Ίσως θα πρέπει να ανατρέξω πολλές δεκαετίες πίσω για να βρω κάποιο κρισιμότερο καλοκαίρι για την Ευρώπη. Εντάξει, τώρα μπορεί να μη μας απειλεί πόλεμος (όπως, ας πούμε, το καλοκαίρι του 1939) αλλά ο κίνδυνος του οικονομικού κραχ είναι πλέον ορατός. Το δυστύχημα είναι ότι τόσο οι πόλεμοι όσο και οι οικονομικές κρίσεις δεν αποτελούν φυσικά φαινόμενα, ούτε θεομηνίες. Είναι το αποτέλεσμα καταστροφικών επιλογών των ανθρώπων.

Και τέτοιου τύπου επιλογές οδηγούν σήμερα την Ευρώπη στον γκρεμό - κατά σύμπτωση, μάλιστα, για τρίτη συνεχόμενη φορά μέσα σε εκατό χρόνια με βασική ευθύνη της Γερμανίας!.. Όσοι αμφισβητούν τον κίνδυνο δεν έχουν παρά να ανατρέξουν στη συνέντευξη του Μάριο Ντράγκι, προέδρου της ΕΚΤ, στη «Monde» της 22-23 Ιουλίου. Τι λέει ο Ντράγκι; Κάτι ειλικρινά ανατριχιαστικό.

Ότι η λύση για τη σημερινή κρίση δεν είναι μια ανάκαμψη κεϊνσιανού τύπου με τόνωση της ρευστότητας και των επενδύσεων αλλά οι περίφημες «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις». Με άλλα λόγια, ο πρόεδρος της ΕΚΤ - στον οποίο η έγκυρη «Bild» έχει απονείμει τον τίτλο του «επίτιμου Γερμανού» - προκρίνει να αντιμετωπίσουμε ένα άμεσο πρόβλημα με μια... μακροπρόθεσμη λύση!

Και προσθέτει: «Στις έκτακτες σημερινές συνθήκες είναι απαραίτητο να πάρει η ΕΚΤ θέση σε ζητήματα που δεν μπορούν να ρυθμιστούν από τη νομισματική πολιτική, όπως αυτά των υψηλών δημόσιων ελλειμμάτων, της έλλειψης ανταγωνιστικότητας ή των αβίωτων ανισορροπιών, από τη στιγμή που μπορεί να υπάρξει κίνδυνος για τη χρηματιστική σταθερότητα».

Πράγμα που σημαίνει ότι ο πρόεδρος αποδέχεται ότι έχουμε «έκτακτες συνθήκες» (πάλι καλά!..), όπως επίσης ότι σε τέτοιες συνθήκες δεν αρκεί η νομισματική πολιτική. Αλλά τα ζητήματα στα οποία διευρύνεται το ενδιαφέρον του δεν είναι η ύφεση, ούτε η ανεργία, ούτε η κοινωνική και οικονομική αποδιάρθρωση. Δεν είναι, δηλαδή, η ίδια η κρίση. Είναι η οικοδόμηση μιας «οικονομικής ισορροπίας» συγκεκριμένου τύπου, αυτήν που προκρίνουν οι «αγορές» και η Γερμανία. Δυστυχισμένη Ευρώπη.

Είναι σαν να λέμε ότι έπιασε φωτιά το σπίτι του διπλανού, κινδυνεύει να καεί όλη η γειτονιά, κι εσύ αντί να στείλεις την Πυροσβεστική εξετάζεις αν ο γείτονας έχει αποδώσει ΦΠΑ, αν χρωστάει ένσημα στο ΙΚΑ και αν οι πυροσβέστες έχουν όλοι προσληφθεί με διαγωνισμό του ΑΣΕΠ.

Η δυστυχία είναι ακριβώς αυτή. Όχι ότι ο Ντράγκι και οι λοιποί είναι απλώς κατώτεροι των περιστάσεων. Αλλά ότι έχουν αποδεχθεί τη βασική γερμανική αντίληψη που λέει ότι η κρίση δεν είναι παρά η αναπόφευκτη τιμωρία για την αμαρτία. Κι αφού ο γείτονας δεν αποδίδει ΦΠΑ, δεν πάει να γίνει στάχτη το παλιόσπιτο!..


ΠΗΓΗ: ΤΑ ΝΕΑ
http://www.tanea.gr/empisteytika/?aid=4740812