.png "English"){kind=small}
Όσο σημαντικές κι αν είναι οι διατυπώσεις των τελικών όρων για την ιδία συμμετοχή του 10%, τις φορολογικές διευκολύνσεις και την προοπτική προνομιακής επανάκτησης μετοχών από τους σημερινούς μετόχους, η τυπικότητα δεν μπορεί να υπερκεράζει την επιτακτική ανάγκη για αναμόρφωση ενός συστήματος σε υγιείς βάσεις ώστε να επιτελεί τον πρωταρχικό του σκοπό. Την «τροφοδότηση» της πραγματικής οικονομίας και των επενδυτικών δραστηριοτήτων.
Το θετικό κλίμα από την ανάκτηση της διεθνούς αξιοπιστίας και την συνεπή προώθηση των μεταρρυθμίσεων δημιούργησε ένα ασφαλές περιβάλλον για την επανάκαμψη καταθέσεων. Μέσα σε λίγους μήνες έχει καλυφθεί η απώλεια των 18 δις που καταγράφηκε την προεκλογική περίοδο, όταν ο κίνδυνος εξόδου από την Ευρωζώνη φάνταζε πιο υπαρκτός από ποτέ.
Στο βαθμό που η δημοσιονομική σταθερότητα θα επιτυγχάνεται μέσω της περικοπής κρατικής σπατάλης και της απάλειψης δυσλειτουργιών του δημοσίου (αποφεύγοντας περαιτέρω κοινωνικές εντάσεις), η ανάσχεση του ρυθμού της ύφεσης θα γίνεται εμφανής και η δυνατότητα νέας διαπραγμάτευσης για το χρέος θα πλησιάζει, η έγκαιρη ολοκλήρωση της ανακεφαλαιοποίησης θα δώσει στη χώρα μια χρυσή ευκαιρία να καταστεί ακόμη και καταφύγιο καταθέσεων.
Μέρος των εγχώριων κεφαλαίων που είχαν κατευθυνθεί προς την Κύπρο αλλά και όσων επαναπροσδιορίζουν τη θέση τους στη Μεγαλόνησο θα μπορούσαν να κατευθυνθούν προς τη χώρα μας, από τη στιγμή που θα συνδυάζει ένα σταθερό χρηματοπιστωτικό σύστημα με θετικές δημοσιονομικές και επενδυτικές εξελίξεις.
Δεν υπάρχει λοιπόν χώρος και χρόνος για ανούσιες καθυστερήσεις. Οι τραπεζίτες οφείλουν να κατανοήσουν ότι χωρίς εύρυθμη λειτουργία της πίστωσης τα ιδρύματα τους είναι κενά κουφάρια, και η Ε.Ε. να αποφασίσει αν ειλικρινά επιθυμεί την λειτουργική ομοσπονδιοποίηση ή τη de facto οικονομική διχοτόμηση της.
Κων/νος Μανίκας
Οικονομολόγος – Ψυχολόγος
0 σχόλια