Παρά τη συγκρατημένη αισιοδοξία για το αποτέλεσμα του σημερινού Εurogroup, η μετάβαση του Λ. Παπαδήμου στις Βρυξέλλες δείχνει ότι μέχρι και την τελευταία στιγμή υπάρχουν κρίσιμα θέματα ανοικτά, γεγονός που συντηρεί την αβεβαιότητα. Η ελληνική πλευρά έκανε ότι περνούσε από το χέρι της για να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των δανειστών. Η δήθεν πολιτική διαπραγμάτευση για να σωθούν οι επικουρικές συντάξεις κατέρρευσε παταγωδώς καθώς το αποτέλεσμα ήταν να κουρευτούν και οι κύριες συντάξεις, ενώ η Βουλή ετοιμάζεται μέσα στις επόμενες ημέρες να ψηφίσει μέτρα που αλλάζουν τη φυσιογνωμία της χώρας.

Οι δανειστές γνωρίζουν ότι αν σήμερα ανάψουν το πράσινο φώς για τα 130 δις. η ζυγαριά θα έχει γείρει υπέρ της Ελλάδας, με την έννοια ότι θα έχουν πλέον βάλει βαθειά το χέρι στην τσέπη και θα έχουν πάρει μια σειρά πολιτικών αποφάσεων που αν εκ των υστέρων αποδειχθούν λανθασμένες, οι επιπτώσεις θα είναι πολλαπλές. Αυτός είναι και ο λόγος που δίνουν έμφαση στον λογαριασμό που θα είναι δεσμευμένα τα χρήματα, στο σύστημα επιτροπείας, για αυτό και το νέο μνημόνιο είναι γεμάτο από τη φράση «για να γίνει η εκταμίευση θα πρέπει...»

Ελλάδα και δανειστές έχουν αποδυθεί σε έναν ιδιότυπο αγώνα δρόμου με τους δανειστές να βάζουν όρους και τη χώρα να τους εκπληρώνει για να μην χρεοκοπήσουμε. Σε αυτήν την πλειοδοσία μέτρων και δεσμεύσεων ας ελπίσουμε ότι αυτή τη φορά τουλάχιστον έχουν διδαχθεί από τα λάθη του παρελθόντος και η συνταγή είναι σωστή. Η αποτυχία του μνημονίου μέχρι σήμερα οφείλεται στο γεγονός ότι οι δανειστές εφάρμοσαν πολιτική εσωτερικής υποτίμησης μειώνοντας μισθούς, συντάξεις και αφαιρώντας εισόδημα με νέους φόρους , ενώ ταυτόχρονα η πιστωτική επέκταση πέρασε σε αρνητικό έδαφος. Δηλαδή ο κόσμος κατανάλωνε λιγότερα και την ίδια στιγμή η αγορά έμεινε χωρίς δάνεια.

Το νέο μνημόνιο συνεχίζει την πολιτική της εσωτερικής υποτίμησης με οδυνηρές μειώσεις μισθών και συντάξεων. Αν όμως σήμερα στο Εurogroup δεν δείξουν την ίδια σπουδή που επιδεικνύουν για τη μείωση του ελλείμματος ή για την επιστροφή των δανεικών και για να εξασφαλίσουν ουσιαστικά τη διοχέτευση ρευστότητας στην αγορά, θα έχουμε μια συμφωνία η οποία σε λίγους μήνες θα οδηγήσει σε ένα νέο αδιέξοδο. Δεν έχει σημασία αν θα δώσουν ρευστότητα στην αγορά μέσω τραπεζών, μέσω επενδύσεων, μέσω ιδιωτικοποιήσεων ή με όποιον άλλο τρόπο επιλέξουν. Αρκεί να το κάνουν αποτελεσματικά και χωρίς καθυστέρηση . Γιατί αυτή τη φορά ένα ακόμη αδιέξοδο θα είναι καταστροφικό, καθώς έχουν εκλείψει τα περιθώρια για νέους φόρους, οι άνεργοι έχουν φθάσει το 1.000.000 και η ανοχή της κοινωνίας εξαντλείται.

ΠΗΓΗ: ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
http://www.protothema.gr/blogs/blogger/post/?aid=178395