Του Κωστή Πλάντζα
Ο προϋπολογισμός δεν στερεί απλώς και την τελευταία ελπίδα από τον έλληνα πολίτη. Δίνει το καλύτερο επιχείρημα και στους «εχθρούς» της χώρας, να πιέζουν για να οδηγηθεί στην πλήρη κατάρρευση και χρεοκοπία.
Ο προϋπολογισμός, με απλά λόγια μας λέει: ακόμα μεγαλύτερες μειώσεις μισθών, και στον δημόσιο αλλά και στον ιδιωτικό τομέα. Ακόμα περισσότεροι φόροι και, επειδή μας «τελείωσαν» οι έμμεσοι, τους "ρίχνουμε" στο εισόδημα και στα ακίνητα. Ούτε κουβέντα για πάταξη της φοροδιαφυγής.
Και τι έγινε λοιπόν; Γέμισαν τα κρατικά ταμεία; Αστεία πράγματα. Η ύφεση βαθαίνει, το ΑΕΠ μικραίνει, ελλείμματα και χρέη θα μεγαλώνουν ως ποσοστό του –όσο και αν μειώνονται σε απόλυτους αριθμούς.
Τα νούμερα «δεν βγαίνουν». Το βλέπουν όλοι, το βλέπουν και οι ξένοι. Γερμανοί συνάδελφοι από το τηλεοπτικό δίκτυο ZDF με τους οποίους μίλαγα, με ρωτούσαν πώς τα δέχεται αυτά η Τρόικα. Μία εξήγηση δίνω: αγοράζουν χρόνο. Όχι παραπάνω από τρεις μήνες. Μπορεί κάτι να θέλουν να ετοιμάσουν ή κάτι να περιμένουν.
Όποιος διαβάσει τον κρατικό προϋπολογισμό θα καταλάβει πως γράφτηκε στο πόδι, ίσα-ίσα για να βγουν τα νούμερα. Ωστόσο 3,5 δισ. είναι στον αέρα και τα κρυφά μέτρα, τουλάχιστον 600 εκατ. ευρώ.
Το χειρότερο; Είναι έωλες οι προβλέψεις για τιμάριθμο και ανάπτυξη (βλ. «ύφεση»). Πληθωρισμός 0,6% ούτε στα όνειρά μας, όσο και αν θέλουμε να ελπίζουμε πως θα ζήσουμε με τα μισά των μισών που θα παίρνουμε για μισθό. Προϋπολογισμός ύφεσης και πείνας, κυρίως όμως αδιέξοδος.
Μισό χρόνο τώρα επιμένω πως «λύσεις υπάρχουν και χωρίς λεφτά». Πριν καν μπούμε στο Μνημόνιο, αρχές του 2010, με το άρθρο μου αυτό τόνιζα πως, παρά τα μέτρα λιτότητας, η «φτώχεια ιδεών» για αναπτυξιακά μέτρα μηδενικού δημοσιονομικού κόστους είναι η αιτία που μας οδηγεί στη χρεοκοπία. Είναι δυνατόν πχ να απαγορεύεται να χτίσεις, επειδή κόλλησαν οι εντάξεις στο σχέδιο πόλεως και εγκλωβίστηκαν όλοι στις υψηλές τιμές του παρελθόντος; Πώς θα δουλέψει η οικοδομή; Με… φοροαπαλλαγές;
Ο Προϋπολογισμός λέει ότι θα φτωχύνουμε. Το ξέραμε… Αλλά από ιδέες, ήδη πτωχεύσαμε. Μόνο φόρους. Και το Ελληνικό στα αζήτητα, οι τιμές στο Θεό, το Μνημόνιο σε αδιέξοδο, όπως ακριβώς τα΄χα προβλέψει στο άρθρο αυτό. «Αποκρατικοποιήσεις 50 δισ. … δεν υπάρχουν" έλεγα και τότε. "Οι θυσίες δεν θα φτάνουν" έγραφα και τόνιζα πού θα κριθεί ο Ευάγγελος Βενιζέλος και το Μνημόνιο.
