Του Γιώργου Λακόπουλου

Πώς γίνεται ένας πολιτικός να έχει οδηγήσει το κόμμα του ως αρχηγός στα υπόγεια των δημοσκοπήσεων και τη χώρα ως πρωθυπουργός στα υπόγεια της αναξιοπιστίας και ταυτόχρονα να θεωρείται από κάποιους αναντικατάστατος; Έλα ντε. Ακούστηκε όμως κι αυτό αυτές τις μέρες για τον Γιώργο Παπανδρέου. Όχι φυσικά από τον ίδιο. Από τους παπανδρεϊκότερους του ιδίου.

Ο Γιώργος χάραξε μόνος του μια πολιτική που τον έφερε στην αρχηγία του ΠΑΣΟΚ και από εκεί στην Πρωθυπουργία. Την όποια όμως δεν μπόρεσε να κρατήσει πάνω από δυο χρόνια. Είναι ο μόνος Πρωθυπουργός που αναγκάστηκε να αφήσει τη θέση του χωρίς να έχει χάσει το κόμμα του την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Αυτό τα λέει όλα.

Ο άνθρωπος προσπάθησε όσο και όπως προσπάθησε αλλά απέτυχε. Έκανε λάθος επιλογές, με λάθος ανθρώπους και τις υπηρέτησε με λάθος τρόπους. Το αποτέλεσμα δεν εξέπληξε. Αλλά η αποτυχία του συμπαρέσυρε και τη χώρα. Με τη σειρά του αυτό συμπαρασύρει και το ΠΑΣΟΚ. Έτσι γίνεται πάντα.

Το τελευταίο διάστημα οι Ευρωπαίοι δεν άκουγαν λέξη για την Ελλάδα. Και δεν υπήρξε προσβλητικότερη συμπεριφορά σε Έλληνα πρωθυπουργό από αυτή που είχαν τους τελευταίους μήνες ο Σαρκοζί και η Μέρκελ απέναντι στον Παπανδρέου. Λογικό ήταν ο Γιώργος να χάσει κάθε έρεισμα στην Ευρώπη και σταδιακά και την ευχέρεια να κυβερνάει. Το ίδιο το κόμμα του απειλούσε να τον ρίξει. Γι αυτό και τα παράτησε με τον τρόπο που ξέρουμε.

Τώρα μένει μια ακόμη εκκρεμότητα: η προεδρία του ΠΑΣΟΚ. Ο ίδιος άνοιξε τον κύκλο των διαβουλεύσεων για το μέλλον του. Αλλά μάλλον δύσκολα θα παραμείνει κάποιος στην ηγεσία, όταν επί των ημερών του το κόμμα του από κόμμα εξουσίας τείνει να καταλήξει σε μονοψήφια νούμερα. Είναι θέμα κοινής λογικής και πολιτικής επιβίωσης.

Για όλα αυτά υπάρχουν εξηγήσεις. Υπάρχουν και επιχειρήματα και αντεπιχειρήματα. Και προφανώς ο Γ. Παπανδρέου έχει τις εξηγήσεις του για την κατάληξη που είχε η διακυβέρνησή του. Μπορεί να είναι σωστές, μπορεί όχι. Πάντως με τα δεδομένα που τον περιβάλλον σήμερα «εθνικό κεφάλαιο» δεν τον λες. Εκτός αν θέλεις να τον περιπαίξεις. Και ο Παπανδρέου ευθύνεται για πολλά. Αλλά τέτοιες συμπεριφορές δεν του αξίζουν.

Άρα κάπου άλλου το πάνε όσοι του απονέμουν τίτλους που δεν θα απένειμε ούτε ο ίδιος στον εαυτό του. Είναι ολοφάνερο ότι του επιδαψιλεύουν τιμές, ενώ το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να τον εκπορθήσουν μια ώρα νωρίτερα.

Αλλά δεν το κάνουν καθαρά και ευθέως. Πχ να πουν ότι «ο απολογισμός του σημερινού πρόεδρου του κόμματος είναι αρνητικός, άρα πρέπει να αναδείξει η βάση νέο πρόεδρο και εγώ ενδιαφέρομαι να είμαι υποψήφιος». Καθαρές κουβέντες, ιδίως απέναντι στον ίδιο τον Παπανδρέου.

Τα υπόλοιπα είναι στάχτη στα μάτια. Για αν τα πιστεύουν όσα λένε αυτοί που λιβανίζουν τον Γ. Παπανδρέου τότε κακώς τον χάσαμε από πρωθυπουργό. Και ακόμη πιο κακώς συζητείται το ενδεχόμενο να φύγει από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.

Αλλά άλλο να λέει κάποιος κάτι και άλλο να το πιστεύει. Και δόξα τω Θεώ στο ΠΑΣΟΚ δεν τρώνε λωτούς. Απλώς βρισκόμαστε μπροστά σε ένα δείγμα των μεθόδων που θα χρησιμοποιηθούν από εδώ και στο εξής.

ΠΗΓΗ: PROTAGON.GR
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=10440