Της Ξένιας Kουναλάκη

Το ΠΑΣΟΚ εκτός από την εκλογική απίσχνανσή του βιώνει πλέον και την ουσιαστική μετεξέλιξή του σε μικρό, κεντροαριστερό κόμμα. Αυτό διαπιστώνει κανείς αν συγκρίνει τη συμπεριφορά του ως κυβερνητικού εταίρου με αυτή της νεοσύστατης ΔΗΜΑΡ, η οποία αποδεικνύεται πολύ σοβαρότερη και σαφώς πιο υπεύθυνη σε σχέση με το πάλαι ποτέ κόμμα εξουσίας.

Δημοσιογράφοι που καλύπτουν τις εσωκομματικές διεργασίες περιγράφουν μία εικόνα πλήρους αποσύνθεσης στους διαδρόμους της Ιπποκράτους, που απ’ ό,τι φαίνεται -ελέω κομματικής χρεοκοπίας- σύντομα θα ξαναμετακομίσει στα παλιά λημέρια της Χαριλάου Τρικούπη. Τσιγαράκι, διάχυτη πολυ - και παραφωνία, αντεγκλήσεις μέσω τουίτερ· παρελθόν αποτελούν οι παλιές καλές ημέρες της υγιεινής ζωής, του κανό εσωτερικών χώρων και της κομματικής πειθαρχίας. Τώρα αρχίζει το πραγματικό κουπί για το Κίνημα.

Όλοι οι πολιτικοί αναλυτές περίμεναν ότι η ΔΗΜΑΡ θα αναδειχθεί στον πλέον αδύναμο κρίκο της κυβέρνησης. Με ιστορικό διασπάσεων και εγγενείς πολυτασικές καταβολές, το κόμμα του Φώτη Κουβέλη ήταν εξ ορισμού το πιο ευάλωτο σε εσωτερικούς τριγμούς, ειδικά ενόψει δύσκολων αποφάσεων και αντιλαϊκών μέτρων.

Παρ’ όλα αυτά το κόμμα του Ευάγγελου Βενιζέλου είναι αυτό που συγκλονίζεται με την πρώτη ευκαιρία από τις αλλαγές στον νόμο για τα ΑΕΙ μέχρι τις επαφές με την τρόικα και την πολιτική διαπραγμάτευση. Σαν να μην έφτανε η σοβούσα αντάρα στο ΠΑΣΟΚ με αφορμή τον νόμο Διαμαντοπούλου, την κατάσταση ήρθε να οξύνει η χθεσινή παρέμβαση του Γιώργου Παπανδρέου, ο οποίος ζήτησε καταψήφιση των αλλαγών ή της «αντιμεταρρύθμισης», όπως βαφτίστηκαν οι τροπολογίες. Τάχθηκε έτσι στο πλευρό των πρωτοκλασάτων στελεχών (Χρυσοχοΐδη, Λοβέρδου, Ραγκούση, Διαμαντοπούλου, Μόσιαλου) εναντίον του νυν προέδρου, ο οποίος κατηγορείται για ενδοτισμό έναντι της συντεχνίας των καθηγητών.

Κι ο ίδιος ο ηγέτης του ΠΑΣΟΚ πάντως, μετέωρος μέσα στο κόμμα του, αλλά και στην κυβέρνηση, εμφανίζει μια αμφιθυμία για το αν συμμετέχει ή απλώς στηρίζει -εξαιρετικά διακριτικά- τον συνασπισμό του Αντώνη Σαμαρά. Ζήτησε κατ’ ιδίαν συνάντηση με την τρόικα, λες και δεν συμμετέχει στην κυβέρνηση, λες και δεν εκπροσωπείται από τον υπουργό Οικονομικών και τον πρωθυπουργό.

Στη συνέχεια το κόμμα του εξέδωσε άτυπη (μία καινοφανής χρήση του όρου) ανακοίνωση, στην οποία εμφάνισε εαυτόν να διαπραγματεύεται σκληρότερα από τους υπόλοιπους, ζητώντας περισσότερο χρόνο και συνεπώς χρήμα. Υποδυόμενος τον αδιάλλακτο, ωστόσο, ο πρώην υπουργός Οικονομικών (για να μην ξεχνιόμαστε) συμπαρασύρει και τη ΔΗΜΑΡ σε μαξιμαλιστικές όσο και ανεδαφικές διεκδικήσεις.

Τουλάχιστον αν το ΠΑΣΟΚ πρόκειται να ασκεί αντιπολίτευση στην κυβέρνηση, ας το κάνει συντονισμένα και υπεύθυνα. Αλλιώς μπορεί να θεσπίσει τη δημιουργία συνιστωσών (ΓΑΠ, Αννα, ΔΗΚΚΙ, Ανενεργοί Πολίτες) και να μετεξελιχθεί σταδιακά σε έναν σοσιαλδημοκρατικό ΣΥΡΙΖΑ.

ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_02/08/2012_455081