.png "English"){kind=small}
Σε αυτές τις δύσκολες εποχές για τους πολίτες, μια διέξοδος ευθυμίας είναι να ανατρέχεις στις δηλώσεις των υπουργών για να διαπιστώνεις τη φαιδρότητα των λόγων τους, αλλά και το πόσο μακριά βρίσκονται από την πραγματικότητα.Διαβάστε, λοιπόν, τι έλεγε στις 28 Μαρτίου ο έκπτωτος πλέον «τσάρος» της οικονομίας, Γιώργος Παπακωνσταντίνου: «Οποιος παρακολουθεί τους μακροοικονομικούς δείκτες, θα δει ότι με την αύξηση των εξαγωγών επί 4 μήνες γύρω στο 30% με 40% και με την αύξηση των νέων παραγγελιών από το εξωτερικό, η ύφεση ρηχαίνει και αρχίζει να φαίνεται φως. Είναι αχνό ακόμη».
Πράγματι, ο κ. Παπακωνσταντίνου είχε δίκιο για το φως, μόνο που δεν προερχόταν από την έξοδο της κρίσης, αλλά από το τρένο της ύφεσης, που σαν υπερταχεία πλάκωσε την πραγματική οικονομία.
Πράγματι, ο κ. Παπακωνσταντίνου είχε δίκιο για το φως, μόνο που δεν προερχόταν από την έξοδο της κρίσης, αλλά από το τρένο της ύφεσης, που σαν υπερταχεία πλάκωσε την πραγματική οικονομία.
Τα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας, παρά τις… περίεργες αναθεωρήσεις που έχουν γίνει τελευταία, δείχνουν πλέον ότι η κυβέρνηση μετέτρεψε την οικονομία σε ένα πραγματικό ζόμπι. Με την υπερφορολόγηση της ιδιωτικής οικονομίας διέλυσε τον παραγωγικό ιστό της χώρας, ενώ η διατήρηση των δημοσίων δαπανών σε εξωφρενικά υψηλά επίπεδα φούντωσε τη φωτιά της ύφεσης.
Η οικονομία βρίσκεται πλέον στο σημείο μηδέν. Οι πολίτες είναι εξουθενωμένοι από την ανεργία, τη μείωση των εισοδημάτων και την ύφεση, ενώ οι επιχειρήσεις δύσκολα βρίσκουν χρηματοδοτικές ανάσες. Και όμως, τον Σεπτέμβριο έρχεται μια νέα δοκιμασία με τη διαδικασία είσπραξης των έκτακτων εισφορών. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς μάντης για να προβλέψει ότι μπροστά μας θα έχουμε σκηνικό πρωτόγνωρης κοινωνικής έντασης. Η κυβέρνηση απέτυχε να δώσει ένα στίγμα εξόδου από την κρίση, πέφτοντας έξω σε όλες τις προβλέψεις. Με συνεχείς εκβιασμούς, πότε για την ψήφιση του Μνημονίου, πότε για το Μεσοπρόθεσμο ή τον εφαρμοστικό, εκμηδένισε όλα τα περιθώρια κοινωνικής ανοχής για την πολιτική της. Εάν σκεφτεί κανείς ότι η αναταραχή εντάθηκε μετά την ψήφιση του εφαρμοστικού νόμου, τότε θα διαπιστώσει πόσο αστείο ήταν το δίλημμα Βενιζέλου για «Μεσοπρόθεσμο ή χρεοκοπία».
Η αποτυχία του Μνημονίου, η εμμονή των ανόητων χαρτογιακάδων της Τρόικας σε περιοριστικές πολιτικές που φέρνουν ύφεση χωρίς να μειώνουν το κράτος και το αρνητικό διεθνές κλίμα βάζουν τέλος στον πολιτικό χρόνο του Παπανδρέου.
Η πολιτική της κυβέρνησης, παρά την απίστευτη λιτότητα, γεννά διαρκώς ελλείμματα. Το «βαθύ» ΠΑΣΟΚ, που ελέγχει το δημόσιο τομέα, δεν αφήνει περιθώρια για ριζικές τομές, ώστε να περιοριστεί το κράτος. Αποτέλεσμα της πρωτοφανούς επιλογής να χτυπηθεί ο ιδιωτικός τομέας, προκειμένου να διασωθεί ο δημόσιος, είναι να χαθούν μέσα σε ένα χρόνο πάνω από 250.000 θέσεις εργασίας και να κινδυνεύουν άλλες τόσες μέχρι το τέλος του έτους.
Εάν επιμείνει ο πρωθυπουργός στην ίδια πολιτική, τότε η ύφεση και η ανεργία θα τον ανατρέψουν πολύ σύντομα. Το τραγικό είναι ότι θα αφήσει συντρίμμια στην οικονομία και την κοινωνία. Η ύφεση είναι διαστάσεων Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και η ανεργία του 20% δύσκολα τιθασεύεται. Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, κ. Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος είχε προβλέψει εγκαίρως την αποτυχία των οικονομικών επιλογών του Παπανδρέου, καταψηφίζοντας το Μνημόνιο, οφείλει να καταστρώσει σχέδιο εκτάκτου ανάγκης για την οικονομία. Η μείωση των φόρων και των ασφαλιστικών εισφορών πρέπει να συνοδευθεί από γενναίες αποφάσεις για τη μείωση των κρατικών δαπανών. Κάθε άλλη συνταγή θα καεί από τα πυρά της ύφεσης.
Η επανεκκίνηση της οικονομίας δεν είναι εύκολη υπόθεση, όταν αντί για τρέξιμο προηγούνται οι τεχνητές αναπνοές…
Του Πάνου Αμυρά
ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ
ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ
0 σχόλια