Δυστυχώς, τώρα πρέπει να επαναλάβω και αυτό που έγραφα στο τελευταίο άρθρο μου: Μην ψάχνετε αλλού τη λύση. Η λύση στην κρίση είστε εσείς οι ίδιοι...
Μην περιμένετε τίποτα από το Κράτος, παρά μόνο από τους δίπλα σας. Όπως σε μια οικογένεια πχ που ο 35ρης γιος ζούσε από χαρτζιλίκι της μάνας του. Αν η μάνα του πάθει, ας πούμε, εγκεφαλικό και οι γιατροί την κρατάνε «στα μηχανήματα», πρέπει και ο γιος να βρει μόνος του λύση. Έχασε το χαρτζηλίκι, προφανώς πρέπει ξαφνικά να δουλέψει. Το νοσοκομείο και οι νοσοκόμες της μάνας του όμως έχουν έξοδα, πρέπει να βρει και να τα καλύψει. Δεν επιτρέποναι φθηνές λύσεις του στυλ «τραβήξτε την πρίζα». Μπορεί να ζητήσει βοήθεια από την αδελφή του, μπορεί να κάνει δεύτερη δουλειά, μπορεί να πλύνει σκαλιά ή να κοιμάται το βράδυ στα πόδια της άρρωστης μάνας του -για να μη πληρώνει νυχτερινή αποκλειστική. Βρίσκει εμπόδια αλλά πρέπει να τα ξεπεράσει, δεν μπορεί να περιμένει το θαύμα, πρέπει να κάνει τα πάντα για να τη σώσει και να σωθεί.
Και ο νέος προϋπολογισμός του Κράτους μάς δείχνει πως το ίδιο πρέπει να κάνουμε και οι έλληνες που ζούμε σε αυτή τη χώρα, από αυτήν τη χώρα.
ΠΗΓΗ: ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
http://www.protothema.gr/blogs/blogger/post/?aid=150093
Ο προϋπολογισμός δεν στερεί απλώς και την τελευταία ελπίδα από τον έλληνα πολίτη. Δίνει το καλύτερο επιχείρημα και στους «εχθρούς» της χώρας, να πιέζουν για να οδηγηθεί στην πλήρη κατάρρευση και χρεοκοπία.
Ο προϋπολογισμός, με απλά λόγια μας λέει: ακόμα μεγαλύτερες μειώσεις μισθών, και στον δημόσιο αλλά και στον ιδιωτικό τομέα. Ακόμα περισσότεροι φόροι και, επειδή μας «τελείωσαν» οι έμμεσοι, τους "ρίχνουμε" στο εισόδημα και στα ακίνητα. Ούτε κουβέντα για πάταξη της φοροδιαφυγής.
Και τι έγινε λοιπόν; Γέμισαν τα κρατικά ταμεία; Αστεία πράγματα. Η ύφεση βαθαίνει, το ΑΕΠ μικραίνει, ελλείμματα και χρέη θα μεγαλώνουν ως ποσοστό του –όσο και αν μειώνονται σε απόλυτους αριθμούς.
Τα νούμερα «δεν βγαίνουν». Το βλέπουν όλοι, το βλέπουν και οι ξένοι. Γερμανοί συνάδελφοι από το τηλεοπτικό δίκτυο ZDF με τους οποίους μίλαγα, με ρωτούσαν πώς τα δέχεται αυτά η Τρόικα. Μία εξήγηση δίνω: αγοράζουν χρόνο. Όχι παραπάνω από τρεις μήνες. Μπορεί κάτι να θέλουν να ετοιμάσουν ή κάτι να περιμένουν.
Όποιος διαβάσει τον κρατικό προϋπολογισμό θα καταλάβει πως γράφτηκε στο πόδι, ίσα-ίσα για να βγουν τα νούμερα. Ωστόσο 3,5 δισ. είναι στον αέρα και τα κρυφά μέτρα, τουλάχιστον 600 εκατ. ευρώ.
