Πάνω που η χώρα ανέκτησε τη διεθνή αξιοπιστία της, έδειξε μεταρρυθμιστική συνέπεια (με τις όποιες επιμέρους δυσκολίες ελέω των εγγενών αντιθέσεων μιας τρικομματικής κυβέρνησης) και εμφάνισε τα πρώτα σταθερά σημάδια δημοσιονομικής εξυγίανσης με τη δημιουργία πλεονασμάτων, έρχονται από τη μια οι εμμονές της τρόικας κι από την άλλη οι παραπλανητικοί σχεδιασμοί των εγχώριων τραπεζιτών να συντηρήσουν ένα κλίμα ανασφάλειας φέρνοντας την κυβέρνηση και τον Σαμαρά στα όρια τους.
Δεν είναι απλά υποκριτικό αλλά και σχεδόν στρουθοκαμηλικό οι εντεταλμένοι της τρόικας να μην αντιλαμβάνονται τις συνέπειες της κυπριακής κρίσης στην ελληνική οικονομία ή να παραβλέπουν την πιθανότητα, παρά τις πιο ρεαλιστικές προβλέψεις για την ύφεση να υπάρξει και πάλι μια μικρή απόκλιση του πολλαπλασιαστή οφειλόμενη κυρίως στην καθυστέρηση της ολοκλήρωσης της ανακεφαλαιοποίησης άρα και της επαναφοράς της ρευστότητας στην αγορά.
Δεν είναι απλά υποκριτικό αλλά και σχεδόν στρουθοκαμηλικό οι εντεταλμένοι της τρόικας να μην αντιλαμβάνονται τις συνέπειες της κυπριακής κρίσης στην ελληνική οικονομία ή να παραβλέπουν την πιθανότητα, παρά τις πιο ρεαλιστικές προβλέψεις για την ύφεση να υπάρξει και πάλι μια μικρή απόκλιση του πολλαπλασιαστή οφειλόμενη κυρίως στην καθυστέρηση της ολοκλήρωσης της ανακεφαλαιοποίησης άρα και της επαναφοράς της ρευστότητας στην αγορά.
Οι εξελίξεις στην Κύπρο θα μας επηρεάσουν αρνητικά (πιθανότατα κατά από 0,5-1% του ΑΕΠ), τόσο σε επίπεδο αρχικού κλίματος (όπως και όλο το Νότο, αν όχι συνολικά την Ευρωζώνη) με την ανασφάλεια για τις καταθέσεις να διατηρείται μετά τις αλλοπρόσαλλες κι αντιφατικές δηλώσεις Ευρωπαίων αξιωματούχων δημιουργώντας συνθήκες για στροφή κεφαλαίων προς το city του Λονδίνου ή τις ανατολικές αγορές, όσο και σε καθαρά εμπορικό επίπεδο μειώνοντας την επιχειρηματική δράση ελληνικών εταιρειών στη Μεγαλόνησο.
Μπορεί να υπήρξε εξορθολογισμός στον εξωπραγματικό δημοσιονομικό πολλαπλασιαστής του 0,5 αλλά και το 0,8 που χρησιμοποιήθηκε για το 2013 στηρίζεται στην παραδοχή ενός σταθερού τραπεζικού συστήματος που ανακτά πρόσβαση στις αγορές και προσελκύει καταθέσεις. Η αναστάτωση των πρόσφατων διεθνών εξελίξεων αλλά και η ακύρωση της συγχώνευσης ΕΤΕ-Eurobank επιβραδύνουν αυτές τις θετικές εξελίξεις με προφανή επίπτωση και στο δημοσιονομικό προγραμματισμό (με τον πολλαπλασιαστή να ξεπερνά το 1).
Οι όποιες λοιπόν παρεκκλίσεις προκύψουν στην εκτέλεση του προϋπολογισμού θα είναι σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα και αυτών των πολιτικών αποφάσεων της Ε.Ε και του ΔΝΤ κι αυτό πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη για τις όποιες διορθώσεις χρειαστούν. Η δημοσιονομική αποτελεσματικότητα αλλά και η δυνατότητα κοινωνικής απορρόφησης νέων εισπρακτικών μέτρων έχει εξαντληθεί κι αυτό το όριο έχει μπει αμετάκλητα από τον πρωθυπουργό, από τη στιγμή μάλιστα που οι δεσμεύσεις μας για διαρθρωτικές αλλαγές τηρούνται στο ακέραιο.
Η τρόικα θα πρέπει να αποφασίσει αν επιθυμεί την πολιτική σταθερότητα συνεργαζόμενη με την κυβέρνηση με ρεαλισμό και λογική πάνω στα πραγματικά δεδομένα ή θα αφήσει τις εμμονές της να οδηγήσουν τη χώρα σε λαϊκίστικες και μυθοπλαστικές περιπέτειες ξετυλίγοντας το κουβάρι της πλήρους αστάθειας για ολόκληρη της Ευρωζώνη.
Υ.Γ. Οι εγχώριοι τραπεζίτες θα έπρεπε να έχουν κατανοήσει ότι και οι ίδιοι υπάρχουν όσο επιβιώνει η χώρα και να στηρίζουν την εθνική προσπάθεια αντί να παραπλανούν αναδιπλούμενοι ανάλογα με τις πρόσκαιρες επιδιώξεις τους. Η δυσκολία στη συγκέντρωση του 10% ιδίων κεφαλαίων ήταν δεδομένα επισφαλής όταν στηριζόταν στην υποθετική συνεισφορά 1,5 δις από επενδυτές που θα μπορούσαν να έχουν εξαγοράσει τα μετοχικά τους κεφάλαια με μερικές εκατοντάδες εκατομμυρίων ευρώ.
Άραγε η επιλογή της συγχώνευσης αντί της απορρόφησης έγινε για.. πρακτικούς λόγους ή ήταν ο πιο ασφαλής δρόμος για την εγκατάλειψη του εγχειρήματος σε περίπτωση που δεν εκπληρωθούν οι ειδικές απαιτήσεις που θα υπέβαλλαν;
Κων/νος Μανίκας
Οικονομολόγος – Ψυχολόγος
0 σχόλια