Και κάπου εδώ αρχίζουμε να πλέουμε σε άγνωστα, αχαρτογράφητα νερά. Γιατί όταν η S&P υποβαθμίζει την οικονομία των ΗΠΑ, παραδεχόμενη ότι έκανε έναν λάθος υπολογισμό «αξίας»... 2 τρισ. δολαρίων, αλλά εμμένοντας παρ’ όλα αυτά στην αρχική της εκτίμηση, τότε συνεπάγεται ότι τίποτα πια δεν είναι ίδιο με την προ κρίσης εποχή. Η Ουάσιγκτον έχοντας βγει τραυματισμένη από έναν «εμφύλιο πόλεμο», με αφορμή το χρέος της, θυμίζει πληγωμένο θηρίο, που το μόνο που είναι σε θέση να κάνει είναι να γρυλίζει διαμαρτυρόμενο. Πέραν τούτου, ουδέν. Δεν είναι τυχαίο ότι η S&P όχι απλά δεν φοβήθηκε από τις απειλές της αμερικανικής κυβέρνησης, αλλά προειδοποίησε από πάνω και για νέα υποβάθμιση στο αμέσως επόμενο 12μηνο, αν κάτι τέτοιο κριθεί αναγκαίο.

Το συμπέρασμα; Οι ΗΠΑ δεν είναι πια το φόβητρο που ήταν. Και αυτό ανησυχεί πολλούς. Κατ’ αρχήν τους πιστωτές τους, Κινέζους και Ιάπωνες. Αθροιστικά υπολογίζεται ότι έχουν στα χαρτοφυλάκιά τους πάνω από το 10% του αμερικανικού χρέους. Οπότε δεν χρειάζεται να είναι κανείς ιδιαιτέρως μυημένος στα πράγματα για να αντιληφθεί τα συναισθήματα που επικράτησαν σε Πεκίνο και Τόκιο ξημερώματα Σαββάτου, όταν ανακοινώθηκε η υποβάθμιση. Μια ματιά, άλλωστε, αν ρίξει στις αγορές της Ασίας, καταλαβαίνει πολλά. Και αν ακούσει τις σχεδόν απεγνωσμένες εκκλήσεις Κινέζων και Ιαπώνων αξιωματούχων για τη λήψη άμεσων μέτρων αντιλαμβάνεται περισσότερα.

Το χειρότερο; Οι Αμερικανοί αφήνουν να εννοηθεί ότι θα δώσουν σκληρή απάντηση, αλλά η S&P τους κοιτάζει στα μάτια και ανακοινώνει αυτή πρώτη την υποβάθμιση της αξιολόγησης α) των Fannie Mae και Freddie Mac κατά μία σκάλα, από το AAA στο ΑΑ+, και β) δέκα ομοσπονδιακών τραπεζών, από τον χώρο των στεγαστικών και αγροτικών δανείων. Πότε; Τη Δευτέρα το απόγευμα, λίγη ώρα πριν ο πρόεδρος Ομπάμα κάνει το διάγγελμά του και αρκετή αφού έχει κάνει γνωστή τη πρόθεσή του να προβεί σε ανακοινώσεις. Πώς; Οπως ακριβώς έκανε τους τελευταίους 15 μήνες και στην περίπτωση της Ελλάδας, κάθε φορά που ανακοίνωνε υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας. Αμέσως μετά «χτύπαγε» και στο πιστωτικό της σύστημα. Η διαφορά; Καμία.


Το συμπέρασμα; Αν ψάχνετε για διεθνείς ισορροπίες στο σύστημα, τότε άδικος κόπος. Δεν υπάρχουν. Η S&P, η Moody's, και η Fitch, που τον Σεπτέμβριο του 2008 συνέστηναν ανεπιφύλακτα την τοποθέτηση σε σύνθετα προϊόντα, τα οποία αποδείχθηκαν τοξικά και βαθμολογούσαν με άριστα τη Lehman Borthers που λίγες μέρες μετά κατέρρευσε, σήμερα μπορούν να υποβαθμίζουν την οικονομία των ΗΠΑ και ο CEO της εταιρείας να απαντά στον πρόεδρο Ομπάμα περίπου ως ίσος προς ίσο. Προφανώς, εδώ βρίσκει απόλυτη εφαρμογή το "¨δρυός πεσούσης..."