Το θέμα της ανάπτυξης κυριαρχεί, τις τελευταίες ημέρες, στην Ευρώπη. Προκλήθηκε κυρίως λόγω των γαλλικών εκλογών, καθώς οι υποψήφιοι για την προεδρία ζήτησαν η Ευρωζώνη και κατ' επέκταση η Ευρωπαϊκή Ενωση να δώσει βαρύτητα μεγαλύτερη σε πολιτικές που προωθούν την ανάπτυξη και την απασχόληση και να μη μείνει δογματικά προσηλωμένη πρώτα στη δημοσιονομική εξυγίανση, η ολοκλήρωση της οποίας θέτει τα θεμέλια για τη μετέπειτα οικονομική μεγέθυνση που φαίνεται να πρεσβεύει η Γερμανία.

Στο θέμα ενεπλάκη και η ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της Επιτροπής, και ο πρόεδρος της Ε.Ε. των «27», Βαν Ρόμπεϊ, προτίθεται πριν από τη Σύνοδο Κορυφής του Ιουνίου να ζητήσει έκτακτη συνάντηση με τους Ευρωπαίους ηγέτες για ανταλλαγή απόψεων για το θέμα αυτό.

Όμως δεν πρέπει να λησμονείται ότι η ενασχόληση της ηγεσίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης με τα θέματα αυτά δεν είναι τωρινή. Απλώς αυτό το οποίο καταδεικνύεται τώρα είναι ότι η αποτελεσματικότητα των αποφάσεων στον τομέα αυτόν είναι πενιχρή. Φέτος, η ηγεσία της Ε.Ε. ασχολήθηκε με τα ζητήματα της ανάπτυξης δύο φορές.

Η πρώτη ήταν στο τέλος Ιανουαρίου και η δεύτερη ήταν με τη Σύνοδο Κορυφής του Μαρτίου. Στην εναρκτήρια ομιλία του στη Σύνοδο Κορυφής του Ιανουαρίου, ο κ. Ρόμπεϊ είχε δώσει το στίγμα της πολιτικής που πρέπει να ακολουθήσουν οι χώρες- μέλη της Ε.Ε.

«Πρέπει να μειώσουμε τα ελλείμματα, αλλά όχι τις επενδύσεις μας στο μέλλον, δηλαδή στην παιδεία και την «πράσινη» οικονομία. Να αυξήσουμε την ανταγωνιστικότητα των εταιρειών μας, δίνοντάς τους παράλληλα κίνητρα για προσλήψεις. Ο τελικός στόχος των προσπαθειών μας είναι μια καλύτερη ζωή για όλους. Αυτό το Συμβούλιο πρέπει να φωτίσει το δρόμο προς την ελπίδα», τόνισε με έμφαση.

Φαίνεται όμως από τα στοιχεία ότι οι αποφάσεις της ηγεσίας της Ε.Ε. δεν αποδίδουν, τουλάχιστον όσο θα ανέμεναν τα κράτη-μέλη. Προφανώς, τα μέτρα πολιτικής δεν έχουν το περιεχόμενο εκείνο που θα άλλαζε το κλίμα. Από την άλλη, δεν υπάρχουν περιθώρια για οπισθοδρομήσεις.

Η κατάσταση σε πολλές χώρες εξελίσσεται εκρηκτικά. Δεν μπορεί η Ευρώπη να παραμένει απαθής και περί άλλα τυρβάζουσα, όταν υπάρχουν χώρες της στις οποίες το ένα τέταρτο του πληθυσμού τους είναι άνεργο και ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό ζει υπό συνθήκες φτώχειας.

Αν η ηγεσία της Ευρώπης δεν αντιδράσει τώρα στα σοβαρά, όπως αρχίζει να διαφαίνεται, το παιχνίδι θα το χάσει και θα οδηγηθεί σταδιακά σε αποσύνθεση και η ιστορική κρίση θα είναι αμείλικτη γι' αυτή.


ΠΗΓΗ: ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ
http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=2171560