Κάποτε οι Ευρωπαίοι υποστήριζαν πως η δύναμη της ενωμένης «γηραιάς ηπείρου» έγκειται στην πολυμορφία και τη διαφορετικότητα. Η οικονομική κρίση ανέτρεψε την πίστη αυτή και εξαιτίας της γερμανικής θρησκευτικού τύπου ιδεοληψίας για τη δημοσιονομική εξυγίανση, καταβάλλεται προσπάθεια για επιβολή ομοιομορφίας made in Germany. Η οποία, όμως, όπως αποδεικνύει η σκληρή πραγματικότητα, σκοτώνει τις διαφορετικές οικονομίες και τις βυθίζει σε βαθύτερη κρίση.

Οι Γερμανοί λησμόνησαν πως όπως δεν μπορεί να ασκηθεί πολιτική με αγκυλώσεις και ιδεοληψίες, ιδίως θρησκευτικού τύπου, πολύ περισσότερο δεν είναι δυνατό να επιβληθεί μονόχνωτη οικονομική πολιτική και να είναι αποτελεσματική. Ηδη πολλοί πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες, οικονομολόγοι και αναλυτές βάλλουν κατά της γερμανικής μονολιθικότητας, η οποία, αντί να δίνει λύσεις, βυθίζει την Ευρώπη στην ύφεση και τον μαρασμό.

Η νίκη Ολάντ στον πρώτο γύρο αφύπνισε κάποιες δυνάμεις και αν τελικά ο υποψήφιος του σοσιαλιστικού κόμματος στεφθεί νικητής και στον δεύτερο γύρο, τότε είναι πολύ πιθανό να αλλάξει ο συσχετισμός των δυνάμεων και οι Γερμανοί να υιοθετήσουν μία πιο ορθολογική πολιτική, προσαρμοσμένη στη σημερινή παγκόσμια συγκυρία. Να δεχθούν, για παράδειγμα, να... μαλακώσει το ευρώ ώστε να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων. Να αλλάξει ο ρόλος της ΕΚΤ ώστε να στηρίζει και την ανάπτυξη και να μην είναι απλός θεματοφύλακας της σταθερότητας των τιμών.

Όμως, δεν αρκεί ένας Ολαντ για να έρθει η άνοιξη στην Ευρώπη. Πρέπει και άλλες ευρωπαϊκές δυνάμεις να ζητήσουν αλλαγές που θα επιτρέψουν να ανθίσουν οι ευρωπαϊκές οικονομίες αξιοποιώντας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους.

ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22793&subid=2&pubid=63648124