Με όση κοινωνική δικαιοσύνη κι αν
περιβληθούν τα νέα μέτρα, όση ισορροπία κι αν υπάρξει στις προτεραιότητες τους ώστε να προηγούνται οι περικοπές κρατικής σπατάλης και να προστατεύονται
στο μέγιστο δυνατό βαθμό τα χαμηλά εισοδήματα, το υφεσιακό αποτέλεσμα του νέου
«πακέτου» είναι δεδομένο. Από μια άμεση μείωση του ΑΕΠ έως 1%, μέχρι μια
συνολική επιπρόσθετη συρρίκνωση του 2,5% η κατανάλωση και η αγορά θα
υποστούν ένα νέο πλήγμα που παρά το σχετικά περιορισμένο βάθος του είναι αρκετό
για να βυθίσει ακόμα περισσότερο στην «κατήφεια» την ήδη βαριά νοσούσα
πραγματική οικονομία.
Άλλωστε εξαρχής ο στόχος της Τρόικας ήταν μια επιθετική εσωτερική υποτίμηση που θα έφερνε τη χώρα σε προ ευρώ επίπεδα. Οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις και η αντιδραστικότητα με την οποία τις διαχειρίστηκαν διαχρονικά τόσο οι κυβερνήσεις όσο και η κοινωνία μας, χρησιμοποιήθηκαν σε μεγάλο βαθμό κι ως άλλοθι για την προώθηση ακόμα πιο επώδυνων συνταγών λιτότητας.
Από την άλλη ο στόχος της σημερινής κυβέρνησης
ήταν να πείσει κυρίως τους άπιστους Ευρωπαίους «Θωμάδες» ότι υπάρχει
πλέον στη χώρα μια εξουσία που προσπαθεί, παρά το γεγονός ότι μπορεί να
διαφωνεί με τα υφεσιακά κομμάτια του προγράμματος, να βρει αρχικά το βέλτιστο
μίγμα για την τυπική ολοκλήρωση των ήδη συμφωνηθέντων και να δείξει
αποφασιστικότητα στην προώθηση των μεταρρυθμίσεων, ώστε να έχει το περιθώριο πλήρως
αναβαπτισμένη σε επίπεδο αξιοπιστίας να ζητήσει αναγκαίες τροποποιήσεις στο
χρονοδιάγραμμα και τις προτεραιότητες.
Όπως όμως λέγαμε, από την πρώτη στιγμή που
βρεθήκαμε στη δίνη της οικονομικής κρίσης, η δυναμική αναπτυξιακή διαδρομή
είναι μονόδρομος για την ταχύτατη ανασυγκρότηση του παραγωγικού ιστού της χώρας
και την μετατροπή του από καταναλωτική «φούσκα» και οικονομία υπηρεσιών σε στιβαρή
και σύγχρονη παραγωγική μηχανή. Είναι ακριβώς αυτή η διαδρομή που θα
επιτρέψει στις όποιες βελτιώσεις στο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής να
καταστήσουν τελικά μέρος των αναμενόμενων νέων μέτρων, ως μη αναγκαία όταν
έρθει η ώρα εκτέλεσης τους.
Ο απεγκλωβισμός ποσών από την ΕΤΕπ για τη
συνέχιση των μεγάλων έργων και την ενίσχυση μικρομεσαίων επιχειρήσεων, η απλούστευση
των διαδικασιών για το ΕΣΠΑ και η ταχύτερη απορρόφηση των κονδυλίων, η επανακεφαλαιοποίηση
των τραπεζών αλλά και η ισχυροποίηση του τραπεζικού κλάδου μέσω των
συγχωνεύσεων που θα δημιουργήσουν συνθήκες καλύτερης χρηματοδότησης της
οικονομίας, η τάση των νέων για επάνοδο στην πρωτογενή παραγωγή με νέα
επιχειρηματική οπτική, είναι μόνο μερικές από τις θετικές εξελίξεις που μπορούν
να οικοδομήσουν ένα αντιστάθμισμα 11,5, ίσως και πολύ παραπάνω, δις ικανό να
ανασχέσει τις νέες υφεσειακές συνέπειες και να δημιουργήσουν ένα κλίμα
δημιουργίας και αισιοδοξίας.
Κων/νος Μανίκας
Οικονομολόγος – Ψυχολόγος
0 σχόλια