Οι διεθνείς, επί των οικονομικών, σοφοί προβληματίστηκαν για το ενδεχόμενο να επιβάλλονται περικοπές δαπανών προς τις λάθος κατευθύνσεις.

Καλό είναι κι αυτό. Γιατί με τόσες οριζόντιες περικοπές στις αποδοχές του λαού, οδηγηθήκαμε όχι σε ύφεση της αγοράς, αλλά σε ύφεση της ύπαρξής μας. Οι πολιτικές που πρέπει να αναζητηθούν (και να εφαρμοστούν) για την αντιμετώπιση του προβλήματος της χώρας δεν είναι εύκολες, δεν είναι προφανείς, αλλά πρέπει να είναι αποτελεσματικές.

Βρεθήκαμε με μια κυβέρνηση εθνικής σημασίας, χωρίς να προωθεί και να επιβάλει εθνικό έργο. Με μια υδροκέφαλη κυβέρνηση, όπου οι ετερόκλητοι εταίροι προσπαθούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους για να μας επιβάλουν οδυνηρά μέτρα. Μέτρα, τα οποία ουδείς θα τολμούσε -ως μοναδικό κόμμα εξουσίας- να λάβει γιατί δεν θα ξανάβλεπε έδρανο στο Κοινοβούλιο ποτέ.

Δεν έχει αντίρρηση ο λαός σε μέτρα εξυγίανσης της οικονομίας. Έχει, όμως, σφοδροτάτη αντίρρηση σε αναξιόπιστα μέτρα. Σε μέτρα που λαμβάνονται και δεν έχουν καμία σοβαρότητα, δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα και καμία προοπτική. Σε μέτρα που αποτελούν ιδέες της στιγμής, χωρίς βάθος λογικού και πραγματικού ελέγχου της σκοπιμότητας. Ας αφήσουμε κατά μέρος τη νομιμότητα. Αυτή συνίσταται μόνο στην αιτία προέλευσης της ρυθμιστικής πράξης. Το γεγονός και μόνο ότι αποτελεί έκφραση της Βουλής των Ελλήνων.

Είναι γεγονός ότι η Πολιτεία δεν προστατεύει τους πολίτες της όσο έχει δεσμευθεί με βάση το Σύνταγμά της. Δεν προστατεύει καλά-καλά ούτε το ενδεχόμενο να υπάρχει και αυτή η ίδια αύριο. Δεν προστατεύει ούτε την ελευθερία ανάπτυξης της προσωπικότητας και της επιχειρηματικότητας των πολιτών, ούτε την ιδιοκτησία τους, ούτε την οικογένεια και την εργασία τους, ούτε την κοινωνική τους ασφάλιση, ούτε, ούτε, και είναι μακρύς ο κατάλογος των ελλειμμάτων προστασίας και κατοχύρωσης.

Αλλά ας μη μιλάμε γι’ αυτό. Ας μιλήσουμε για τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου. Τι ακριβώς διεκδικούν στην παρούσα συγκυρία; Να μας προστατεύσουν όταν λάβουν την εξουσία; Ποιά εξουσία και τι να την κάνουν, όταν δεν υπάρχει προοπτική; Η εξουσία τους είναι κενή περιεχομένου, και οι δυνατότητες ανύπαρκτες, σ’ ένα τόπο οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά ρημαγμένο, μ’ ένα ανθρώπινο δυναμικό υποβαθμισμένο, χωρίς υλικά, πνευματικά και ψυχικά αποθέματα.

Ποιές είναι οι πολιτικές τους προτάσεις στην καθημερινή αγωνία του πολίτη για επιβίωση, στην καθημερινή αγωνία του νέου για την εύρεση εργασίας ή την ανάπτυξη επιχείρησης ή ακόμη και την έναρξη επαγγέλματος;

Πέρα από το όχι της αντιπολίτευσης, χρειαζόμαστε προτάσεις λειτουργίας. Δεν δεχόμαστε ότι αυτοί θα ξέρουν όταν πάρουν την εξουσία. Απαιτούμε να τους ακούσουμε, να μας ανακοινώσουν, τουλάχιστον, τις προτάσεις τους.

Λάθος περικοπές δαπανών, λάθος πολιτικές. Η νέα ελληνική πραγματικότητα ζητά επιτακτικά το όραμά της, για να ξανασταθεί στα πόδια της. Όραμα δεν είναι η ατομική ευδαιμονία των ολίγων. Αυτή είναι ο λόγος που φτάσαμε ως εδώ. Όραμα δεν είναι η επιβίωση, γιατί είναι θνησιγενές. Όραμα θα μπορούσε να είναι η αυτογνωσία μέσα από ένα πειραματισμό για έξοδο από το σκοτεινό τούνελ.

Ας ανοίξουμε, επιτέλους τα σχολειά, όλα τα σχολειά! Είναι η μόνη δραστηριότητα που μπορεί να κινείται, και σίγουρα αυτή μπορεί κάπου να μας οδηγήσει. Αν υπάρχουν, βέβαια, αληθινοί Δάσκαλοι!

Γιατί το σχολείο, μεγάλο ή μικρό, δεν έχει σημασία, ανοίγει τα μάτια του ανθρώπου. Ακόμη κι εκείνου του παιδιού που πήγε στο σχολείο χωρίς καλές προδιαγραφές, γιατί δεν είχε τις απαιτούμενες καλές αρχικές συνθήκες. Στα μικρά σχολειά μπορεί να γίνεις δημιουργικός άνθρωπος. Στα μεγαλύτερα, μπορεί να γίνεις ειδικός, παραγωγικός, ικανός να παίρνεις την ευθύνη, να λύνεις προβλήματα και να παράγεις αποτέλεσμα. Και μαθαίνοντας τα γράμματα, μαθαίνεις να επινοείς, να προσαρμόζεις τις μεθόδους σου, να προβλέπεις, να αποφασίζεις και να εμπνέεις. Η μαθητεία είναι ο δρόμος προς τη γνώση και, ποιος ξέρει, ίσως έτσι πετύχουμε και την αυτογνωσία μας. Την αυτογνωσία μας, σαν άτομα και σαν λαός, που είναι τόσο απαραίτητη, ειδικά σήμερα, ώστε να μπορούμε να ορίζουμε τις τύχες μας, χωρίς τη μεσολάβηση, την καθοδήγηση ή την εντολή των ξένων, και πολύ περισσότερο των δανειστών μας.

Σημείωση:Με αφορμή το δημοσίευμα του Βήματος (http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=440707)

«Η Κριστίν Λαγκάρντ προειδοποιεί για τις λάθος περικοπές δαπανών. Η διευθύντρια του ΔΝΤ είπε ότι θα μπορούσαν να «στραγγαλίσουν» τις πιθανότητες ανάκαμψης».

ΠΗΓΗ: AIXMI.GR
http://www.aixmi.gr/index.php/lathos-perikopes-dapanon/