Σε γενικές γραμμές ουδέποτε έχω συμμετάσχει στην συζήτηση της δραχμολογίας. Τα τελευταία δύο χρόνια δεν έχω ποτέ γράψει οτιδήποτε που να υπονοεί ότι βλέπω την δραχμή να επανέρχεται. Αν μη τι άλλο, έχω πει πάρα πολλές φορές ότι δραχμές θα δούμε μόνο στο μουσείο.
Ακόμα και σήμερα, στην κατάσταση που είμαστε, δραχμές δεν βλέπω στον ορίζοντα. Πέραν των νομικών προβλημάτων που σχετίζονται με τις ευρωπαϊκές συνθήκες, η επανακυκλοφορία της δραχμής δεν θα μας λύσει κανένα πρόβλημα. Αν εκτιμούσα ότι η δραχμή θα μας έλυνε κάποιο πρόβλημα, δεν θα είχα κανένα πρόβλημα να το πω και να το αναλύσω, αλλά δεν το βλέπω.
Το 2007-2008 είχα γράψει μερικά άρθρα για δραχμές, αλλά όχι διότι θα μας πέταγε έξω η Ευρώπη, αλλά διότι οι ανίκανοι πολιτικοί μας θα το επιδίωκαν, σαν μια λαϊκιστική απάντηση στο αδιέξοδο της κατάστασης.
Ευτυχώς όμως έχω διαψευστεί προς αυτό. Οι περισσότεροι πολιτικοί παράγοντες δεν έχουν τελικά επιδιώξει να δούμε δραχμές, άσχετα αν ορισμένοι θα το ήθελαν κρυφά μέσα τους. Επίσης θετικό είναι το ότι σε ποσοστό τουλάχιστον 70-80%, ο μέσος πολίτης δεν θέλει να επιστρέψει στην δραχμή. Άρα το ευρώ είναι εδώ για να μείνει και ότι και να λένε και να κάνουν ορισμένοι, ευρώ θα έχουμε και οποίος θέλει δραχμές, θα πρέπει να περάσει μια βόλτα από το νομισματικό μουσείο.
Αν θα δούμε δραχμές, θα είναι διότι θα έχει διαλυθεί η νομισματική ζώνη του ευρώ και τίποτα λιγότερο. Κανέναν δεν συμφέρει η επιστροφή στα πρώην τοπικά μας νομίσματα για λόγους που έχω αναφέρει πολλές φορές. Ιδίως δε δεν συμφέρει την ίδια την Γερμανία. Επειδή ακριβώς δεν συμφέρει κανέναν, θα κάνουν όλοι ό,τι είναι δυνατόν να μην διαλυθεί αυτή η νομισματική ένωση.
Είμαι απολύτως πεπεισμένος ότι κανένας στην Ευρώπη δεν θέλει να δει μια Ελλάδα σε αναρχία. Είμαι επίσης απόλυτος σίγουρος ότι άπαντες στην Ευρώπη ξέρουν πολύ καλά ότι το πρόγραμμα θεραπείας που μας έχουν υποδείξει δεν θα λειτουργήσει.
Αλλά το αν πετύχει το πρόγραμμα δεν είναι τόσο σημαντικό. Σημαντικό είναι να γίνουν πολλές από τις διαρθρωτικές αλλαγές που αρνούμαστε να κάνουμε, άσχετα αν το μνημόνιο δεν μας λύσει το ταμειακό κομμάτι της εξίσωσης.
Όσον αφορά το ταμειακό κομμάτι, όλοι νομίζω ξέρουν περίπου τι θα πρέπει να γίνει στην Ελλάδα να ορθοποδήσει, άσχετα αν δεν το λένε δημοσίως. Και επειδή εκτιμώ ότι όλοι το γνωρίζουν, θα γίνει, διότι απλά δεν μπορεί να γίνει κάτι το διαφορετικό. Και αυτό που θα πρέπει να γίνει για να λυθεί το ταμειακό πρόβλημα της Ελλάδος είναι να ανακεφαλαιοποιηθούν σωστά οι τράπεζες, να γίνει επιπλέον κούρεμα στο χρέος μας και τέλος, ένα mini σχέδιο Marshall της τάξεως των 20 δισ. ευρώ περίπου.
Άλλα για να έχουμε δικαίωμα να ζητήσουμε αυτούς τους πόρους, θα πρέπει και εμείς να έχουμε κάνει σοβαρή δουλειά από την πλευρά μας. Θα πρέπει να υπάρχει κάποια κυβέρνηση στην εξουσία που δεν λέει τρέλες, που έχει συνέπεια λόγου και δεν λέει το ένα πράγμα το πρωί και άλλο το βράδυ. Θα πρέπει να γίνει προσπάθεια να εφαρμόσουμε το μνημόνιο, άσχετα αν δεν θα μας λύσει το ταμειακό πρόβλημα. Είναι σημαντικό να γίνουν οι περισσότερες αλλαγές στο μνημόνιο, όχι διότι μας το λένε οι Ευρωπαίοι, αλλά για να γίνουμε εμείς καλύτεροι.
Η Ευρώπη θα είναι παντελώς διαφορετική σε 12 μήνες από τώρα. Ακόμα και η Γαλλία εκτιμώ ότι θα γονατίσει σε μερικούς μήνες. Η ομοσπονδοποίηση της Ευρώπης είναι προ των πυλών, διότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Και για να είμαστε σε αυτό το άρμα, θα πρέπει να σταθούμε όρθιοι μέχρι να συντελεστεί.
Και το μόνο που εμείς θα πρέπει να κάνουμε για να παραμείνουμε στο άρμα της Ευρώπης, είναι να ψηφίσουμε κάποιους που δεν λένε τρέλες και να σχηματιστεί μια σταθερή κυβέρνηση, για να μπορεί να μπορεί να υπάρχει πολιτική σταθερότητα τουλάχιστον για τους επόμενους 12 μήνες.
Αρκεί δηλαδή να έχουμε μια σταθερή κυβέρνηση από την Δευτέρα και εκτιμώ ότι όλα θα πάνε καλά σε βάθος χρόνου. Αλλά θα πρέπει και εμείς να κάνουμε το καθήκον μας και να αλλάξουμε το πως λειτουργεί αυτό το κράτος (κωδικός αναδιάρθρωση), να μειώσουμε τη διαφθορά και να δείξουμε σοβαρότητα, προκειμένου κάποιοι άλλοι στην Ευρώπη να μην νιώθουν ότι είμαστε χαμένη υπόθεση.
Άρα ψηφίστε με σύνεση αυτή την Κυριακή και μην σκέφτεστε μικροπολιτικά, διότι κανένας πολιτικός και κανένα κόμμα στην Ελλάδα δεν μπορεί να μας βγάλει από την κρίση, χωρίς την βοήθεια της Ευρώπης. Αλλά για να μπορούμε να διεκδικήσουμε αυτή τη βοήθεια από την Ευρώπη, θα πρέπει να δείξουμε σοβαρότητα, συνέπεια λόγου και να επιδείξουμε σταθερότητα.
ΠΗΓΗ: CAPITAL.GR
http://www.capital.gr/jArticle.asp?id=1530356
0 σχόλια