Οι κοινωνίες συγκροτήθηκαν σε κράτη αποφασίζοντας,
τα μέλη τους, να παραχωρήσουν μέρος των θεωρητικών ελευθεριών τους για να
δημιουργηθούν οι συνθήκες σταθερότητας και ευνομίας τόσο για την
ανάπτυξη των προσωπικών ικανοτήτων όσο και για την εμπέδωση γενικότερων αξιών.
Αυτή η προσδοκώμενη ισορροπία ήρθε να διαταραχθεί από τον ρουσφετολογικό
κρατικό παρεμβατισμό και τις υπερβολικές ευαισθησίες μειοψηφιών που
υποδαυλίζονται κι από φοβίες και συμπλέγματα κακών πρακτικών του παρελθόντος.
Στην Ελλάδα η ανισορροπία προέκυψε από τη δράση ενός πελατειακού κομματικού μηχανισμού που άλωσε κάθε έννοια ισονομίας και αξιοκρατίας αλλά κι από τη σύγκρουση των συνδρόμων της μετεμφυλιακής εποχής που συνέδεε το δικαίωμα για ασφάλεια με την καταπίεση και την κοινωνική ευαισθησία με την εγκληματική χαλαρότητα.
Στις μέρες μας μοιάζει να διαμορφώνεται ένα επικίνδυνο
ακτιβιστικό δίπολο που διαβρώνει πανανθρώπινες αξίες και αναφαίρετα
δικαιώματα. Από τη μια ένας ακροαριστερός «συναισθηματισμός»
προστατευτικότητας των «αδυνάτων» που αγγίζει μέχρι και την ανοχή στην ανομία
κι από την άλλη ένας ακροδεξιός οίστρος ανεξέλεγκτης αυτοδικίας που
μετατρέπει την απονομή δικαιοσύνης σε αυτόφωτη Ιερά Εξέταση.
Η πολιτεία καλείται σε μια εξαιρετικά δύσκολη
συγκυρία να συγκεράσει το σεβασμό στην ανθρώπινη υπόσταση με την άτεγκτη
δίωξη της λαθρομετανάστευσης, την πάταξη της εγκληματικότητας με τη
δίκαιη τιμωρία και το αίσθημα ασφάλειας στην καθημερινότητα των πολιτών
με τη διακριτική αλλά αποτελεσματική αστυνομική παρουσία.
Αυτές οι δράσεις που φαίνεται να αποτελούν συνεπή,
κι όχι πρόσκαιρη επικοινωνιακή, προτεραιότητα της νέας κυβέρνησης είναι ικανές
να αφαιρέσουν επιχειρήματα και σαθρές δικαιολογίες από τον όποιας υφής
ακτιβισμό. Να μετατρέψουν κραυγάζουσες μειοψηφίες και πολιτικάντινους
κοινωνικούς παρεμβατισμούς σε γραφικές περιπτώσεις που ο συνεκτικός ιστός
του τόπου δεν ανέχεται ως κυρίαρχες φωνές.
Κων/νος Μανίκας
Οικονομολόγος – Ψυχολόγος
0 σχόλια