Αντιθέσεις και λανθασμένες αντιλήψεις. Η χώρα μας τα τελευταία χρόνια βρίθει εικόνων που μόνο καλές δεν είναι.

Έτσι και ο αγροτικός τομέας κυριαρχείται από εικόνες όπου κακοί αγρότες, τεμπέληδες που κλέβουν ΦΠΑ, φόρους και ποτίζουν τη γη με φάρμακα και χημικά , αδιαφορούν για την υγεία των καταναλωτών και νοιάζονται μόνο για την τσέπη τους.

Η αντίληψη αυτή ενισχύθηκε κατά το ξεκίνημα της κρίσης, όπου αλλεπάλληλοι οικονομικοί έλεγχοι κατέδειξαν οικονομικά σκάνδαλα και ατασθαλίες χρόνων που η πολιτεία έβλεπε, αλλά δεν ήθελε να διαπιστώσει, θεωρώντας ότι με τον τρόπο αυτό 'προστάτευε' την αγροτική οικονομία στη χώρα.

Η λογική της κρατικής παρέμβασης που είχε ως αποτέλεσμα την απόκρυψη ή μη διαπίστωση κακών πρακτικών, προέκυπτε και προκύπτει εν μέρει από την αντίληψη ότι ο αγρότης δεν είναι ικανός να επιχειρήσει χωρίς αυτή, γεγονός που μεταφραζόταν σε απευθείας επιδοτήσεις φορέων κρατικά ελεγχόμενων, οι οποίοι χωρίς τη λογική του ανταγωνισμού κατέληγαν τελικά σε χαλαρές, νωθρές παρεμβάσεις, με σαφώς τοπικιστικό ή 'κλικαδόρικο' χαρακτήρα.

Λανθασμένες αντιλήψεις παλαιότερων εποχών.

Η παγκοσμιοποίηση και η ελεύθερη αγορά, καταδεικνύει πόσο γυμνό είναι αυτό το στρεβλό μοντέλο ανάπτυξης, ιδιαίτερα μάλιστα για μια μικρή χώρα σαν τη δική μας, που δεν έχει βιομηχανική παραγωγή κι εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την αγροτική, αν θέλει να έχει εξαγώγιμο προϊόν για να ισορροπεί το ισοζύγιο εισαγωγών - εξαγωγών.

Το ερώτημα που πρέπει να απαντήσουμε, είναι γιατί κάποιος να αγοράσει σε ακριβότερη τιμή το δικό μας προϊόν, την ώρα που η κρίση χτυπά την πόρτα και τα εισοδήματα μειώνονται. Θα μου πείτε γιατί ακριβότερη τιμή, να μειώσουν 'οι τεμπέληδες αγρότες' τις τιμές τόσες επιδοτήσεις παίρνουν.

Κι όμως, οι τιμές αυτές όσον αφορά ποιοτικά προϊόντα αγροτικής παραγωγής, είναι αδιάφορες σχετικά, αφού υπάρχει ο παράγοντας της διατροφικής αξίας σε μέσα και υψηλά εισοδήματα. Ενώ δεν μπορούν και δεν πρέπει να μειωθούν και τόσο, αφού η χώρα μας δεν έχει το μέγεθος εκτάσεων καλλιέργειας που διαθέτουν άλλες χώρες. Βέβαια, έχουμε εύφορο έδαφος και άρα παράγουμε περισσότερο από αυτούς που δεν έχουν τέτοιο. Σωστή παρατήρηση, αλλά καλλιέργειες πλέον γίνονται ως και σε άγονα, μέχρι πρότινος, εδάφη της Αφρικής.

Η διέξοδος για την Ελληνική Αγροτική Παραγωγή, είναι η στροφή προς το ποιοτικό προϊόν, το οποίο θα δικαιολογεί πλήρως την τιμή που πωλείται, ενώ πρέπει να προσεχθεί η τοποθέτηση των προϊόντων, ώστε να είναι δυνατή και η πώληση. Η αδιαφορία για τη δικτύωση και τη διανομή θα είναι καταστρεπτική για το όποιο προϊόν.

Η χώρα μας είναι γεμάτη από φυτά, βότανα και ποικιλίες που δεν έχουν καν καταγραφεί και ταξινομηθεί ως γενετικό υλικό, άρα δε γίνεται χρήση της τεχνολογίας σε αυτή την κατεύθυνση, αλλά μέρος των νέων αγροτών στρέφονται στη βιολογική καλλιέργεια, χρησιμοποιούν πλέον το Internet για τις παραγγελίες τους, το facebook για τη διαφήμιση των προϊόντων τους και δεν διστάζουν να επενδύσουν σε μεγάλα ταξίδια για να αλλάξουν την προοπτική που αντιλαμβάνονται τα πράγματα. Η Αυστραλία, είναι ένας από τους προορισμούς που προτιμούν.

Άνθρωποι που αγωνιούν για τις εξελίξεις, που αρχίζουν να αντιλαμβάνονται ότι η στροφή προς το ποιοτικό προϊόν θα τους φέρει αξιόλογα εισοδήματα, χωρίς απαραίτητα να έχουν ανάγκη κρατικής παρέμβασης, αλλά εποπτείας και υποβοήθησης, καθώς και παροχής τεχνογνωσίας.

Η δημιουργία πλαισίου διαλόγου, συνεχούς αξιολόγησης και συντονισμού όλων των εμπλεκομένων είναι πλέον εκ των ουκ άνευ. Παραγωγή χωρίς management δεν γίνεται, ούτε και χωρίς επιστημονική στήριξη. Νέες μορφές χρηματοδότησης, όπως οι crowd funding πλατφόρμες, τα venture capital, οι angel investors, αλλά και η δημιουργία ειδικών χρηματοδοτικών προϊόντων για τον αγροτικό τομέα, αφού πρώτα γίνει μια σαφής αποτύπωση της παραγωγής, των νέων εξελίξεων και τάσεων, αλλά και των αναγκών σε κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, θα δώσουν την απαραίτητη ανάσα ρευστότητας και μείωσης του φόβου που διακατέχει τον -ως τώρα- εθισμένο στον λανθάνοντα κρατικό προστατευτισμό, Έλληνα αγρότη.

Ενώ, βέβαια, δε μπορούμε να περιμένουμε αποτέλεσμα, αν δε συντονιστούν οι προσπάθειες με ένα σαφές νομικό πλαίσιο και ένα ξεκάθαρο εποπτικό χαρακτήρα του κράτους.

Όλα αυτά, υπό την αίρεση ότι γενικά στη χώρα μας είμαστε αντίθετοι με την καλλιέργεια μεταλλαγμένων προϊόντων που κοστολογικά είναι φθηνότερη. Αν θέλουμε να πετύχουμε στο να επιβιώσουν οι προσπάθειες καλλιέργειας ποιοτικών προϊόντων και να μην στραφούμε εκεί, διατηρώντας ένα πλεονέκτημα διατροφικής αξίας των παραγομένων προϊόντων, ένας λόγος παραπάνω.

Θα μου πείτε, κι αν όλα αυτά ισχύουν και υπάρχει μια έστω και μικρή πιθανότητα να συμβούν, τώρα εν μέσω κρίσης, γιατί βλέπουμε ακόμα δυνάμεις που αντιστέκονται στη σύμπραξη και το συντονισμό δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, λες και οι αγρότες είναι δημόσιοι υπάλληλοι κι όχι ιδιώτες κι εκείνοι;

Γι'αυτό η πρώτη λέξη του άρθρου μου είναι Αντιθέσεις..