Η επιλογή της ψήφου είναι το μόνο δικαίωμα που ουδείς μπορεί από κανέναν να αφαιρέσει. Μας αρέσει να πιστεύουμε και να διακηρύσσουμε οτι η επιλογή αυτή γίνεται με ιδεολογικά κατά βάση κριτήρια, πλην όμως οι αποφάσεις καθορίζονται και από άλλους παράγοντες. Άλλωστε η ζωή εξελίσσεται και προχωρά, οι συνθήκες αλλάζουν και συνεπώς μπορεί να αλλάζουν και οι ιδέες. Αυτό ισχύει για τους ανθρώπους, αλλά ισχύει και για τα πολιτικά κόμματα. Αμετακίνητο στις θέσεις του μόνο το ΚΚΕ έχει μείνει, αλλά το ΚΚΕ δεν κυβερνά και ίσως ορισμένοι εκ των σημερινών ψηφοφόρων του να μην το ψήφιζαν, εάν η προοπτική μιας τέτοιας διακυβέρνησης της χώρας ήταν πιθανή.

Τα άλλα τρία, πλέον, κόμματα η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ βρίσκονται σε άλλη όχθη. Είναι περιττό να συζητούμε για να συμφωνήσουμε εν τέλει ότι τα δύο κόμματα εξουσίας του παρελθόντος έχουν τεράστια ευθύνη για τη σημερινή κρίση. Εξ άλλου, η 40χρονη μονομαχία ΝΔ – ΠΑΣΟΚ έληξε στις 6 Μαϊου. Τα πράγματα έχουν ήδη αλλάξει. Ο ΣΥΡΙΖΑ, ανεξαρτήτως του εκλογικού του ποσοστού, είναι ήδη δεύτερη πολιτική δύναμη με δυναμική –κάτι που λείπει από τους άλλους δύο- είναι νέα πρόσωπα άγνωστα τα περισσότερα στο ευρύ κοινό, το οποίο τα ψήφισε ακριβώς επειδή εξέφραζαν το καινούργιο, το δυναμικό, το φρέσκο, το καταγγελτικό και δημιούργησαν έναν άνεμο ελπίδας και προσδοκίας, πως υπάρχει κάτι άλλο που ορθώνει το ανάστημά του απέναντι στο διεφθαρμένο, κατεστημένο, φαύλο παρελθόν.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, είτε είναι έτοιμος να κυβερνήσει όπως ο κ. Τσίπρας και τα στελέχη του δημοσίως διατείνονται, είτε όχι όπως οι αντίπαλοί του θεωρούν, θα πρέπει να «συμβιβαστεί» με την ιδέα άσκησης της εξουσίας. Πρωτίστως αυτό σημαίνει ότι έχει την υποχρέωση να παρουσιάσει, να τεκμηριώσει και να εξηγήσει με κάθε λεπτομέρεια, πώς προτίθεται να κυβερνήσει το καράβι και, φυσικά, σε ποιά κατεύθυνση θέλει να το οδηγήσει. Κυρίως έχει την υποχρέωση απέναντι σε εκείνους τους επιβάτες του καραβιού, που με τη θέλησή τους επέλεξαν αυτό το ταξίδι.

Οφείλει δηλαδή να πεί καθαρά και χωρίς υπεκφυγές, τι πολιτική σκοπεύει να ακολουθήσει απέναντι στην Ε.Ε., αν και πόσες υποχωρήσεις είναι διατεθεμένος να κάνει ώστε χωρίς να διακυβεύσει το μέλλον της χώρας, να διεκδικήσει για λογαριασμό των πολιτών, το δίκαιο και εφικτό. Αν δεν πρόκειται να μετακινηθεί ούτε πόντο από όσα μέχρι τώρα έχει εξαγγείλει και έχει υποσχεθεί.

Οφείλει όμως ακόμη περισσότερο να εξηγήσει τι προτίθεται να πράξει στην περίπτωση που η αντιπαράθεση με τους εταίρους μας, οδηγήσει τα πράγματα σε αδιέξοδο. Ακόμη κι αν βαθειά πιστεύουν πως η μπλόφα θα περάσει, ένα κόμμα εξουσίας, οφείλει να γνωρίζει και να ενημερώσει γι’ αυτό, πώς θα αντιμετωπίσει όλα τα ενδεχόμενα.

Απαντήσεις και δηλώσεις του τύπου «και τι θα πάθουμε αν πληρώνουμε με δραχμές» ούτε σοβαρές είναι, ούτε αρμόζουν σε ένα κόμμα εξουσίας που ευαγγελίζεται μια καινούργια αλλιώτικη μέρα. Μπορεί η ύπαρξη των πολλών συνιστωσών και των διαφορετικών απόψεων να είναι βολική για τις τηλεοπτικές αντιπαραθέσεις, αλλά δεν είναι καθόλου σοβαρή. Ειδικά όταν η χώρα βρίσκεται στη σοβαρότερη, από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, κρίση. Κρίση οικονομική, πολιτική, κοινωνική, κρίση αξιών.

Ακριβώς γι’ αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ έχει την υποχρέωση να είναι απολύτως ειλικρινής με τον κόσμο. Έχει την υποχρέωση να πει στους ανθρώπους, τι μπορεί να συμβεί στην καλή αλλά ακόμη περισσότερο στην κακή εκδοχή. Στη θετική αλλά και στην αρνητική εξέλιξη. Εφ΄σον συμφωνούμε πώς η κρίση έφερε το τέλος της μεταπολιτευτικής περιόδου, τότε και ένα νέο κόμμα εξουσίας, που φέρνει άνεμο αλλαγής και προοπτικής, οφείλει να πολιτευθεί με νέους όρους. Να μιλήσει με απόλυτη ειλικρίνεια και να πει την αλήθεια σε κάθε εκδοχή της.

Διότι ειδικά για την περίπτωση μιας ηρωϊκής εξόδου, το κρίσιμο είναι να έχει ζυγίσει ο καθένας τα όρια των αντοχών του, ώστε να αποφασίσει ελεύθερα και χωρίς καμμία δικαιολογία ότι δεν είχε καταλάβει, δεν είχε μάθει, δεν είχε συνηδειτοποιήσει. Αν πρέπει να ματώσουμε για την πατρίδα, πρέπει και να το γνωρίζουμε. Αλλωστε όσοι έχουν αποφασίσει οτι δεν θέλουν τίποτα να θυσιάσουν, και την πατρίδα την έχουν εγκαταλείψει και πολύ νωρίτερα τις αγνές ιδέες. Εμείς οι υπόλοιποι απαιτούμε μια καθαρή αλήθεια.

Δεν μπορούν να γίνουν όλοι ήρωες της επανάστασης με το ζόρι κι από όσο μπορώ να συμπεράνω ούτε όλοι οι ...επαναστάτες είναι έτοιμοι να ξαναζήσουν πικρές στιγμές της ιστορίας, ειδικά όταν αυτή μπορεί να επαναληφθεί όχι ως φάρσα αλλά ως τραγωδία.


ΠΗΓΗ: ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
http://www.protothema.gr/blogs/blogger/post/?aid=199832