχημάτων που καταλήγουν να καθυποτάσσουν τη λογική σε αυτοεκπληρούμενες
προφητείες.
Κων/νος Μανίκας
Οικονομολόγος – Ψυχολόγος
0 σχόλια