Οι πολιτικές εξελίξεις που συνδέονται με την αποδοχή της νέας μνημονιακής σύμβασης θα δώσουν τροφή στους πολιτικούς επιστήμονες ακόμη και των επερχόμενων γενεών. Αναλύοντας τα ντοκουμέντα θα αναδεικνύεται ως γεγονός ότι ο τόπος περνώντας, μέσα από αντίξοες συνθήκες, διασώθηκε χάρη στον πατριωτισμό, εκείνων που δεν έχουν τίποτε άλλο στο νου τους πάρεξ τη σωτηρία της Ελλάδας.

Έχουν πλέον αναδυθεί στην πολιτική πραγματικότητα οι θλιβερές παθογένειες του πολιτικού αμοραλισμού που επωάστηκαν από τη Μεταπολίτευση ως σήμερα στο όνομα μιας δήθεν δημοκρατικής αντίληψης, όπου θεσμοί, συνταγματικός χάρτης και ιστορική παράδοση έγιναν αντικείμενα διαπραγμάτευσης πολιτικών ισορροπιών, κομματικών συναλλαγών, εκβιαστικών διλημμάτων. Τώρα περισσεύει πλέον η υποκρισία, αφού εμφανίζονται ένιοι των τριακοσίων ως δήθεν πολιτικές παρθένες οι οποίες αγνοούσαν ότι επί σαράντα σχεδόν έτη οι κυβερνήσεις με τους κομματικούς μηχανισμούς τους άλωναν το κράτος, κατασπαταλώντας την εθνική περιουσία στο βωμό της επανεκλογής στην εξουσία, στις πελατειακές σχέσεις, στη διαπλοκή και στον προσωπικό πλουτισμό.

Τώρα έχει περισσέψει η πολιτική μυωπία όταν ένιοι των τριακοσίων εμφανίζονται με θράσος ως μοναδικοί υπερασπιστές των δικαιωμάτων του πολίτη, όταν αυτοί οι ίδιοι επί σαράντα έτη συναπτά, εκτρεφόμενοι εν Πρυτανείω, τα καταπάτησαν κατά τον χυδαιότερο τρόπο, διδάσκοντάς τον ότι όλα επιτρέπονται, αρκεί που είναι υπάκουος, ως πρόβατο, στον κομματικό μηχανισμό.

Τώρα περίσσεψε η πολιτική ανηθικότητα. Πολιτικοί δεινόσαυροι, απολιθώματα ενός αποτυχημένου και ξεπερασμένου ΠΑΣΟΚ, περισωθέντες όλων των καταστάσεων χάρη στη γλυπτική τους τέχνη, κατακτώντας αξιώματα ως παράκλητοι, εμφανίζονται ως τιμητές εκείνων που τους εμπιστεύθηκαν, αποβλέποντας στον θρόνο του χαλίφη. Περίσσεψε και η πολιτική προδοσία από πράσινους ξύλινους δούρειους ίππους που ξαφνικά ανακάλυψαν ότι το τρίτο Μνημόνιο είναι δυσβάσταχτο έναντι των δύο άλλων που είχαν ήδη ψηφίσει και είχαν ήδη υπηρετήσει ως υπουργοί της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου.

Βρήκαν την ώρα που η Ελλάδα βρίσκεται με τον αυχένα ακουμπισμένο στην γκιλοτίνα να κηρύξουν αγώνα «απελευθερωτικό», πολιτικοίμικρονοϊκοί και ασήμαντοι, που δεν μπορούν να αρθρώσουν σωστά την άλφα-βήτα από βήματος Βουλής. Αλλά εκεί φτάσαμε, καθώς οι ανίκανοι έγιναν πιο πιστευτοί από τους ειλικρινείς πατριώτες. Κι εκεί που κρεμούσαν τα άρματα Ελευθέριος Βενιζέλος και Κωνσταντίνος Καραμανλής, τώρα κρεμάνε τα «λουμπουτέν» της κυρίας Θεοδώρας Τζάκρη.

Η κυβέρνηση Σαμαρά, με τη συμπαράσταση του Β. Βενιζέλου και την αλληθωρίζουσα ΔΗΜΑΡ είναι η τελευταία ευκαιρία να μη χαρούν οι εχθροί της Ελλάδας την πτώση της και ορμήξουν στο σώμα της σαν κοράκια. Οποιος αρνείται την πραγματικότητα, θα νοιώσει στο πετσί του τις επιπτώσεις της απόφασής του. Οχι από άλλους αλλά από τον ίδιο τον λαό, όταν θα καταλάβει ποιον υπηρετούσε η άρνησή του.

ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ
http://www.e-typos.com/Opinions.aspx?id=24185&title=%25CE%25A4%25CE%25B1%2520%25C2%25AB%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BC%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2584%25CE%25AD%25CE%25BD%25C2%25BB%2520%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582%2520%25CE%25BA%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582%2520%25CE%25A4%25CE%25B6%25CE%25AC%25CE%25BA%25CF%2581%25CE%25B7