.png "English"){kind=small}
Είναι λοιπόν εξαιρετικά παρήγορο ότι και στο θέμα της φοροδιαφυγής αξιοποιούμε επιτέλους πρότυπα επιτυχημένων μοντέλων του εξωτερικού. Η επιτυχημένη λειτουργία του IRS στις ΗΠΑ μπορεί να αποτελέσει αποτελεσματικό μπούσουλα και για τη χώρας μας, ακόμα κι αν υπάρχουν πρακτικές (τεχνολογικές, διοικητικές) και δομικές (διάρθρωση και κατακερματισμός αγοράς) διαφορές στο γενικότερο οικονομικοκοινωνικό πλαίσιο.
Το πολύ θετικό
είναι ότι μέσω της χρήσης μιας σειράς τεχνικών μεθόδων προσέγγισης του
πραγματικού εισοδήματος (ρευστότητα, καταθέσεις, δαπάνες) πορευόμαστε προς την πλήρη
χρήση του περιουσιολογίου. Θα θέλαμε όμως αρχικά να επισημάνουμε δυο από
τις πιθανές πηγές εμφάνισης πλασματικού εισοδήματος, που θα μπορούσαμε
σχηματικά να ορίσουμε ως η «φοροδιαφυγή» (γιατί μόνο τέτοια δεν είναι!) της
κρίσης.
Όταν οι επιβαρύνσεις
των τελευταίων ετών ή η κατακρήμνιση του τζίρου επαγγελματιών κι
επιχειρήσεων οδηγούν όσους πολίτες διαθέτουν ακόμα κάποιες καταθέσεις να
αποσύρουν σημαντικό μέρος τους για να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους
(φορολογικές, ασφαλιστικές), θα ήταν τουλάχιστον ιλαρό να προσμετρώνται αυτά τα
ήδη φορολογημένα ποσά (και ως αρχικό εισόδημα και ως φόρος τόκων), στον
υπολογισμό του ετήσιου εισοδήματος και να ξαναφορολογούνται (για τους ελευθ.
επαγγελματίες μάλιστα με 26% από το πρώτο ευρώ!).
Εξίσου σημαντικές
στρεβλώσεις μπορεί να προκύψουν κι από τον τρόπο αντιμετώπισης της ενδοοικογενειακής
στήριξης που είναι ένα από τα πιο ιδιαίτερα χαρακτηριστικά διατήρησης της
κοινωνικής συνοχής αυτές τις δύσκολες ώρες. Ακίνητα που αγοράστηκαν στο όνομα
των παιδιών με στεγαστικά δάνεια τα οποία εγγυήθηκαν οι γονείς (και
προφανώς αυτοί τα εξυπηρετούν) ή νεαρά ζευγάρια που είτε λόγω ανεργίας, είτε
λόγω δραστικού περιορισμού εισοδημάτων προσβλέπουν στην οικογενειακή υποστήριξη
για την αποπληρωμή των δόσεων ή των ασφαλιστικών εισφορών (αν πχ διαθέτουν
ένα κατάστημα).
Ακριβώς επειδή
εντός της κρίσης αυτό που ο καθένας αναζητεί είναι λύσεις επιβίωσης με
την κατοικία και την υγεία (αντίστοιχα στεγαστικά δάνεια και ασφαλιστικές
εισφορές) να αποτελούν το κύριο μέλημα όλων, η φορολογική προσέγγιση,
τουλάχιστον για αυτή την περίοδο, καλό θα ήταν να είναι πιο ανθρωποκεντρική
και ταυτόχρονα πιο ορθολογική από καθαρά τεχνοκρατική (δήλωση δωρεάς και φορολόγηση για κάθε μορφή στήριξης!). Άλλωστε οι πολιτικές
φέρνουν μόνιμο αποτέλεσμα όταν κατορθώνουν να αποτυπώνουν τις κοινωνικές
διεργασίες ή και προηγούνται αυτών, όχι όταν έπονται ή αδιαφορούν για
αυτές!
Κων/νος Μανίκας
Οικονομολόγος – Ψυχολόγος
0 σχόλια