Του Μιχάλη Δημητρίου

Όπως το είχαμε προβλέψει, όπως το έδειχναν τα δεδομένα αρχή του καλοκαιριού, τώρα, τις αρχές φθινοπώρου, η διαφορά επιρροής Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ έφτασε τις πέντε μονάδες και φαίνεται να σταθεροποιήθηκε. Να μην αλλάζει.

Άλλωστε, κυβέρνηση και ΠΑΣΟΚ δεν αμφισβητούν πλέον αυτή τη σταθερή διαφορά και την αποδέχονται.

Το γενικότερο κλίμα δείχνει ότι το ΠΑΣΟΚ βαδίζει προς την εκλογική ήττα, με ολιγόμηνο τον βίο της νέας κυβέρνησης (ιδίως αν χρειαστούν νέα σκληρά μέτρα), ενώ άρχισαν οι πρώτες αναφορές σε έντυπα του εξωτερικού για τη νέα διακυβέρνηση του Α. Σαμαρά.


* Μήπως βιάζεται κανείς, και ιδιαίτερα από τον χώρο της Νέας Δημοκρατίας; Μάλλον όχι. Οι δημοσκοπήσεις γίνονται ερήμην της, δεν τις καθοδηγεί, ενώ ξένοι παρατηρητές στην Αθήνα (ΜΜΕ, επιχειρήσεων, πρεσβειών) προβλέπουν πως μέχρι το τέλος του χρόνου η διαφορά Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ θα φτάσει τις δέκα μονάδες. Η ψαλίδα θα ανοίξει πολύ, που σημαίνει ότι ακόμα και εάν το ΠΑΣΟΚ παραμείνει κάτω από το 18–20% η Νέα Δημοκρατία θα προσεγγίζει το 28–30%. Χωρίς εμφανή δυνατότητα αυτοδυναμίας, δηλαδή 151 βουλευτών;

Είναι αλήθεια ότι θα βαδίσουμε προς τις πρόωρες εκλογές (νωρίτερα εκτιμούν από τον Σεπτέμβριο του 2012) με μεγάλα ποσοστά αναποφάσιστων, οπαδών του λευκού και της αποχής. Κοντά στο 25–30%.

* Όμως από την άλλη ισχύουν τρία εμπειρικά δεδομένα. Η μεγάλη πλειοψηφία θέλει μια νέα πολιτική απέναντι στο Μνημόνιο και το Μεσοπρόθεσμο καθώς διαμορφώνεται ένα μέτωπο για την αναθεώρησή τους με επικεφαλής τον Αντώνη Σαμαρά. Αυτή την πολιτική σε ό,τι αφορά τον τερματισμό των αδιέξοδων περικοπών σε μισθούς και συντάξεις και την αναθέρμανση της αγοράς από την ύφεση ευαγγελίζεται (μάλλον αρκετά πειστικά) η Νέα Δημοκρατία. Δεν υπόσχεται παραδείσους αλλά έναν διαφορετικό δρόμο ανακούφισης και ανάκαμψης. Τρίτον, τελικά στις εκλογές ο Λαός καταλήγει να επιλέγει «καθαρές λύσεις», αυτόνομες – ισχυρές κυβερνήσεις. Προσδοκία που ενισχύεται από το μπόνους των 60 εδρών του νόμου Παυλόπουλου.

Με δεδομένο ότι δύσκολα η «γραμμή αισιοδοξίας» του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ το άλλο Σαββατοκύριακο θα ανατρέψει τα δυσάρεστα δεδομένα της απραξίας και της αναποτελεσματικότητας της κυβέρνησης, τότε πολλά θα εξαρτηθούν από τη Νέα Δημοκρατία σε δύο κρίσιμους τομείς.
Στο κοινωνικό επίπεδο κατά πόσο θα πείσει περισσότερες λαϊκές μάζες να την υποστηρίξουν ως μελλοντική κυβέρνηση και κατά πόσο θα αμβλυνθούν η πολεμική και οι επιφυλάξεις απέναντί της από παράγοντες του κατεστημένου, που έχουν ταυτισθεί με τον Γ. Παπανδρέου. Στο πολιτικό επίπεδο, ασφαλώς, η Ν.Δ. δεν έχει κανέναν λόγο να υπηρετήσει σενάρια συγκυβέρνησης και να μην επιμείνει σταθερά στην αυτοδυναμία και το δικό της πρόγραμμα.


ΠΗΓΗ: ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ
http://www.adesmeytos.gr/news.php?aid=46486