Το πακέτο μέτρων ύψους 11,89 δισεκατομμυρίων ευρώ δεν έχει οριστικοποιηθεί, όμως η βασική του κατεύθυνση είναι ήδη ευκρινής. Η εφαρμογή των μέτρων θα προκαλέσει ένα νέο γύρο εσωτερικής υποτίμησης, μέσω της μείωσης των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων και των συντάξεων σε όλα τα Ταμεία. Αυτός είναι ο βασικός στόχος της Τρόικας, να μειωθούν τα εισοδήματα των πολιτών, ακόμη και εάν αυτή η κίνηση επιφέρει αλυσιδωτές αντιδράσεις στην πραγματική οικονομία μέσω της αναζωπύρωσης της ύφεσης και της εκτίναξης της ανεργίας.
Δεν είναι τυχαίο ότι μελέτη της AlphaBank υπολογίζει ότι το μέσο κόστος εργασίας θα περιορισθεί φέτος κατά 23%, ενώ αντίστοιχη μείωση υπολογίζεται για το 2013. Σύμφωνα με τη συνταγή που έχει εφαρμόσει η Τρόικα, από το πρώτο κιόλας Μνημόνιο, η εσωτερική υποτίμηση θα βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και θα οδηγήσει τη χώρα ξανά στην ανάπτυξη. Αυτές οι προβλέψεις απέτυχαν παταγωδώς αφενός γιατί οι κυβερνήσεις του Παπανδρέου προτίμησαν την υπερφορολόγηση νοικοκυριών και επιχειρήσεων από τη μείωση των κρατικών δαπανών και αφετέρου γιατί τα τελευταία 2,5 χρόνια δεν υλοποιήθηκε καμία σοβαρή μεταρρύθμιση στα μέτωπα των αποκρατικοποιήσεων ή της δημόσιας διοίκησης.
Η μεταρρυθμιστική παραλυσία είναι πιο επικίνδυνη και από το πακέτο μέτρων. Η δημόσια διοίκηση έχει «ξεχαρβαλωθεί» από τις διαδοχικές οριζόντιες μειώσεις μισθών και είναι αμφίβολο εάν θα μπορέσει να αντιδράσει θετικά στην προσπάθεια της κυβέρνησης να επιβάλει ταχύτερους ρυθμούς. Βασικές κρατικές υπηρεσίες, όπως είναι οι ελεγκτικοί μηχανισμοί ή το σύστημα Υγείας, μοιάζουν με ένα παράλυτο σώμα, που δεν είναι βέβαιο ότι θα αντιδράσει στα κεντρίσματα της κυβέρνησης για μεταρρυθμίσεις και μάλιστα με διαδικασίες-εξπρές.
Η Ελλάδα χρειάζεται χρόνο για να μπορέσει να υλοποιήσει δομικές μεταρρυθμίσεις, όπως η πάταξη της φοροδιαφυγής ή ο εκσυγχρονισμός του συστήματος προμηθειών. Για αυτό η κυβέρνηση οφείλει να παρουσιάσει ένα εθνικό σχέδιο δράσης για το πώς θέλει να είναι η Ελλάδα το 2020. Η θέσπιση ενός μεσοπρόθεσμου στόχου και η ιεράρχηση προτεραιοτήτων για την ανάκαμψη της οικονομίας και την ενίσχυση των κρατικών δομών μπορεί να κινητοποιήσουν παραγωγικές δυνάμεις και κεφάλαια.
Σε μία χώρα όπου μοναδικός ορίζοντας είναι ο τριμηνιαίος έλεγχος της Τρόικας, δεν μπορεί να γίνει κανένας σοβαρός προγραμματισμός δράσης. Τώρα χρειάζεται ένα Πρόγραμμα Δράσης για την Ελλάδα του 2020, ώστε να σχηματοποιηθεί η προοπτική εξόδου από την κρίση και να ενταθούν οι μεταρρυθμιστικές κινήσεις σε όλους τους τομείς.
ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ
http://www.e-typos.com/Opinions.aspx?id=21173&title=%25CE%25A3%25CF%2587%25CE%25AD%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25BF%2520%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25B1%2520%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD%2520%25CE%2595%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25AC%25CE%25B4%25CE%25B1%2520%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25202020%250D%250A
Δεν είναι τυχαίο ότι μελέτη της AlphaBank υπολογίζει ότι το μέσο κόστος εργασίας θα περιορισθεί φέτος κατά 23%, ενώ αντίστοιχη μείωση υπολογίζεται για το 2013. Σύμφωνα με τη συνταγή που έχει εφαρμόσει η Τρόικα, από το πρώτο κιόλας Μνημόνιο, η εσωτερική υποτίμηση θα βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και θα οδηγήσει τη χώρα ξανά στην ανάπτυξη. Αυτές οι προβλέψεις απέτυχαν παταγωδώς αφενός γιατί οι κυβερνήσεις του Παπανδρέου προτίμησαν την υπερφορολόγηση νοικοκυριών και επιχειρήσεων από τη μείωση των κρατικών δαπανών και αφετέρου γιατί τα τελευταία 2,5 χρόνια δεν υλοποιήθηκε καμία σοβαρή μεταρρύθμιση στα μέτωπα των αποκρατικοποιήσεων ή της δημόσιας διοίκησης.
Η μεταρρυθμιστική παραλυσία είναι πιο επικίνδυνη και από το πακέτο μέτρων. Η δημόσια διοίκηση έχει «ξεχαρβαλωθεί» από τις διαδοχικές οριζόντιες μειώσεις μισθών και είναι αμφίβολο εάν θα μπορέσει να αντιδράσει θετικά στην προσπάθεια της κυβέρνησης να επιβάλει ταχύτερους ρυθμούς. Βασικές κρατικές υπηρεσίες, όπως είναι οι ελεγκτικοί μηχανισμοί ή το σύστημα Υγείας, μοιάζουν με ένα παράλυτο σώμα, που δεν είναι βέβαιο ότι θα αντιδράσει στα κεντρίσματα της κυβέρνησης για μεταρρυθμίσεις και μάλιστα με διαδικασίες-εξπρές.
Η Ελλάδα χρειάζεται χρόνο για να μπορέσει να υλοποιήσει δομικές μεταρρυθμίσεις, όπως η πάταξη της φοροδιαφυγής ή ο εκσυγχρονισμός του συστήματος προμηθειών. Για αυτό η κυβέρνηση οφείλει να παρουσιάσει ένα εθνικό σχέδιο δράσης για το πώς θέλει να είναι η Ελλάδα το 2020. Η θέσπιση ενός μεσοπρόθεσμου στόχου και η ιεράρχηση προτεραιοτήτων για την ανάκαμψη της οικονομίας και την ενίσχυση των κρατικών δομών μπορεί να κινητοποιήσουν παραγωγικές δυνάμεις και κεφάλαια.
Σε μία χώρα όπου μοναδικός ορίζοντας είναι ο τριμηνιαίος έλεγχος της Τρόικας, δεν μπορεί να γίνει κανένας σοβαρός προγραμματισμός δράσης. Τώρα χρειάζεται ένα Πρόγραμμα Δράσης για την Ελλάδα του 2020, ώστε να σχηματοποιηθεί η προοπτική εξόδου από την κρίση και να ενταθούν οι μεταρρυθμιστικές κινήσεις σε όλους τους τομείς.
ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ
http://www.e-typos.com/Opinions.aspx?id=21173&title=%25CE%25A3%25CF%2587%25CE%25AD%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25BF%2520%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25B1%2520%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD%2520%25CE%2595%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25AC%25CE%25B4%25CE%25B1%2520%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25202020%250D%250A
0 σχόλια