Μετάφραση

English French German Spain Italian Dutch Russian Portuguese Japanese Korean Arabic Chinese Simplified

Αρχείο

You Are Here: Home - ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ , ΔΙΕΘΝΗ , ΕΚΛΟΓΕΣ , ΗΠΑ , ΠΟΛΙΤΙΚΗ - Επιλέγοντας Πλανητάρχη (In God we trust!)

Τα ξεκάθαρα και έντονα φορτισμένα δίπολα δεν είναι ίδιον μόνο της πολιτικής. Θα λέγαμε ότι μάλλον πρόκειται για μια βαθύτερη κοινωνική ανάγκη ενός διαυγέστατου ανταγωνισμού που διαρρέει όλες τις μαζικές δράσεις. Η ευκολία στην ταύτιση μαζί με την ένταση των συναισθημάτων καθιστούν τα «αιώνια» δίπολα συστατικό στοιχεία της ανθρώπινης εξέλιξης. Γι’ αυτό άλλωστε και η πολιτική συχνά γίνεται με όρους που περισσότερο θυμίζουν ποδοσφαιρικό αγώνα παρά ιδεολογική αντιμαχία.

Οι Αμερικανικές εκλογές είναι από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα αυτού του φαινομένου. Ανεξάρτητα από το αν στην πράξη τα ιδεολογικά όρια έχουν παραβιαστεί και οι ασκούμενες πολιτικές διαφέρουν από τις θεωρητικές ρίζες που εκπροσωπούν, το εκλογικό δίπολο παραμένει ισχυρό. Στο βαθμό μάλιστα που οι αποφάσεις του εκάστοτε πλανητάρχη επηρεάζουν τις ζωές όλων μας, η εσωτερική τους σύγκρουση αποκτά στοιχεία...τελικού μουντιάλ!


Η τωρινή μάχη δίνεται μέσα σε ένα ιδιαίτερο περιβάλλον με το μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης να βρίσκεται υπό αμφισβήτηση, τις κοινωνίες να στενάζουν κάτω από την πίεση της λιτότητας και τις συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή να συνδυάζουν την ελπίδα της «άνοιξης» με την απογοήτευση της καταπίεσης και της τρομοκρατίας. Σε αυτές τις συνθήκες οι υποψήφιοι πρόεδροι των ΗΠΑ κινούνται σε διαφορετικά μήκη κύματος σε ένα εύρος θεμάτων.

Η μετριοπάθεια Ομπάμα στο διεθνή στίβο και η έστω και νωχελική προσπάθεια απεγκλωβισμού των ΗΠΑ από τα, ανά την υφήλιο, ανοικτά μέτωπα, βρίσκεται σε απόσταση από την συνεπή πιο επιθετική στάση των ρεπουμπλικανών που σε συνδυασμό με τη σχετική άγνοια Ρόμνεϊ ανοίγει παρά κλείνει ζητήματα στην παγκόσμια γεωστρατηγική σκακιέρα.

Η διάχυτη θρησκοληψία, η τιμωρητικότητα κι ο υπερσυντηρητισμός σημαντικού μέρους των ρεπουμπλικανών σε μια σειρά κοινωνικών ζητημάτων από τις εκτρώσεις και την θανατική ποινή έως την οπλοκατοχή και το κοινωνικό κράτος (με τη φιλοδοξία της γενικευμένης υγειονομικής κάλυψης να προσκρούει στα δημοσιονομικά δεδομένα) είναι ένα διαρκές πεδίο σύγκρουσης των δυο πλευρών που αναβίωσε και σε αυτή την διαδικασία με αφορμή δηλώσεις, προθέσεις και προτάσεις στελεχών τους.

Όσο για το οικονομικό πεδίο, κυρίαρχο ζήτημα των καιρών, οι περιορισμοί της πολιτικής Ομπάμα για ατέρμονη ποσοτική χαλάρωση με καθυστερήσεις και αναστολές στο κομμάτι της δημοσιονομικής προσαρμογής αλλά και της στοχευμένης αναπτυξιακής παρέμβασης, έρχεται να συγκρουστεί με τις πιο φιλελεύθερες επιλογές Ρόμνεϊ για μείωση της φορολογίας και τόνωση της επιχειρηματικότητας.

Ταύτιση με επιμέρους πολιτικές μπορεί να υπάρχει αλλά όταν κύριο μέλημα σου παραμένει το εγχώριο συμφέρον, οι θεωρητικές ή ιδεοληπτικές συμφωνίες οφείλουν πρώτιστα να προσκρούουν στις άμεσες επιπτώσεις κάθε επιλογής στα εθνικά σου ζητήματα. Κυρίως βέβαια μια χώρα με στρατηγικούς στόχους αναζητά τις βέλτιστες δυνατές κινήσεις για την εκμετάλλευση κάθε πιθανής εξέλιξης ή τουλάχιστον αυτό θα έπρεπε να γίνεται, ανεξαρτήτως προσωπικών προτιμήσεων.

Κων/νος Μανίκας
Οικονομολόγος – Ψυχολόγος

Share

0 σχόλια

Leave a Reply

SYNC BLOGS