Όσα ανακοίνωσε προχθές ο Ε. Βενιζέλος, και μάλιστα με έντονα δραματοποιημένο τρόπο, ουσιαστικά περιέχονται στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα που ψηφίστηκε στα τέλη του περασμένου Ιουλίου στη Βουλή.

Και οι άμεσες αποκρατικοποιήσεις δημόσιων επιχειρήσεων και η εργασιακή εφεδρεία και το ενιαίο μισθολόγιο. Όμως, τότε η κυβέρνηση, θέλοντας να ωραιοποιήσει την κατάσταση, για να πείσει είτε τους βουλευτές της να ψηφίσουν το Μεσοπρόθεσμο είτε την ίδια την κοινωνία, δεν αποκάλυπτε τις πραγματικές της προθέσεις.

Έλεγε, για παράδειγμα, πως στην εργασιακή εφεδρεία θα μπουν υπάλληλοι οργανισμών που βρίσκονται σε διαδικασία κλεισίματος, αναδιάρθρωσης ή συγχώνευσης. Ομως, η αλήθεια ήταν διαφορετική. Στόχος ήταν η ένταξη στο θεσμό της εργασιακής εφεδρείας (σ.σ. ουσιαστικά δηλαδή στην απόλυση) ν' αφορά το σύνολο των απασχολουμένων σε όλες τις επιχειρήσεις που συνδέονται με οποιονδήποτε τρόπο με το Δημόσιο. Εναν στόχο που έκρυβε η κυβέρνηση και αποκάλυψε μετά τις πιέσεις της τρόικας.

Κάτι ανάλογο συνέβη και με το ενιαίο μισθολόγιο. Ο υπουργός Οικονομικών επιχείρησε να αντικαταστήσει τις επιπλέον αμοιβές κάποιων υπαλλήλων (όπως εκείνων του υπουργείου Οικονομικών), βαφτίζοντάς τες προσωπική διαφορά. Ξεγελάστηκαν οι υπάλληλοι, πίστεψαν πως δεν θα μειωθούν περισσότερο οι απολαβές τους, αλλά τα πράγματα άλλαξαν. Υπό τις πιέσεις της τρόικας πάντα.

Γιατί, όμως, η τρόικα ασκεί τις πιέσεις αυτές; Ζητάει κάτι επιπλέον απ' όσα η κυβέρνηση συνηγόρησε ή μήπως ζητάει αυτά που συμφώνησε μαζί της; Το δεύτερο ισχύει· απλώς τα επικοινωνιακά παιχνίδια της κυβέρνησης δεν βγήκαν όπως ήθελε...


ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=307932