.png "English"){kind=small}
«Σε αυτή τη δύσκολη περίοδο θα μας κρατήσει όρθιους ο πολιτισμός, αυτός ο σύγχρονος και παλιότερος πλούτος μας. Αν δεν το καταλαβαίνουν οι πολιτικοί, ας το καταλάβουν οι ρομαντικοί άνθρωποι» μας είπε –μεταξύ άλλων- ο γνωστός συνθέτης Ηλίας Ανδριόπουλος, όταν τον συναντήσαμε στις Σπέτσες.Μια ημέρα του Αυγούστου, την επομένη της όμορφης βραδιάς που οργανώθηκε προς τιμήν του στο Μουσείο Μπουμπουλίνας, «το έξοχο και τιμητικό αφιέρωμα» όπως το αξιολόγησε ο Ηλίας Ανδριόπουλος, ο συνθέτης του περίφημου τραγουδιού «Γράμματα στο Μακρυγιάννη» (του γνωστού μας «Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες») μας μίλησε για την «αυτονόητη» πράξη του να απαγορεύσει στο κυβερνών κόμμα να χρησιμοποιεί αυτό το τραγούδι στις συγκεντρώσεις του, αναφέρθηκε στα σχέδιά του και μοιράστηκε τις αγωνίες του, ακόμα και το θυμό του με «τη συμπεριφορά των πολιτικών, που έφτασαν την Ελλάδα εδώ που είναι σήμερα».
Ήταν μια μαγική βραδιά…
«Το να τραγουδήσω μπροστά σε αυτό το έξοχο κοινό ήταν μια ελάχιστη χειρονομία από την πλευρά μου για να το ευχαριστήσω» μας λέει ο συνθέτης, μιλώντας μας για τη στιγμή, που -προς τέρψιν των πάντων- ερμήνευσε ο ίδιος αγαπημένες μελωδίες του, τραγουδώντας και παίζοντας πιάνο, κατά τη διάρκεια της συναυλίας στο Μουσείο της Μπουμπουλίνας το βράδυ της Τρίτης 2 Αυγούστου: «Ήταν μια μαγική βραδιά, όπου υπήρχε διάχυτη η καλλιτεχνική συγκίνηση» υπογραμμίζει ο Ηλίας Ανδριόπουλος, που μόνο καλά λόγια είχε να πει για τους πρωτεργάτες αυτού του τιμητικού αφιερώματος, ξεκινώντας από το Μουσείο της Μπουμπουλίνας, το οποίο χαρακτήρισε ως «εστία πολιτισμού» και ως «βωμό επί του οποίου θυσιάζεται η υποκουλτούρα και η ευτέλεια». Μιλώντας για το Φίλιππο Δεμερτζή Μπούμπουλη, το Διευθυντή του Μουσείου, επαινεί «την πρωτοβουλία του να αναδείξει το σπίτι της Μπουμπουλίνας», ενώ οι κρίσεις του για τους μουσικούς που απέδωσαν αποσπάσματα από το έργο του είναι διθυραμβικές: «Με εξέπληξε η ωραία ερμηνεία της Ελένης Βουδουράκη» λέει ο συνθέτης, εγκωμιάζοντας την «ευαισθησία και το χρώμα της φωνής της». Επίσης εξαίρει τις ικανότητες του μαέστρου και «φίλου από παλιά» Παναγή Μπαρμπάτη, καθώς και το ταλέντο των μουσικών του κουαρτέτου εγχόρδων AURA MUSICALIS.
Ας ανακαλύψουν οι νέοι την ψυχή της Ελλάδας…
Το θερμό χειροκρότημα του κόσμου, που είχε κατακλύσει κάθε γωνιά του βοτσαλωτού προαύλιου του Μουσείου της Μπουμπουλίνας, η πρόσφατη επιτυχία του στη Μυτιλήνη, όπου η Άλκηστις Πρωτοψάλτη και ο Στέφανος Κορκολής απέδωσαν με μοναδικό τρόπο τους μελοποιημένους από εκείνον «Προσανατολισμούς» του Οδυσσέα Ελύτη μπροστά σε 3.000 ανθρώπους, δεν τον κάνουν να παραβλέπει το δυσμενές σημερινό Ελληνικό περιβάλλον. Με την απαράμιλλη εντιμότητά του δεν διστάζει να παραδεχτεί: «φταίει η γενιά μου, που εφθάρη και διεφθάρη»! Συμπληρώνοντας στη συνέχεια: «Εμείς δώσαμε το χειρότερο παράδειγμα στην Ελληνική κοινωνία», για να προσθέσει: «Αισθάνομαι την ανάγκη να ζητήσω συγγνώμη από τους νέους. Συγγνώμη για ό,τι έγινε στην παιδεία. Συγγνώμη για το αδιέξοδο που δημιουργήσαμε».
Τι θα συμβούλευε τους νέους μας; «Ας προσπαθήσουν να ανακαλύψουν την ψυχή μιας Ελλάδας, που σήμερα τους παρουσιάζεται μόνο σαν επιφάνεια. Γιατί από κάτω ρέουν οι χυμοί μιας άλλης Ελλάδας. Χυμοί που περιέχουν υγεία και ευαισθησία!».
