Του Δημήτρη Μαύρου

Οι μακροοικονομικοί δείκτες της χώρας φαίνονται να βελτιώνονται. Αυτό αντανακλάται στο γενικότερο κλίμα που επικρατεί στο διεθνές τοπίο για την Ελλάδα. Αντανακλάται επίσης στις πρώτες ιδιωτικοποιήσεις, σε σχέση με το «άνυδρο» παρελθόν, αλλά και στις επενδυτικές διαθέσεις μεγάλων εύρωστων χωρών, που θα ήθελαν να αξιοποιήσουν πολλά από τα πλεονεκτήματα του τόπου μας.

Το κλίμα αισιοδοξίας που δημιουργείται έτσι, συμπορεύεται με την αγωνιώδη -σχεδόν εκβιαστική- ανάγκη των πολιτών να πιαστούν από κάπου για να νιώσουν έστω και κάποια μικρή έμμεση ανακούφιση. Και μέχρι εδώ καλά. Την ίδια στιγμή, όμως, η προσωπική και επιχειρηματική καθημερινότητα όχι μόνο δεν βελτιώνεται αλλά, το αντίθετο, χειροτερεύει. Είναι η στιγμή που η ψαλίδα μεγαλώνει, καθώς τη χώρα ανεβαίνει αργά και νωχελικά, ενώ οι πολίτες απομακρύνονται πέφτοντας με ελεύθερη πτώση.

Και εδώ βρίσκεται ένα ακόμα κρίσιμο σημείο που εγκυμονεί θανάσιμους κινδύνους για την κυβέρνηση. Η κόντρα των προσδοκιών/υπεραισιοδοξίας με την αγανάκτηση/αδικία που νιώθει κανείς όταν κάπου αλλού φαίνεται να δημιουργούνται ευκαιρίες, ενώ εκείνος, αφενός δεν βρίσκεται δίπλα τους και, αφετέρου, δεν έχει δυνάμεις για να αντέξει μέχρι οι καρποί να φτάσουν σε αυτόν.

ΠΗΓΗ: REAL
http://www.real.gr/DefaultArthro.aspx?page=blogitem&eid=26&id=237752