Το χειρότερο; Είναι έωλες οι προβλέψεις για τιμάριθμο και ανάπτυξη (βλ. «ύφεση»). Πληθωρισμός 0,6% ούτε στα όνειρά μας, όσο και αν θέλουμε να ελπίζουμε πως θα ζήσουμε με τα μισά των μισών που θα παίρνουμε για μισθό. Προϋπολογισμός ύφεσης και πείνας, κυρίως όμως αδιέξοδος.
Μισό χρόνο τώρα επιμένω πως «λύσεις υπάρχουν και χωρίς λεφτά». Πριν καν μπούμε στο Μνημόνιο, αρχές του 2010, με το άρθρο μου αυτό τόνιζα πως, παρά τα μέτρα λιτότητας, η «φτώχεια ιδεών» για αναπτυξιακά μέτρα μηδενικού δημοσιονομικού κόστους είναι η αιτία που μας οδηγεί στη χρεοκοπία. Είναι δυνατόν πχ να απαγορεύεται να χτίσεις, επειδή κόλλησαν οι εντάξεις στο σχέδιο πόλεως και εγκλωβίστηκαν όλοι στις υψηλές τιμές του παρελθόντος; Πώς θα δουλέψει η οικοδομή; Με… φοροαπαλλαγές;
Ο Προϋπολογισμός λέει ότι θα φτωχύνουμε. Το ξέραμε… Αλλά από ιδέες, ήδη πτωχεύσαμε. Μόνο φόρους. Και το Ελληνικό στα αζήτητα, οι τιμές στο Θεό, το Μνημόνιο σε αδιέξοδο, όπως ακριβώς τα΄χα προβλέψει στο άρθρο αυτό. «Αποκρατικοποιήσεις 50 δισ. … δεν υπάρχουν" έλεγα και τότε. "Οι θυσίες δεν θα φτάνουν" έγραφα και τόνιζα πού θα κριθεί ο Ευάγγελος Βενιζέλος και το Μνημόνιο.
Δυστυχώς, τώρα πρέπει να επαναλάβω και αυτό που έγραφα στο τελευταίο άρθρο μου: Μην ψάχνετε αλλού τη λύση. Η λύση στην κρίση είστε εσείς οι ίδιοι...
Μην περιμένετε τίποτα από το Κράτος, παρά μόνο από τους δίπλα σας. Όπως σε μια οικογένεια πχ που ο 35ρης γιος ζούσε από χαρτζιλίκι της μάνας του. Αν η μάνα του πάθει, ας πούμε, εγκεφαλικό και οι γιατροί την κρατάνε «στα μηχανήματα», πρέπει και ο γιος να βρει μόνος του λύση. Έχασε το χαρτζηλίκι, προφανώς πρέπει ξαφνικά να δουλέψει. Το νοσοκομείο και οι νοσοκόμες της μάνας του όμως έχουν έξοδα, πρέπει να βρει και να τα καλύψει. Δεν επιτρέποναι φθηνές λύσεις του στυλ «τραβήξτε την πρίζα». Μπορεί να ζητήσει βοήθεια από την αδελφή του, μπορεί να κάνει δεύτερη δουλειά, μπορεί να πλύνει σκαλιά ή να κοιμάται το βράδυ στα πόδια της άρρωστης μάνας του -για να μη πληρώνει νυχτερινή αποκλειστική. Βρίσκει εμπόδια αλλά πρέπει να τα ξεπεράσει, δεν μπορεί να περιμένει το θαύμα, πρέπει να κάνει τα πάντα για να τη σώσει και να σωθεί.
Και ο νέος προϋπολογισμός του Κράτους μάς δείχνει πως το ίδιο πρέπει να κάνουμε και οι έλληνες που ζούμε σε αυτή τη χώρα, από αυτήν τη χώρα.
ΠΗΓΗ: ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
http://www.protothema.gr/blogs/blogger/post/?aid=150093
0 σχόλια