.png "English"){kind=small}
Η ρήση ανήκει στον πρόεδρο του Γιουρογκρούπ Ζ. Κ. Γιούνκερ και –επιτέλους– συνοψίζει με σύνεση και πολιτική ωριμότητα το πρόβλημα της χώρας. Το δε ακριβές περιεχόμενό της φωτίζεται και από δύο άλλες αναφορές του κ. Γιούνκερ: 1) Από την άποψη που εξέφρασε, ότι για να βοηθηθεί η ανάπτυξη στην Ελλάδα, πρέπει να ανασταλεί η ελληνική υποχρέωση για συμμετοχή στα συγχρηματοδοτούμενα έργα του ΕΣΠΑ και η δαπάνη να βαρύνει στο 100% την Ε.Ε. προκειμένου «η Ελλάδα να πάρει μια βαθιά ανάσα και να χρηματοδοτήσει πολιτικές που θα ενισχύουν την ανάπτυξη» και 2) Από την προτροπή του, η Ευρώπη να πάψει να λειτουργεί ως «μπαμπούλας» στην ελληνική κρίση.Επιτέλους κάποιος κορυφαίος Ευρωπαίος παράγων, που δείχνει να αντιλαμβάνεται το αδιέξοδο της πολιτικής συνταγής και της τακτικής των αλλεπάλληλων και κλιμακούμενων εκβιασμών, που επέβαλε η Τρόικα.
Από τα λεγόμενα του κ. Γιούνκερ όμως προκύπτουν κι άλλες δύο πολύ σημαντικές διαπιστώσεις: 1) Οτι υπάρχουν περιθώρια επαναδιαπραγμάτευσης και για το Μνημόνιο 1 και για το Μνημόνιο 2. Γιατί τι άλλο σημαίνει π.χ. αυτό που προτείνει ο κ. Γιούνκερ, δεδομένου ότι μια τέτοια ρύθμιση δεν περιλαμβάνεται σε κανένα Μνημόνιο; Και υπάρχει πλήθος ιδεών και προτάσεων, στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού διαλόγου, το οποίο συνιστά ουσιαστικά επαναδιαπραγμάτευση των Μνημονίων, βελτιώνοντας τις προϋποθέσεις επιτυχίας της ελληνικής προσπάθειας, χωρίς να συνιστά προσχώρηση στην ανεύθυνη και καθόλου ρεαλιστική λογική τού «δεν χρωστάω – δεν πληρώνω».
Τη δυνατότητα επαναδιαπραγμάτευσης την υπονομεύει μόνο ο «σκληρός ευρωπαϊκός πυρήνας» περί την ελάχιστη Μέρκελ, η οποία υποχρεώνεται τον τελευταίο χρόνο από υποχώρηση σε υποχώρηση.
ΚΑΙ όσοι θέλουν ακόμα και τώρα να «κρύψουν» το τεράστιο λάθος που έκαναν από την αρχή, να μη διαπραγματευτούν, πριν υπογράψουν το πρώτο Μνημόνιο, καθόλου και τίποτα.
Ο κ. Γιούνκερ, όμως, είπε και μια άλλη αλήθεια, την οποία παραδόξως η ελληνική κυβέρνηση «κάνει γαργάρα», ενώ θα περίμενε κανείς να την έχει αξιοποιήσει δεόντως. Ο πρόεδρος του Γιούρογκρουπ, αναφερόμενος στην εντύπωση που υπάρχει σε πολλούς λαούς της Ευρώπης, ότι δηλαδή οι χαραμοφάηδες Ελληνες «τρώνε» τα λεφτά των Ευρωπαίων φορολογουμένων, είπε: «Η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική(…) Προς το παρόν τα κράτη της ευρωζώνης εισπράττουν τους τόκους που έρχονται από την Ελλάδα».
Κι αυτή είναι η ωμή πραγματικότητα. Ουδείς Γερμανός ή Ολλανδός πολίτης βάζει λεφτά από την τσέπη του και τίποτα δεν δίνει τζάμπα. Δίνουν χρήματα τα οποία τους επιστρέφονται και μάλιστα με ένα ιδιαίτερα υψηλό επιτόκιο. Γιατί μέχρι τώρα η ελληνική κυβέρνηση όχι μόνο δεν την έχει αναδείξει αυτή την οδυνηρή για εμάς, αλλά «λυτρωτική» για τον ανήσυχο «Γερμανό ανθρακωρύχο» πλευρά; Προφανώς γιατί δεν της είναι βολική ούτε στο εσωτερικό της χώρας, αλλά –κυρίως– γιατί είναι μια αλήθεια, η οποία εξωθεί και μάλιστα βιαίως στην επαναδιαπραγμάτευση. Εξασφαλίζοντας μάλιστα και αρκετά ισχυρή διαπραγματευτική ισχύ.
Πίσω κι από αυτή την εκκωφαντική σιωπή της κυβέρνησης βρίσκεται η ίδια ένοχη συμπεριφορά. Η οποία, όσες κυβερνητικές μεταμφιέσεις κι αν γίνουν, γίνεται όλο και πιο αντιληπτή από την κοινωνία, με ό,τι αυτό σημαίνει και για την κοινωνία και για την κυβέρνηση…
Του Μπάμπη Παπαπαναγιώτου
ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ
0 σχόλια