Η ατομική ιδιοκτησία διώκεται και η επιχειρηματικότητα καταδιώκεται, ωσάν να πρόκειται για παραβατική συμπεριφορά σε κομμουνιστική κοινωνία. Κρυφοί θαυμαστές του κρατισμού οι ζηλωτές της ελεύθερης οικονομίας. Η μισθωτή εργασία χαρατσώνεται, ενώ η ιδιοκατοίκηση σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες τιμωρείται στην Ελλάδα με... ποινή καταβολής δύο ενοικίων στο κράτος. Η ενοικίαση ακινήτου; Έξι ενοίκια χάριν του Δημοσίου. Αυτή είναι η αντιστοιχία σε φόρους.
Κυβερνητικοί ιθύνοντες θεωρούν ότι «ασκούν πολιτική» υποβάλλοντας σε εξοντωτικές ποινές τους φορολογουμένους και θέτοντας υπό διωγμό επιχειρηματικές πρωτοβουλίες. Ως «αντίποινα» στη δική τους αδυναμία να ελέγξουν τη μαύρη οικονομία που ισοδυναμεί με φοροδιαφυγή δισεκατομμυρίων ευρώ. Ως «αντίποινα» στην εξοργιστική ανικανότητά τους να ελέγξουν τις δημόσιες δαπάνες. Ηχηρό παράδειγμα ο ΕΟΠΥΥ.
Οι εταίροι και δανειστές μας αδυνατούν να πιστέψουν ό,τι βλέπουν. Γι' αυτό και στην τελευταία έκθεσή της η Κομισιόν εγείρει σοβαρές αμφιβολίες για την πολιτική βούληση των αρχών να ελέγξουν τη φοροδιαφυγή.
Οι ξένοι βλέπουν, εμείς εθελοτυφλούμε. Εμείς στρουθοκαμηλίζουμε αγνοώντας το μήνυμα που εκπέμπει η υστέρηση εσόδων ύψους 1,6 δισ. στο πρώτο εξάμηνο. Μια υστέρηση που προοιωνίζεται ένα δεύτερο χειρότερο εξάμηνο, καθώς οι φορολογούμενοι θα κληθούν να αποπληρώσουν αναδρομικά φόρο πολυτελείας, τον ΦΑΠ τριών ετών, φόρο εισοδήματος, το «χαράτσι» μέσω ΔΕΗ και τα τέλη κυκλοφορίας για τα ΙΧ.
Το «δεν πληρώνω» από διαλυτικό σύνθημα απειλεί να εξελιχθεί σε μοναδικό όπλο των υπεράνω δυνατοτήτων συμμόρφωσης με τους κανόνες που (θα έπρεπε να) διέπουν μια ευνομούμενη πολιτεία.
Το φορολογικό ναυάγιο απειλεί με «Τιτανικό» την οικονομία καθώς, πέραν των άλλων, η αντιαναπτυξιακή του υστέρηση υπονομεύει και την ανάκαμψη, λειτουργώντας ως διώκτης και όχι μαγνήτης επενδυτών. Θα υπάρξουν, άραγε, «παραπλέοντα σκάφη» για τη διάσωση μιας χώρας που κινδυνεύει; Και γιατί, αλήθεια, ύστερα από τόσες αιματηρές θυσίες;
ΠΗΓΗ: ΗΜΕΡΗΣΙΑ
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=27688&subid=2&pubid=113076812
Κυβερνητικοί ιθύνοντες θεωρούν ότι «ασκούν πολιτική» υποβάλλοντας σε εξοντωτικές ποινές τους φορολογουμένους και θέτοντας υπό διωγμό επιχειρηματικές πρωτοβουλίες. Ως «αντίποινα» στη δική τους αδυναμία να ελέγξουν τη μαύρη οικονομία που ισοδυναμεί με φοροδιαφυγή δισεκατομμυρίων ευρώ. Ως «αντίποινα» στην εξοργιστική ανικανότητά τους να ελέγξουν τις δημόσιες δαπάνες. Ηχηρό παράδειγμα ο ΕΟΠΥΥ.
Οι εταίροι και δανειστές μας αδυνατούν να πιστέψουν ό,τι βλέπουν. Γι' αυτό και στην τελευταία έκθεσή της η Κομισιόν εγείρει σοβαρές αμφιβολίες για την πολιτική βούληση των αρχών να ελέγξουν τη φοροδιαφυγή.
Οι ξένοι βλέπουν, εμείς εθελοτυφλούμε. Εμείς στρουθοκαμηλίζουμε αγνοώντας το μήνυμα που εκπέμπει η υστέρηση εσόδων ύψους 1,6 δισ. στο πρώτο εξάμηνο. Μια υστέρηση που προοιωνίζεται ένα δεύτερο χειρότερο εξάμηνο, καθώς οι φορολογούμενοι θα κληθούν να αποπληρώσουν αναδρομικά φόρο πολυτελείας, τον ΦΑΠ τριών ετών, φόρο εισοδήματος, το «χαράτσι» μέσω ΔΕΗ και τα τέλη κυκλοφορίας για τα ΙΧ.
Το «δεν πληρώνω» από διαλυτικό σύνθημα απειλεί να εξελιχθεί σε μοναδικό όπλο των υπεράνω δυνατοτήτων συμμόρφωσης με τους κανόνες που (θα έπρεπε να) διέπουν μια ευνομούμενη πολιτεία.
Το φορολογικό ναυάγιο απειλεί με «Τιτανικό» την οικονομία καθώς, πέραν των άλλων, η αντιαναπτυξιακή του υστέρηση υπονομεύει και την ανάκαμψη, λειτουργώντας ως διώκτης και όχι μαγνήτης επενδυτών. Θα υπάρξουν, άραγε, «παραπλέοντα σκάφη» για τη διάσωση μιας χώρας που κινδυνεύει; Και γιατί, αλήθεια, ύστερα από τόσες αιματηρές θυσίες;
ΠΗΓΗ: ΗΜΕΡΗΣΙΑ
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=27688&subid=2&pubid=113076812
0 σχόλια