Παρηκμασμένες οι εποχές, παρηκμασμένοι και οι εκπρόσωποί τους…
Υπάρχει σήμερα το κατάλληλο περιβάλλον για να εμπνευστεί ένας καλλιτέχνης; «Έμπνευση στη διάχυτη παρακμή, δύσκολο να έλθει» μας αποκρίνεται, επισημαίνοντας ότι ο δημιουργός «είναι δύσκολο να απομονωθεί από τον περίγυρο». Το αποτέλεσμα; «Παρηκμασμένες οι εποχές, παρηκμασμένοι και οι εκπρόσωποί τους…». Πώς το εννοεί; «Μα δεν βλέπετε όλη αυτή τη σαχλαμάρα των ιδιωτικών καναλιών;», μας ρωτάει με τη σειρά του αντί για οποιαδήποτε άλλη απάντηση… Και συνεχίζει μιλώντας μας για τις «Ωδές» του Ανδρέα Κάλβου, για του «Αργοναύτες» του Γιώργου Σεφέρη, για τους «Προσανατολισμούς» του Οδυσσέα Ελύτη, έργα που μελοποίησε ο ίδιος, αλλά που «λόγω δυσμενών καταστάσεων δεν έφτασαν στον κόσμο» και που τώρα αρχίζουν να γίνονται γνωστά.
Δεν φρενάρει η έλλειψη χρήματος…
Τι μπορεί να μπει σαν εμπόδιο σε ένα πνευματικό δημιούργημα; «Δεν φρενάρει η έλλειψη χρήματος. Αυτό που φρενάρει είναι η αδιαφορία και η εχθρότητα σε πράγματα που κάνουν καλλιτεχνική υπέρβαση» απαντάει αυτόματα και δεν διστάζει να αποδώσει ευθαρσώς ευθύνες στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού: «Δυστυχώς ο Υπουργός Πολιτισμού είναι μια αντιπνευματική φιγούρα και γενικά οι άνθρωποι που χειρίζονται τον πολιτισμό μας δεν έχουν καμία αγάπη γι’ αυτόν» … «Αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν να καταλάβουν το Μακρυγιάννη. Έκανα μια αυτονόητη πράξη: να αποσύρω από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. αυτό το τραγούδι, που γράφτηκε για άλλες εποχές, με άλλες ευαισθησίες, για άλλα οράματα…», εκτιμώντας ότι συνάντησε «την καθολική αποδοχή σε αυτή την απαγόρευση».
«Ευτύχησα να ζήσω ως νέος σε εποχές που τροφοδοτούσαν την κοινωνία. Έτσι μπόρεσα να γράψω πέντε πράγματα και να εκφράσω το συναίσθημα» μας εξομολογείται, κάνοντας αναπόφευκτα την αντιδιαστολή με τις κρατούσες συνθήκες: «Δεν υπάρχουν πια δισκογραφικές εταιρείες. Όσες απέμειναν ασχολούνται με το παλιό ρεπερτόριο…».
Η τέχνη διασώζει τα συναισθήματα των ανθρώπων…
Τι θεωρεί πως μπορεί να βοηθήσει την Ελλάδα σήμερα; «Η τέχνη». Γιατί; «Είναι αυτή που αποτυπώνει και εκφράζει τα συναισθήματα των ανθρώπων. Είναι αυτή που τα διασώζει στο μέλλον. Μια χώρα χωρίς εκπροσώπους στην τέχνη και στον πολιτισμό είναι μια νεκρή χώρα!». Τι μας χρειάζεται; «Ηγέτης, που δεν υπάρχει σε όλο το πολιτικό φάσμα, το οποίο έχει αποδειχθεί αδύναμο και κατώτερο των περιστάσεων» μας τονίζει και διαπιστώνει: «Ο κόσμος έχει ξεπεράσει τους πολιτικούς!». Είναι αισιόδοξος; «Ο Ελληνικός λαός έχει φιλότιμο, αξιοπρέπεια, πατριωτικό συναίσθημα. Δεν θα επιτρέψει να ξεπουληθεί ο τόπος».
Ο Ηλίας Ανδριόπουλος δεν κάνει καμιά προσπάθεια να παραποιήσει ή να εξωραΐσει την προσωπική του διαδρομή: «Γνωρίσαμε έφηβοι τη δικτατορία. Ονειρευτήκαμε μιαν άλλη Ελλάδα. Η 10ετία του ’70 δημιούργησε τεράστιες προσδοκίες. Η στράτευσή μου προς μια ιδέα είχε σχέση με το όραμά μου. Μπορεί να με κατηγορήσει κανείς ότι τοποθέτησα τις ιδέες μου λάθος. Αλλά δεν μπορεί να κατηγορηθώ πως ό,τι έκανα, το έκανα με ιδιοτέλεια…», μας λέει.
Είναι απολύτως βέβαιο πως δεν είναι πολλοί εκείνοι που θα αμφισβητήσουν του λόγου του το αληθές!...
Γράφει η Μαριλένα Γιαννούλη
ΠΗΓΗ: ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ
ΠΗΓΗ: ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ
0 σχόλια