Του Θανάση Λυρτσογιάννη

Η ταχύτητα είναι η πεμπτουσία του πολέμου. Το δίδαξε πρώτος ο Σουν Τσου πριν από 2.500 χρόνια και έκτοτε το δόγμα αυτό εφάρμοσαν όλες τις χρονικές περιόδους οι ικανοί στρατηγοί. Στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και μετέπειτα είδαμε τους κεραυνοβόλους πολέμους να εξουθενώνουν τους εχθρούς.

Ταχύτατες και κεραυνοβόλες αποφάσεις έπρεπε να εφαρμόσoυν οι ελληνικές κυβερνήσεις για να αντιμετωπίσουν την κρίση και τις αιτίες της, αφού η χώρα βρισκόταν και βρίσκεται σε μία ιδιότυπη πολεμική κατάσταση.

Αλλά δυστυχώς στις μεταρρυθμίσεις, τις αποκρατικοποιήσεις και προπαντός την πάταξη της φοροδιαφυγής μόνο η ταχύτητα δεν διέκρινε τις αποφάσεις των κυβερνήσεων. Τα πάντα γίνονταν στο παρά πέντε..

Τις συνέπειες των καθυστερημένων δράσεων τις βλέπουμε σήμερα. Η φοροδιαφυγή ζει και βασιλεύει ακόμα, παρότι είναι το πιο ουσιαστικό φάρμακο τόσο σε επίπεδο οικονομικό, όσο και εμπέδωσης της κοινωνικής δικαιοσύνης. Οπότε μοιραία επιβάλλονται περισσότεροι φόροι και επιβαρύνσεις στους συνεπείς φορολογούμενους.

Η καθυστέρηση στις μεταρρυθμίσεις συντηρεί τις δυσλειτουργίες και τη γραφειοκρατία στο Δημόσιο, δηλητηριάζει το κλίμα και διογκώνει τις μεγάλες απειλές για την κοινωνική συνοχή.

Τώρα η κυβέρνηση καλείται να κηρύξει πόλεμο στην αδράνεια, να δράσει με ταχύτητα, αστραπιαία. Οι υπουργοί να σταματήσουν τις δηλώσεις, τις εξαγγελίες και να αναλάβουν δράση. Ο χρόνος δεν μπορεί να περιμένει. Η άμμος στην κλεψύδρα τελειώνει.

Όσοι νομίζουν ότι για να εξυπηρετήσουν συντεχνιακά ή πελατειακά συμφέροντα μπορούν να πετάνε την μπάλα στην εξέδρα, γρήγορα θα διαπιστώσουν το λάθος τους. Οι πολίτες έχουν αρχίσει σε μεγάλο βαθμό να κρίνουν με κριτήριο κυρίως το έργο και λιγότερο τις δηλώσεις και τις δημόσιες σχέσεις. Είναι αυτή μία μεγάλη αλλαγή που προκάλεσε η κρίση, αλλά προπαντός είναι μία ελπιδοφόρα στάση των πολιτών αρκεί να συνεχιστεί και να ενταθεί..

ΠΗΓΗ: ΗΜΕΡΗΣΙΑ
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26532&subid=2&pubid=112976318