Του Νότη Παπαδόπουλου

«Για να κόψουμε τα 11,5 δισ. ευρώ από τους προϋπολογισμούς των δύο επόμενων ετών θα πρέπει να ισοπεδώσουμε όλο το κοινωνικό κράτος», μου έλεγε υπουργός του ΠΑΣΟΚ που είχε δουλέψει σκληρά για να περάσουν οι μεταρρυθμίσεις.

Το ότι η γερμανική συνταγή λιτότητας δεν βγαίνει, έχει γίνει απολύτως σαφές σε όλο τον πλανήτη. Ακόμη και το ΔΝΤ πιέζει πλέον τη Μέρκελ να αλλάξει μυαλά και τον Ντράγκι της ΕΚΤ να φανεί πιο τολμηρός αγοράζοντας ομόλογα χωρών του ευρωπαϊκού Νότου που βρίσκονται στο στόχαστρο των αγορών.

Αυτό όμως δεν δίνει το δικαίωμα στην Αθήνα να αρνείται τις μεταρρυθμίσεις στον δημόσιο τομέα που - υπήρχε ή δεν υπήρχε το Μνημόνιο - θα έπρεπε να τις είχαμε υλοποιήσει ήδη.

Για ποιο λόγο δηλαδή θα πρέπει να συνεχίσουν να υπάρχουν εκατοντάδες υπηρεσίες του Δημοσίου που ιδρύθηκαν κάποτε για ρουσφετολογικούς λόγους και τα «δικά μας παιδιά» που διορίστηκαν σε αυτές να εξακολουθούν να πληρώνονται από το υστέρημα του πολίτη;

Γιατί η Ελλάδα να έχει τη μεγαλύτερη δαπάνη κατά κεφαλήν για φάρμακα σε όλη την Ευρώπη, τους περισσότερους δασκάλους στην Ευρώπη και τους περισσότερους «τυφλούς» και «ανάπηρους» σε όλη την Ευρώπη;

Η κυβέρνηση έχει καταλάβει πολύ καλά ότι εάν δεν δείξουμε πως είμαστε διατεθειμένοι να εκσυγχρονίσουμε το κράτος μας, να ιδιωτικοποιήσουμε σπάταλες δημόσιες επιχειρήσεις μας και να παραγάγουμε ελληνικά προϊόντα σε ανταγωνιστικές διεθνώς τιμές, δεν πρόκειται να μας ανεχθούν για πολύ ακόμα.

Γιατί δηλαδή να μην πουληθούν σε ιδιώτες κάποιες μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της ΔΕΗ, έτσι ώστε να βρει κεφάλαια η επιχείρηση να εκσυγχρονίσει τις αναχρονιστικές υποδομές της και να υπάρξει ανταγωνισμός τιμών, που θα είναι προς όφελος του πολίτη; Θα ακριβύνει το ρεύμα που είναι σήμερα επιδοτούμενο, λένε οι συνδικαλιστές. Μπορεί. Αλλά θα μειωθούν τα ελλείμματα της ΔΕΗ και θα πάνε να δουλέψουν αλλού οι περισσευούμενοι εργαζόμενοι.

Η συνταγή της τρόικας δεν βγαίνει εάν δεν υπάρξει επιμήκυνση του χρόνου προσαρμογής της Ελλάδας. Κανείς όμως δεν θα σκεφτεί καν να μας δώσει αυτή την παράταση ζωής - που σημαίνει και νέα χρήματα από τους «17» της ΕΕ - αν δεν σηκώσουμε τα μανίκια και δείξουμε ότι θέλουμε πάση θυσία να μείνουμε στην Ευρώπη.

ΠΗΓΗ: ΤΑ ΝΕΑ
http://www.tanea.gr/aixmes/?aid=4740037