ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΑΣ - Προβληματισμοί ουσίας για τα ζητήματα του μέλλοντος σε γεωπολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο. Η προσαρμογή των παραγωγικών και διοικητικών μοντέλων στις ταχύτατες δοιμικές αλλαγές.Διαβάστε το σχετικό ρεπορτάζ...
Η «συλλογική μας αδυναμία να αντιμετωπίσουμε την παράλυση που υπονομεύει τις προσπάθειες αντιμετώπισης των μεγαλύτερων προκλήσεων που θα διαμορφώσουν το μέλλον μας» είναι το κεντρικό πρόβλημα το οποίο απασχολεί την έκθεση «Now for the Long Term», της Επιτροπής Μάρτιν της Οξφόρδης για τις Μελλοντικές Γενεές (Oxford MartiCommissiofor Future Generations). Η μελέτη, την οποία συνυπογράφουν επιφανείς νυν και πρώην πολιτικοί, ακαδημαϊκοί, οικονομολόγοι και δημοσιογράφοι, δημοσιεύεται σήμερα, μία ημέρα πριν από την «ημερομηνία-μηδέν» για την αύξηση του ορίου δανεισμού της ομοσπονδιακής κυβέρνησης των ΗΠΑ. Η μυωπική πόλωση στην Ουάσιγκτον, που έχει φέρει τη μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη μια ανάσα από τη στάση πληρωμών για δεύτερη φορά μέσα σε λιγότερο από 30 μήνες, αναδεικνύει γλαφυρά την ανάγκη μιας πιο μακροπρόθεσμης ματιάς.
Η έκθεση χωρίζεται σε τρία μέρη. Στο πρώτο ταυτοποιούνται 7 «μεγα-τάσεις», που επηρεάζουν ολόκληρο τον πλανήτη και διαμορφώνουν τις προκλήσεις που θα κληθεί να αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα στις επόμενες δεκαετίες. Πρόκειται για τη δημογραφία (μεγάλοι και γηράσκοντες πληθυσμοί), την κινητικότητα (αστικοποίηση και η διογκούμενη μεσαία τάξη), την κοινωνία (ανεργία και ανισότητα), τη γεωπολιτική (μετασχηματισμοί ισχύος), την περιβαλλοντική βιωσιμότητα, την υγεία και την τεχνολογία (πληροφορική και επικοινωνίες).
Στο δεύτερο μέρος, οι ειδικοί του Oxford MartiCommissio εξετάζουν ιστορικές περιπτώσεις πετυχημένης διεθνούς συνεργασίας (την προστασία του στρώματος του Όζοντος, την Κοινή Ευρωπαϊκή Αγορά), αλλά και τους παράγοντες που αποτρέπουν την αποτελεσματική παγκόσμια διαχείριση υπερεθνικών προβλημάτων. Συγκεκριμένα, σημειώνουν ότι οι θεσμοί της διεθνούς πολιτικής δεν έχουν προσαρμοστεί στη σύγχρονη πραγματικότητα της άμεσης, οικουμενικής διασύνδεσης και επικοινωνίας, ότι οι περισσότερες πολιτικές και επιχειρηματικές αποφάσεις είναι βραχυπρόθεσμης λογικής, ότι η πολιτική δεν έχει υπάρξει ανοιχτή σε νέες μεθόδους και παίκτες, ότι στην εποχή μας τα προβλήματα περιπλέκονται και κλιμακώνονται ταχύτατα, πριν μπορέσουν να βρεθούν λύσεις και ότι η παγκοσμιοποίηση οξύνει τις πολιτιστικές διαφορές. (Διαβάστε περισσότερα...)
ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_16/10/2013_523403
Η «συλλογική μας αδυναμία να αντιμετωπίσουμε την παράλυση που υπονομεύει τις προσπάθειες αντιμετώπισης των μεγαλύτερων προκλήσεων που θα διαμορφώσουν το μέλλον μας» είναι το κεντρικό πρόβλημα το οποίο απασχολεί την έκθεση «Now for the Long Term», της Επιτροπής Μάρτιν της Οξφόρδης για τις Μελλοντικές Γενεές (Oxford MartiCommissiofor Future Generations). Η μελέτη, την οποία συνυπογράφουν επιφανείς νυν και πρώην πολιτικοί, ακαδημαϊκοί, οικονομολόγοι και δημοσιογράφοι, δημοσιεύεται σήμερα, μία ημέρα πριν από την «ημερομηνία-μηδέν» για την αύξηση του ορίου δανεισμού της ομοσπονδιακής κυβέρνησης των ΗΠΑ. Η μυωπική πόλωση στην Ουάσιγκτον, που έχει φέρει τη μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη μια ανάσα από τη στάση πληρωμών για δεύτερη φορά μέσα σε λιγότερο από 30 μήνες, αναδεικνύει γλαφυρά την ανάγκη μιας πιο μακροπρόθεσμης ματιάς.
Η έκθεση χωρίζεται σε τρία μέρη. Στο πρώτο ταυτοποιούνται 7 «μεγα-τάσεις», που επηρεάζουν ολόκληρο τον πλανήτη και διαμορφώνουν τις προκλήσεις που θα κληθεί να αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα στις επόμενες δεκαετίες. Πρόκειται για τη δημογραφία (μεγάλοι και γηράσκοντες πληθυσμοί), την κινητικότητα (αστικοποίηση και η διογκούμενη μεσαία τάξη), την κοινωνία (ανεργία και ανισότητα), τη γεωπολιτική (μετασχηματισμοί ισχύος), την περιβαλλοντική βιωσιμότητα, την υγεία και την τεχνολογία (πληροφορική και επικοινωνίες).
Στο δεύτερο μέρος, οι ειδικοί του Oxford MartiCommissio εξετάζουν ιστορικές περιπτώσεις πετυχημένης διεθνούς συνεργασίας (την προστασία του στρώματος του Όζοντος, την Κοινή Ευρωπαϊκή Αγορά), αλλά και τους παράγοντες που αποτρέπουν την αποτελεσματική παγκόσμια διαχείριση υπερεθνικών προβλημάτων. Συγκεκριμένα, σημειώνουν ότι οι θεσμοί της διεθνούς πολιτικής δεν έχουν προσαρμοστεί στη σύγχρονη πραγματικότητα της άμεσης, οικουμενικής διασύνδεσης και επικοινωνίας, ότι οι περισσότερες πολιτικές και επιχειρηματικές αποφάσεις είναι βραχυπρόθεσμης λογικής, ότι η πολιτική δεν έχει υπάρξει ανοιχτή σε νέες μεθόδους και παίκτες, ότι στην εποχή μας τα προβλήματα περιπλέκονται και κλιμακώνονται ταχύτατα, πριν μπορέσουν να βρεθούν λύσεις και ότι η παγκοσμιοποίηση οξύνει τις πολιτιστικές διαφορές. (Διαβάστε περισσότερα...)
ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_16/10/2013_523403
0 σχόλια