Του Μπάμπη Κούτρα

Η διολίσθηση του πρωθυπουργού κ. Λουκά Παπαδήμου στις κλισέ εκφράσεις των πολιτικών («“κόκκινη γραμμή” είναι μόνο η σωτηρία χώρας») προκαλεί απογοήτευση και κυρίως ανησυχία. Απογοήτευση γιατί παρόμοιες υποσχέσεις άκουσαν οι πολίτες πολλές φορές από πρωθυπουργούς και υπουργούς, με τα γνωστά αποτελέσματα. Ανησυχία γιατί ένας πρωθυπουργός που πάει σε διαπραγμάτευση χωρίς «κόκκινες γραμμές» είναι καταδικασμένος σε συντριβή - και δυστυχώς μαζί του ολόκληρη η ελληνική κοινωνία. Ακόμη κι αν δεν υπήρχαν «κόκκινες γραμμές», ο υπεύθυνος ηγέτης θα έπρεπε να τις εφεύρει για λόγους τακτικής στο τραπέζι των συνομιλιών.

Δυστυχώς, ο κ. Παπαδήμος δεν δικαίωσε τις προσδοκίες και τις ελπίδες της κοινωνίας. Μόλις στις 15 Δεκεμβρίου δήλωσε από το βήμα του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου ότι «τα πραγματικά εισοδήματα των εργαζομένων θα σταθεροποιηθούν, καθώς δεν αναμένονται περαιτέρω μειώσεις των ονομαστικών μισθών και συντάξεων, ούτε και αυξήσεις φορολογικών συντελεστών». Προτού περάσουν 20 μέρες, όμως, ο εντολοδόχος πρωθυπουργός ετοιμάζεται για μια νέα «σφαγή» στις συντάξεις, στον 13ο και 14ο μισθό του ιδιωτικού τομέα, αλλά και πρόκειται να προχωρήσει στην καταστρατήγηση των συλλογικών συμβάσεων, στη μείωση του κατώτερου μισθού και στην ισοπέδωση των εργασιακών σχέσεων. Εδωσε πράσινο φως για δυσβάστακτες αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ (όταν όλα τα εισοδήματα μειώνονται δραματικά) και νομοθετεί τη δυνατότητα της Εφορίας να παίρνει σπίτια και αυτοκίνητα, ξαμολώντας πίσω από τους φορολογουμένους τις εισπρακτικές εταιρείες.

Και όλα αυτά οχυρωμένος πίσω από τον εκβιασμό της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας και της επιστροφής στη δραχμή. Ο,τι δηλαδή μας λένε εδώ και δύο χρόνια για να υποκύψουμε στο μνημόνιο 1, στις πέντε αναθεωρήσεις του, στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, στην απώλεια τις εθνικής μας κυριαρχίας, να χάσουμε το μισό από το εισόδημά μας (ή ολόκληρο από την ανεργία) και να οπισθοχωρήσει δύο δεκαετίες το βιοτικό μας επίπεδο.

Συγγνώμη, κ. Παπαδήμο, αλλά αυτά διδάσκατε στο Χάρβαρντ; Γιατί αν κρίνουμε από τα άρθρα και τις ομιλίες σας, προτείνατε διαφορετικές πολιτικές για να αντιμετωπιστούν το δημοσιονομικό έλλειμμα και η κρίση χρέους. Από τη στιγμή που η «συνταγή»των οριζόντιων περικοπών και των ισοπεδωτικών φόρων που εφαρμόστηκε από την τρόικα και τον προκάτοχό σας απέτυχε οικτρά, τι σας κάνει να πιστεύετε ότι θα πετύχει τώρα και τον λαό εξουθενωμένο; Και για μια ακόμη φορά επαναλαμβάνω: το θέμα δεν είναι τι θα πληρώσουν οι πολίτες, αλλά αν οι νέες θυσίες θα πιάσουν τόπο. Η κοινωνική προσέγγιση του προβλήματος καταργήθηκε στην πράξη, ας σεβαστούμε τουλάχιστον τη λογιστική.

Οι πολίτες περίμεναν από τον κ. Παπαδήμο κάτι νέο, αν και δεν είναι εκλεγμένος πρωθυπουργός. Πίστευαν πως με τις γνώσεις και τη διεθνή εμπειρία του θα έφερνε καλύτερα αποτελέσματα και όχι «μια από τα ίδια». Η δήλωσή του για απουσία «κόκκινων γραμμών» στη διαπραγμάτευση με την τρόικα είναι βαρύ ολίσθημα με ολέθριες συνέπειες για τους πολίτες.

Αν πρόκειται για λάθος, δικαιολογείται σε έναν βαθμό από την πολιτική του απειρία και οφείλει να επανορθώσει στην πράξη. Αν όχι, φοβάμαι ότι η στήριξη στο πρόσωπό του από τον Κάρολο Παπούλια, τον Γιώργο Καρατζαφέρη και τον μητροπολίτη Ανθιμο δεν είναι αρκετή, γιατί απουσιάζει ο λαός.


ΠΗΓΗ: ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
http://www.protothema.gr/blogs/blogger/post/?aid=169736