Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η μελέτη που εκπόνησε η εταιρία McKinsey, με πρωτοβουλία του ΣΕΒ και της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών, υπό τον τίτλο "Η Ελλάδα δέκα χρόνια μπροστά", δεν είναι τίποτε περισσότερο από αυτό που υποδεικνύει ο τίτλος της.

Είναι μια μελέτη που δείχνει πώς θα μπορούσε να είναι η Ελλάδα αν επικρατούσε η κοινή λογική, έμπαιναν τα πράγματα σε τάξη και ο τόπος εκμεταλλευόταν τα συγκριτικά πλεονεκτήματά του.

Ποιες είναι οι παθογένειές μας; Πού υπερτερούμε έναντι του ανταγωνισμού και πού θα μπορούσαμε να τα πάμε ακόμη καλύτερα στο μέλλον;

Αυτά μας λέει η συγκεκριμένη μελέτη [Μπορείτε να τη δείτε ολόκληρη στη διπλανή στήλη "Συνοδευτικό Υλικό"].

Μας δείχνει, με λίγα λόγια, πώς θα μπορούσε να είναι η ελληνική οικονομία και εν τέλει η χώρα μας έπειτα από μία δεκαετία, σε περίπτωση που οι 100 και πλέον προτάσεις της μελέτης αυτής, ή εν πάση περιπτώσει ένας ικανός αριθμός τους, υιοθετούνταν από όσους κρατούν τα ηνία αυτού του τόπου αλλά και από όσους εργάζονται και μοχθούν σε αυτόν.

Διότι, προφανώς, η υπόθεση του "συλλογικού καλού" δεν αφορά μόνο σε όσους βρίσκονται στην εξουσία, αλλά στο σύνολο της κοινωνίας.

Συνάμα, η μελέτη αυτή δεν ανακαλύπτει τον τροχό ή την πυρίτιδα. Κοινές αλήθειες, που οι περισσότεροι από εμάς διαπιστώνουμε καθημερινά, κωδικοποιεί και τις βάζει στη σειρά.

εν αποτελεί, για παράδειγμα, είδηση ότι ο δημόσιος τομέας στην Ελλάδα είναι περισσότερο γραφειοκρατικός και αντιπαραγωγικός απ' ό,τι σε άλλες χώρες και πως απαιτείται η μείωσή του και η αναμόρφωσή του σε περισσότερο παραγωγικό.

Δεν αποτελεί κάτι νέο το γεγονός ότι η τουριστική βιομηχανία είναι η ατμομηχανή της οικονομίας και πως οι κλάδοι της αγροτικής παραγωγής, της μεταποίησης τροφίμων, του λιανικού εμπορίου και της ενέργειας μπορούν, εφόσον μπουν σε άλλες βάσεις από τις σημερινές, να προσφέρουν σημαντικά στην αύξηση του εθνικού προϊόντος.

Αντίστοιχα, ότι το καθεστώς προώθησης των μεγάλων έργων, επί εποχής Ολυμπιακών Αγώνων, είναι το ενδεικνυόμενο και σήμερα ή πως απαιτείται η τροποποίηση του καθεστώτος λειτουργίας της Δικαιοσύνης και ειδικά του Συμβουλίου της Επικρατείας, ώστε να επιταχυνθεί ο ρυθμός απονομής της και να εξαλειφθεί το φαινόμενο να βαλτώνουν τα έργα στις αίθουσές του, δεν είναι κάτι που λέγεται για πρώτη φορά στη χώρα μας.

Η μελέτη αυτή, ωστόσο, που εκπονήθηκε από μια εταιρία διεθνούς κύρους και με πρωτοβουλία των συλλογικών φορέων δύο εκ των σημαντικότερων τομέων της ελληνικής οικονομίας διαθέτει ένα στοιχείο το οποίο εμφανίζεται να απουσιάζει στις μέρες μας:

Διαθέτει όραμα.

Μας λέει ότι αν το θελήσουμε μπορούμε.

Μας λέει ότι, πέραν του φάσματος της χρεοκοπίας και της μιζέριας, εάν το θελήσουμε, υπάρχει και η οδός της ανάπτυξης και της ευημερίας.

Επί δύο χρόνια, περίοδο κατά την οποία η Ελλάδα βυθίζεται στην παραζάλη και στον φόβο της ολικής κατάρρευσης, οι άνθρωποι της McKinsey εκπονούσαν αυτήν τη μελέτη.

Καθ' όλη τη διάρκεια αυτής της περιόδου, κανένα υπουργείο ή άλλος κρατικός φορέας δεν είχε να επιδείξει αναπτυξιακό σχέδιο σε ορίζοντα τριετίας ή πενταετίας.

Ψάχνοντας πηγαίνει το κράτος μας, και από ημέρα σε ημέρα.

Εάν δεν βρεθεί συλλογικό όραμα και εάν δεν υπάρξει συνένωση των υγιών δυνάμεων του τόπου για την υλοποίησή του, ο δρόμος που ακολουθούμε θα έχει τη γνωστή του κατάληξη.

Υπάρχει, όμως, όπως βλέπουμε, και ο άλλος δρόμος.

Η επιλογή είναι δική μας.

ΠΗΓΗ: EURO2DAY
http://www.euro2day.gr/specials/reveille/136/articles/655760/Article.aspx