Του Νικου Κωνσταντάρα

Η απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να στηρίξει χώρες-μέλη που δυσκολεύονται να δανειστούν είναι σημαντικό βήμα για τη διάσωση της Ευρωζώνης. Οσα ερωτήματα και αν μένουν αναπάντητα σχετικά με τη λειτουργία και την αποτελεσματικότητα του νέου πλαισίου δανεισμού, η ύπαρξη και μόνον τέτοιας απόφασης μπορεί να αποβεί σωτήρια: αν ο πρόεδρος της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι, δεν είχε ανταποκριθεί στις προσδοκίες των αγορών, η εμπιστοσύνη στις οικονομίες των χωρών-μελών στην Ευρωζώνη και στο ίδιο το ενιαίο νόμισμα θα είχε υπονομευθεί ακόμη περισσότερο.

Η απόφαση που θωρακίζει το ευρώ, όμως, αποδεικνύει πόσο μακριά βρίσκεται η Ελλάδα σήμερα από τους περισσότερους εταίρους της. Οι νέες συνθήκες στην Ευρωζώνη δεν μας αφορούν άμεσα. Μόνο όταν η Ελλάδα (όπως και η Πορτογαλία) επιστρέψει στις αγορές θα μπορέσει να ευνοηθεί από τις παρεμβάσεις της ΕΚΤ. Η αγορά κρατικών ομολόγων από την ΕΚΤ θα συνδυάζεται με πρόγραμμα εξυγίανσης της οικονομίας, με τη συμμετοχή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου – σαν το Μνημόνιο της τρόικας στο οποίο η Ελλάδα ήδη υπάγεται, αλλά με δανεισμό από τους μηχανισμούς της Ε.Ε. και όχι από τους φορολογουμένους των χωρών-μελών.

Μπορούμε να πούμε ότι το νέο σύστημα θα βοηθήσει χώρες που αντιμετωπίζουν «ηπιότερη» κρίση από τη δική μας, οπότε η Ελλάδα δεν έχει άμεσο κέρδος από αυτό όσο δεν βελτιώνεται η κατάστασή της. Επίσης, ο Ντράγκι ξεκαθάρισε πως ενώ θέτει λιγότερο αυστηρά κριτήρια για παροχή ρευστότητας από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ακόμη δεν δέχεται τα ελληνικά ομόλογα ως ενέχυρο για την παροχή ρευστότητας σε ελληνικές τράπεζες.

Η Ελλάδα, με άλλα λόγια, έχει πολύ δρόμο να διανύσει πριν φθάσει σε σημείο να μπορεί να ωφεληθεί από τα μέτρα που υιοθετούνται για τη διάσωση του ευρώ.

Ενθαρρυντικό είναι ότι όλο και περισσότεροι Γερμανοί πολιτικοί και αναλυτές αναγνωρίζουν ότι θα ήταν ήττα με απρόβλεπτες επιπτώσεις η τυχόν έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ.

Αυτό, όμως, είναι δίκοπο μαχαίρι: εννοούν ότι αν η Ελλάδα δεν τηρήσει τις δεσμεύσεις της, αν δεν μπορεί να εφαρμόσει τις περικοπές και μεταρρυθμίσεις που θα εξισορροπήσουν τα έξοδα με τα έσοδά της, θα φταίει η ίδια για την αποτυχία της, όχι οι εταίροι της.

Το θέμα είναι ότι η Ευρώπη άργησε πολύ να αντιμετωπίσει την κρίση που πρωτοεμφανίστηκε στην Ελλάδα – με τεράστιο κόστος για την Ελλάδα, αλλά και για όλη την Ευρωζώνη. Αν τα χθεσινά μέτρα της ΕΚΤ είχαν εφαρμοστεί από την αρχή, αν οι εταίροι μας είχαν ξεκαθαρίσει ότι δεν υπάρχει περίπτωση να φύγει οποιαδήποτε χώρα από την Ευρωζώνη, αν οι ίδιοι είχαμε προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις, η κρίση δεν θα ήταν τόσο σαρωτική, δεν θα ήταν τόσο απειλητική.

ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_07/09/2012_460136